Microsoft Word tushda kechgan umrlar ziyouz co doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
12
ҳамма у ёғи нима бўлишини қутиб турганга ўхшар эди. 
— Кечирим сўра! — деди Рустам таҳдид билан. Барзанги қаддини ростламоқчи бўлганида 
Рустам елкасидан қаттиқроқ босди. 
— Кечирим сўра! 
— Кечирасан... — Барзанги хириллаб, юзини ўгирди. Шаҳнозанинг қулоғи остида 
гуддиракдек қўрқинчли овоз янгради. 
— Нега миллатчилик қиласан, ўв?! 
Йўқ, бу овоз баланд эмас, асабий эмас эди. Жуда осойишта, ишончли ва шунинг учун ҳам 
хатарли эди. Ким ўзи бу одам? 
Зинадагилар орасидан арвоҳдек озғин, заҳил юзли чол ажралиб чиқди. Бошида қора шляпа, 
эгнида қора плаш, оёғида яп-янги ялтироқ туфли. 
— Миллатчилик қилма! — деди чол тошбақаникига ўхшаш ингичка бўйнини чўзиб. — 
Миллатчилик қилма, бола! 
Рустам калтакесакни кўриб жиркангандек юзини бурди. Барзанги қаддини ростлаб, майка-
иштонининг чангини қоқди. 
— Барибир сени қаматаман! 
— Қамата қол! — Рустам негадир кулди. — Эшитиб қўй, — деди таъкидлаб. — Ҳамманинг 
олдида айтяпман. Ернинг тагидан бўлсаям топаман-да, сўйиб кетаман! 
— Оғзингга қараб гапир, бола! – Бояги «арвоҳ» қўлини пахса қидди. — Умринг турмада 
чирийди, аҳмоқ! 
 
ТЕРГОВ ҲУЖЖАТИДАН 
Ғаниев Соат Ғаниевич. Етмиш беш ёшда. Иттифоқ миқёсидаги пенсионер. 
Миллати — йўқ. Сўққабош. Аввал судланмаган. Қатортол мавзеи, 40-уй, 41-
хонадонда истиқомат қилади. 1941 йилдан бери партия аъзоси. Қизил Юлдуз, 
Жанговар Қизил Байроқ орденлари, олтита медаль нишондори. 
 
— Гражданин Ғаниев! Еттинчи ноябрдан саккизинчи ноябрга ўтар кечаси қаерда эдингиз? 
— Биринчидан, ўртоқ терговчи, мен «гражданин Ғаниев» эмас, истеъфодаги полковник, 
ўртоқ Ғаниевман! Марҳамат қилиб, ўртоқ полковник, деб мурожаат этишингизни сўрайман. 
Ўртоқ Комиссар, десангиз ҳам розиман. Мени таниганлар «ўртоқ Комиссар», дейишади. 
— Биз сизни гувоҳ сифатида повестка билан... 
— Повесткангизни пишириб енг! Хоҳласам, генералнинг ўзи билан гаплашиб қўя қоламан! 
— Марҳум Шоматовни биринчи бўлиб сиз... 
— Ҳа-я, мен кўрганман! Такрор айтаман. Мени сўроққа чақирган бўлсангиз, адашасиз. 
Шунчаки коллега сифатида маслаҳат сўрасангиз бошқа гап. 
— Сиз кўрганингизда Шоматов ўлганмиди? 
— Бадани совуб бўлганди. Замонавий экспертизангиз Шоматов қачон ўлганини аниқлай 
олмадими? 
— Саволни мен... 
— Йиғиштиринг демагогияни! Сўроқ қилишни билмас экансиз. Умуман, системангиз айниб 
кетган. Тартиб йўқ. Тартиб бўлса, Шоматовни органга ишга олмас эдинглар. 
— Кечирасиз, гражданин... ўртоқ Комиссар... Бу гапларни сиз қаёқдан биласиз? 
— Мен ҳамма нарсани биламан. Бу соҳада иш бошлаганимда сизнинг отангиз ҳам 
туғилмаган эди. 
— Шоматов милицияда эмас, судда ишлаган. Оддий курьер бўлиб. 
— Фарқи йўқ! Милиция ҳам, суд ҳам - орган! Пайти келиб ҳайдаладиган одамни органга 

---

Тушда кечган умрлар (роман). Ўткир Ҳошимов