Dashtu dalalarda

 
https://telegram.me/e_kutubxona
 
15 
inim, mayli, qamchini labi 
kemtik jo‘rangga ber, u ham ursin, ayt, 
qattiqroq ursin, o‘rmasi har sermab o‘tganida 
ya
g‘ri nimdan parcha
-
parcha et uzib olsinu men uyg‘onib ketay, tushdan forig‘ bo‘lay, 
yonimda Xatchani ko‘ray, tushimda bo‘lsa
yam uni uyga obketay, 
mayli, uraber, inim, yara-
chaqa bo‘lsa bitib ketar, to‘xtama, nega 
to‘xtading yoki menga rahming keldimi, inim?..
Chidab yotdi. Ingramadi. Bir mahal havo dim tortganini sezdi. Dim, 
epkinsiz, quyuq. Yelkasidan chiqqan ter ko‘zyoshiday issiq… Termi 
bu, qon emasmi?.. Qip-qizil, ko
‘zyoshiday jizillatadi, sarg‘ish 
chakmonni bag‘ir tusiga bo‘
yab borya
pti…
Ko‘zlarini yirib oldinda bir juft toshtovon etikni ko‘rdi. Ag‘darma 
ko‘n, choklari pishiq, jiyrilgan joyi yo‘q, faqat nag‘ali yeyilibdi, 
qushning tiliday yupqa, bugun-
erta uziladi…
Etiklar qimirladi. Polvon yotgan joyida bir-ikki silkinib tushdi. Keyin 
etiklar ya
na manglay tarafiga o‘tdi. Polvon tag‘in ularga tikildi, biroq 
etiklar tutqich bermadi, soniya sayin kichrayib, uzoqlashib boraverdi. 
Ko‘zlarini yumarkan, chuqur tin oldi, ilj
aydi: etiklar qochdi, qochdi!.. 
… Sahar mahali kunbotar tarafda yilqi kishnadi. Sayxonlikdagi 
yantokdarni shitirlatib salqin shamol turdi. Polvon unga yuz tutdi 
—
uzoq, to sal tetik tortgunicha. So‘ng yilqi ovozi kelgan yoqqa qarab 
o‘rmaladi.
Ko‘p sudraldi. Tizzalari, tirsaklari zirapchaga to‘ldi. Taqirga yetganida 
qurigan loy qisir-qisir sina boshladi. Bir payt barmoqlari balchiqqa 
tegdi. Chanqoq xuruj qildi: balchiqni siqimlab og‘ziga solib shimidi. 
Suv chiqmadi hisob, tomog‘iga tiqilib, nafasini 
qaytardi. Yana oldinga 
o‘rmaladi. Biror besh daqiqa o‘tib, uzatgan qo‘li suvga tegdi. Polvon 
ikki-
uch to‘lg‘onib olg‘a jildiyu betini suvga botirdi, so‘ng tirsaklariga 
tayanib, tili bilan ya
lashga tutindi. Ko‘nglida g‘alati bir g‘urur 
uyg‘ondi, o‘zining mi
skinligidan, manavi qora balchiqqa belanib 
yotganidan, suvni kuchukka o‘xshab shaloplatib ichayotganidan 

---