Mavzu: nafs inson iqtisodiy xulq-atvorini belgilovchi omil sifatida

Insonning nafsi tarbiyaga muhtoj. 

Chunki, agar nafs tarbiyalansa, inson najot topadi. 

 

Bizning nafsimiz nimani xohlaydi? 

Yeyish, ichish, uylanish, o’ynash kabi narsalarni xohlaydi. Oilamga foydam 

tegsin deb, jamiyatda ma’lum bir o’ringa ega bo’lay deb, kun-u tun tinim bilmay 

ishlaydiganlar ko’p. Bu ijobiy holat, albatta. Lekin, inson ijtimoiy munosabatlarga 

kirishar ekan, turli xil insonlarga duch keladi. Kam mehnat qilib, ko’p daromad olish 

ko’pchilikning  xohishi,  albatta.  Kun-u  tun  tinim  bilmay  ishlayotgan  odam 

shunaqalarni ko’radiki, unda ham shunaqa fikr yuzaga kelishi mumkin. Nimaga endi 

men shuncha ishlab falon miqdorda daromad qilamanu, mana bu shaxs hech narsa 

---

qilmay turib, falon miqdorda daromad qilarkan?! Demak, shu daqiqalardan boshlab, 

u nafsning girdobiga o’ralashadi.  

 

Nafsni  tarbiyalash  haqida  olim  bobomiz    Alisher  Navoiy  ham  o’z  fikr-

qarashlarini bildirib o’tganlar: “Ey nafs isyon qilishdan to’xtab, o’zingni hisob qil”. 

Abu  Ali  Daqqoq  ta`biriga  ko`ra:  “Ixlos  –  maxluqlarning  mulohazasini 

qilishdan saqlanish, rostgo’ylik esa, nafsga itoat etishdan omonda bo’lishdir“.