Korxonalar moliyasini boshqarish

Foydani maksimallashtirish biznesni boshqarishning maqsadi sifatida quyidagi kamchiliklarga ega: - foydaning turli xil koʻrsatkichlari amal qilishi (asosiy faoliyat foydasi, yalpi foyda, operatsion foyda, umumxoʻjalik faoliyati foydasi, moliyaviy faoliyatdan foyda, soliq toʻlangunga qadar foyda, soliqqa tortiladigan foyda, sof foyda, taqsimlanmagan foyda va boshqalar) va ularni aniqlashdagi sub’ektivlik (buxgalteriya hisobi ma’lumotlari va qoidalari asosida aniqlanishi), boshqaruv qarorlari samaradorligini baholashning bir tomonlama talqin qilinishidagi murakkabliklar; - qisqa muddatli istiqbolga yoʻnaltirilganligi; - muqobil variantlar bilan taqqoslash mumkin emasligi, prognoz qilingan daromadlar va ularning yuzaga kelish vaqti boʻyicha tafovutlar; - kutilayotgan daromadlarning vaqt bilan va ularni olish bilan bogʻliq risklar oʻrtasidagi oʻzaro bogʻliqlikning hisobga olinmasligi hamda boshqalar.

Biznesni boshqarishda nisbatan oddiy va keng tarqalgan maqsadlardan biri sifatida tovar ishlab chiqarish va savdo hajmini oshirib borish koʻrsatiladi. Bu maqsadning keng tarqalishi koʻplab boshqaruvchilarning oʻz mavqeini (ish haqi, diplomatik statusi, jamiyatdagi oʻrni) koʻriladigan foydada emas, balki firmaning yuqori darajasida koʻrishida mujassamlanganligi bilan izohlanadi. Aksariyat korxona rahbarlari uchun tovar ishlab chiqarish va savdo hajmini oshirib borish va bu boʻyicha keng imkoniyatlar muvaffaqiyat oʻlchovi va tahlilchilar hamda investorlar uchun oʻrganish ob’ekti boʻlib xizmat qiladi. Tovar ishlab chiqarish va savdo hajmini oshirib borish foydalaniladigan resurslar (xom ashyo, materiallar, ishchi kuchi va boshqalar) miqdorini oshirish, shuningdek ularni moliyalashtirish uchun qoʻshimcha moliyaviy resurslarni jalb qilishni taqozo etadi. Boshqa shart-sharoitlarning oʻzaro tengligi sharoitida korxonadagi oʻsish reinvestitsiya qilingan foyda miqdori bilan aniqlanadi. Shunday qilib, tovar ishlab chiqarish va savdo hajmini oshirib borish mohiyatiga koʻra foydani maksimallashtirishga tenglashtiriladi va uning oʻziga xos kamchiliklari ham foydani maksimallashtirish maqsadi bilan bir xil hisoblanadi. Biznesni boshqarishda moliyaviy barqarorlikni ta’minlash maqsadi rivojlanishda konservativ siyosat yuritishni taqozo etadi. Oʻz navbatida konservativ siyosat yuqori daromadli operatsiyalar boʻlishidan qat’iy nazar risklardan qochish, yangi loyihalarni amalga oshirishda qatnashishni doimiy rad etish, natijasi yuqori darajada noaniqlikka ega boʻlgan innovatsiyalarni joriy etishdan voz kechish kabilarni nazarda tutadi. Keskin raqobat, ilmiy-texnik taraqqiyotning jadallashuvi, yangi mahsulot va xizmatlarning doimiy ravishda paydo boʻlishi sharoitida bunday siyosat faqatgina qisqa muddatli istiqboldagina korxonaning yashab qolishiga imkon beradi.