A k s iy a d o r L ik k o m paniyasi bosh t a h r ir iy a t I t o s h k e n t

, 
4 4
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

A nvar  m ashinka  xo n asidan  c h iq d i-y u ,  q o ‘lidagi 
qog‘ozni  sekin-sekin  silkitgancha,  yorug4  yo‘lakdagi  gul- 
d o r  poyandozning  hir  chekkasidan  boshini  quyi  solgan- 
cha  yurib  ketdi.  U  ish  ko‘pligidan  xursand,  faqat  m ehnat 
bilan  ovunar  edi.
Biryo‘la  ham   sevgilisidan,  ham   d o ‘stidan ju d o   b o‘lish 
o g ‘ir  ekan.  Alim&rdon  bilan   M u q ad dam n ing   to ‘yi 
o ‘tganidan  beri  u  odam larga   zgacha  bir  sinchkovliic, 
ichki  alam ,  ishonchsizlik  bilan  qaraydigan  b o ‘lib  qoldi. 
Bog‘larda  sayr  qilib  yurgan  o sh iq -m a ’shuqlarni  ko ‘rgani- 
da,  u lam ing  sirli  shivirlashayotgani  qulog‘iga  tasodifan 
chalinib  qolganida  g‘ashi  kelardi.  “ B ir-birining  ko ‘ziga 
tikilib  aldashyapti,  —  deb  o ‘ylardi  u  jirkan ch  bir 
tuyg‘udan  ijiranib.  —  M ana  shu  qiz  hozir  bir  yigitning 
qulog‘iga  shivirlayapti.  Ertaga  Iabi  sovum asdan  turib, 
boshqasini  o ‘psa  ajab  em as...”
Iqbol  xola  yoz  kelishi  bilan  to ‘y  harakatini  boshlab 
yubordi.  U zoq  xolavachchasining  E ’tibor  degan  qizini 
hadeb  m aqtaydigan  b o ‘lib  qoldi.  A nvar  onasining  gapla- 
rini  eshitganida  zaharxanda  kulib  q o ‘ya  qolardi.  “ Rost- 
da,  m aqtasa  m aqtayverm aydim i,  unga  nim a!”
Bugun  ertalab  ham   onasi  hadeb  gapiraverib,  uning 
jahlini  chiqarib  yubordi.
A nvar 
onasi 
bilan 
ach ch iq lash ib  
qoldi. 
“ U ylanm aym an,  vas«alom!”
U  hozir  ham   yo ‘lakdan  og‘ir-o g ‘ir  qadam lar  bilan 
borarkan,  o ‘sha  diLxunlikni  esladi.  “ N im a  qilsin,  axir, 
onasida  nim a  gunoh?  U  ham   to ‘y  ko ‘rsam,  orzularim  
ushalsa  d ey d i-d a...”
Anvar  m usiqa  tahririyati  eshigiga  yetganda,  allakim 
chaqirganini  eshitib,  to ‘xtab  qoldi.  Burilib  qaradi-yu, 
yo‘lak  m uyulishida,  kattakon  toshoyna  oldida  turgan 
A lim ardonni  ko ‘rib.  yuragi  sirqillab  ketdi.  A lim ardon 
konsertga  kelgan  b o ‘lsa  kerak,  qora  kostyum   kiyib  olgan, 
o ‘sha  haqoratli  tabassum   bilan  iljayib,  sigareta  chekib 
turardi.
Anvar  o ‘shandan  beri  u  bilan  gaplashm as,  uni 
ko‘rgani  ko ‘zi,  otgani  o ‘qi  y o ‘q  edi.  U ni  odam larga 
nafrat  bilan  qarashga  o ‘rgatgan,  butun  orzularini  chil- 
chil  qilgan,  eng  ulug‘  baxtini  tortib  olgan  m ana  shu 
em asm i,  axir?!  D o ‘st  b lib  q o ‘yniga  kirib,  yuragini  yulib 
olgan  shu  emasmi?!
* * *