“Alkimyogar” Paulo Koelo

Asarning motivatsion gʻoyaviy mazmuni yoxud taqdirimiz oʻz qoʻlimizda.

• Nega ruhi beorom, nega mudom qalbi amriga boʻysunmay umrguzaronlik qilishga mahkum? Qanday yashashni kimdan, nimadan oʻrganishi lozim, yoʻl koʻrsatishga etagidan tutgulik ustoz bormi?Baxt nima, omad nima, muhabbat nima, qachon keladi? Kimdan najot va mujda kutish lozim - tushlardanmi, folu romdanmi, kitoblardanmi, Xudodanmi?..Odamzodning Aqli va Qalbi ana shu azaliy va badiiy savollar javoblarida hech qachon kelisha olmagan. "Alkimyogar" ushbu muhorabada Qalb tarafida. U tiriklik tashvishlari qirqib tashlagan ruhning qanotlarini yana parvozga yoʻllagandek, gʻamboda koʻngillarga qayta hayot ufurgandek boʻladi. Dunyoga, oʻzingizga boshqacha nazar tashlashga majbur qiladi: Dunyo sirli va oddiy, Oʻzingiz - noyob bir moʻjiza va qudratli ekanligingizni anglaysiz. Badiiy soʻz, adabiyot ana shunday sehrga qodir!"Alkimyogar"ni turli din va turfa millat vakillari sevib oʻqiyapti, u haqda kitoblar yozilyapti, tahlil va talqinlarning oxiri koʻrinmaydi. Bosh sabab - har bir inson u yerdan oʻzini topyapti: kimdir chinnivorlar sotuvchisi, kimdir Fotima, kimdir Santyago, kimdir Tuyakash, kimdir movutchining qizi, yana kimdir Santyagoning otasi. Orzular va armonlar, muhabbat va ayriliq, omad va magʻlubiyat qorishiq umrlarining mazmunini izlashyapti. Hayotlari davomida Xudo yuborgan, oʻzlari eʼtibor bermagan alomatlarning sarhisobini qilishyapti.Qalblariga qachondan buyon quloq solmay qoʻyganlarini eslashyapti. Ana shu - tiriklikka chorlov, ana shu - ruhning uygʻonishiga daʼvat emasmi! Xuddi shu fazilati tufayli ham dunyo insonlari " Alkimyogar" ni sevib oʻqimoqda.Qolaversa, roman roviyona bir uslubda yozilganligi, Santyagoning yoʻli oʻzidan boshlanib oʻzidan nihoya topishi, Maliksiddiqning Xoʻjayi Xizrga oʻxshab, Santyagoning yoʻlida turli qiyofalarda roʻbaroʻ boʻlishi kabi insonning ertakona orzu-xayollariga yaqin jihatlari bois ham kitobxon mehrini qozonadi.

E’tiboringiz uchun rahmat😊