Microsoft Word tushda kechgan umrlar ziyouz co doc

 
МУҲАББАТНИНГ САРОЙИ КЕНГ... 
Санжар ташқари чиқдию юзига муздек ҳаво урилиб, нафаси қайтиб кетгандек бўлди. 
Кўклам нафаси сезилиб қолган бўлса ҳам, ҳавода қиш заҳри ҳамон сақланиб турар, офтоб рўяда 
қуёш тафти баданни илитгандек бўлар, аммо салқин жойда бир зум турсангиз, этингиз 
жунжикар эди. Санжар кўнгли ғаш тортиб уйга пиёда кетди. Атрофдаги одамларга парво 
қилмас, машиналар шовқини қулоғига кирмас эди. Қуруқ туҳматга қолади, шекилли! Ҳа, айтди! 
Ўша куни ертўла зинасида чўзилиб ётган Рустамни кўриб: «Шунақа бўлишини билардим!» 
деди. Ўлганини қаёқдан билибди? Биров билан уришган бўлса, таъзирини бериб қўйишгандир, 
деб ўйлаганди-да! 
Қизиқ, Шаҳноза нимасини ёқтирган бу боланинг! Ўлгудек қўрс бўлса, текканга тегиб, 
тегмаганга кесак отса... Шундоқ чиройли, шундоқ ақлли қиз... Муҳаббатнинг саройи кенг, деб 
шуни айтса керак-да! Ўша куни Диля билан концертга тушмоқчи эдилар. Санжар Фарҳод 
бозоридан гул харид қилди. Машинасини жилдириб бозор дарвозасидан чиқаётса, Шаҳноза 
турибди. Қўлида каттакон хўжалик сумкаси... Санжар машинани тўхтатди. Шаҳноза 
иккиланиброқ орқа ўриндиққа ўтирди. Сумкаси Қўполлигидан хижолат чекиб, оёқ остига 
қўяётган эди, Санжар машинадан тушиб, юкхонани очди. Сумка оғир эди: турп, картошка, 
олма, сабзи, бало-баттарлар... 
Санжарнинг ғаши келди. Гулдек хотинига сумка кўтартириб қўйганидан кўра бозор-ўчарни 
ўзи қилса ўладими, анави ҳўкиз! Хирсдек кучи бор. Моторга калит солаётиб рўпарадаги 
ойначадан Шаҳнозага разм солди. Қизнинг ранги синиққан, хомуш кўринарди. 
— Бозорни хўжайин қилмайдими? — деди Санжар ярим ҳазил оҳангида. 
— Қиладилар... — Шаҳноза синиқ жилмайди. — Қишлоқдан ойим келгандилар, Рустам акам 
кузатгани автостанцияга кетдилар... Диля яхши юрибдими? 
Санжар самимий кудди. 
— Ўртоғингизни минг йил кўрмагандек гапирасиз... 
— Шунақа-ку... — Шаҳноза тағин маъюс кулимсиради. — Дилянинг кайфияти кўп 
жиҳатдан сизга ҳам боғлиқ-да... 
— Ташвишланманг, — деди Санжар. — Ўртоғингизни кайфияти зўр. Бугун концертга 
тушамиз. 
Машинани симёғочларга байроқчалар илинган, уйлар пештоқига «Яшасин Улуғ Октябрь!» 
деган қизил алвонлар осиб қўйилган кўчадан ҳайдаб кетди. 
— Салом айтинг, — деди Шаҳноза. — Байрам билан табриклаб қўйинг... 
Санжар «Волга»ни ғизиллатиб бораркан, эсига тушган гапни айтди: 
— Диля айтди. Шу томонларга кўчиб келибсизларми? 
— Шунақа... — Шаҳноза қаёққа юриш кераклигини тушунтирди. 
Деярли қўшни туришаркан. Катта кўчанинг бу бети — маҳалла, у бети Шаҳнозаларнинг 

---

Тушда кечган умрлар (роман). Ўткир Ҳошимов 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
136
доми... 
— Қўшни эканмиз-ку! — Санжар астойдил ажабланди. — Нега ҳеч кўрмайман сизни? 
— Мен сизни кўриб тураман! — деди Шаҳноза машинадан тушаётиб. 
— Қаерда? 
— Шу ерда! — Шаҳнозанинг кўзлари боядан бери илк бора шўх порлади. — Ҳар куни 
эрталаб югуриб юрасиз. Шеригингиз билан. 
— Шеригим эмас, дадам, — деди Санжар кулиб. — Рустамга айтинг: хоҳласа у ҳам 
югурсин. — Юкхонани очиб, сумкани туширди. Орқа ойна тагида ётган гулдастадан учта 
чиннигул олиб Шаҳнозага узатди. 
— Байрамингиз муборак бўлсин. Бахтли бўлинг...
...Худди шунинг устига анави аҳмоқ келиб қолса бўладими? Пойлаб турган эканми, нима 
бало... Машинанинг орқа ойнасини чил-чил қилди. Санжар олишиб ўтириш бефойдалигини 
билиб, машинага ўтираркан, Шаҳнозанинг ранги қув ўчиб кетганини, кўзида жиққа ёш билан 
эрининг билагига осилганини кўрди.