Muallif: D. Haydarova 6-“ ” sinflar uchunadabiyot fani ” 201

III. YANGI MAVZU BAYONI.
Ertasiga birinchi qilgan ishim q shlog'imizda yashaydigan Soraxon folbinning ishlanni tekshi.ib ko'rish bo'ldi. Meni biron krsh i komissiya qilib tayinlagani yo'q-ku, lekin shunchaki o'zim qiziqib qoldim-da. O'qituv- chimiz unga ishonmanglar. hammasi yolg'on deydi. Yolg'on bo'lsa, nega xolamning shuhrati shunchalik yoyilib ketadi. Rom ochirib, dardiga davo so'rash uchun udam shunaqangi ko'p keladiki, shunaqangi ko'p kelauiki, qishlog'imizdagi medpunkt uning oldida ip esholmaydi. Undan keyin, kelganlar quruq kelishmaydi. Birovi shoxdor qo'y, birovi sariq echki, birovi qog'ozga o'ralgan pul, bir xillan tmaysizmi, bir o'zining ikk:ta velosipedi Dor. Tunov kun, bittasini minib biroz sayohat qilgan ed^:.n. qosqomni egib qo'ygan ekanman, aka-uka meni tutib olib rosa do'pposlashd;
Odamlar:
-Soraxon folbi.i to'ppa-to'g'ri Xudo bilan gaplashadi! - dey'shad Mirobiddinxo'ja bo'lsa maqtanib:
-Bizning uydan Xudomng ovozi eshitilib turadi! - deydi.
Ishqilib. ana shu narsalami tekshirib ko'rmoqchi bo'ld:m-u, ertalab
nonushladan so'ng to'ppa-to'g'iri folbin xolamning uyiga qarab yo'l oldim Hovlisida >ettita xotin, beshta chol, uchta bola o'tirish.bdi. Hammasi ham kasal bo'lsa kerak. rangi oftob urgan xamakdek sap-sariq. Qalpoqni kiyib sekin ichkan kird'in Folbin xolam qorong'i uyda o'tinb oho rom ochyapti, qarshisida bola qo'ltiqlagan mening oyimga o'xshagan cho'ziq yuzli bir ayol oMiribd^:
-O'g'lingni sariq jin uribdi, qizim. - dedi folbin xolam.
Shu payt uyning pollari ostidanm¹. qalin devorlari orasidanmi, shif- tidanmi - qayoqdanligini aniq anglay olmadun-ku, — lekin sariq jmlar- ning jarang-jurung qilib o'yinga tushayotgani child.nna ehalayotgani eshi- tMib, qo'rqqanlmdan dodlab yuborayozdim Xayriyatk', oldimda folbin xo­lam, bolali ayol o'tirishibdi. Bo'lmasa, kim biladi nimalar qilib qo'ygan bo lard.m Vahimali ovozlar tmishi biJar. g'oyibdan:
-Ovm-i-i-in! - degan surnaynikiga o'xshash ingichka ovoz eshitildi.
Foloin xolam davom etddar
-Sariq echki so'yib, terisiga bolangni o'raysan.
-Ovin-i-i-in! - degan ovoz esh.tildi yana g'oyibdan. Kctidan hahgi vah-mali jarang-jurunglar jo'r bo'ldi. Folbin xolam bolali ayolmng qo'rq- qan dan o'ynab turgan ko'zlariga tiknib:
-Xudo o'zi shifo beradi, ana. arsh. a lodan uning tabarruk ovozi eshitdyapti eshit' — deb qo'ydi
Bu gal jarang-jurung eshitilmao:-yu, lekin qjsqa-qisqa qvib ayl lgan «ovmin» eshiuld". Boshimda fclpoqcham bor. J nlar ba.ibir meni ko'rol- maydi, deb o'zunga o'zim dalda berdim-da, ula. bilan uch^rashieh niyat'da ovoz qaysi tomoindan kelayotganlig'.ni an.qlash uchun shosh'lib tomga ch.qdim. Qalin dcvor orasiga narvon tushirilgan ekan. Sekin pastga tushdim. Uyning osti podval. o'rtada so'ppayib bir xum turibdi. Shu choq folbin xolainning uyiga yana bir kishi kirgandek bo'ldi. LV.ing: uOh. otaginam, otaginam, sizga qora dev hamla qilibdi, suf. Mif. >uf» degani eshitildi. Bu ovoz tinib ulgurmasdan xumning ichidan jarang-jurung bilan chddinna sadolari yangradi, ketidan «ovmin» ham eshitihb qoldi. Avvaliga qo'rq- qanimdan bezgak tutgandek dag'-dag' qaltiradim. Keyin o'zimm bosib. se- k.n borib mo'ralasam. xumning ichida o'zimizning Mirobiad.nxo'ia o'tnib- di. Bilaklariga har xil shiqildoqlar taqib olgan, qoiida do'ppidan sal kattaroq o'yinchoq childinna! «I-ve, ha, shaytonning o'zlari shu yerda ekanlar-da. yashavorsinlar-e! — dedim kulgim qistab. - sariq iin ham o'zlar. bo'lsa ke- rak?» Shu paytda shunaqang achehig'im chiqdiki, shunaqangi achchig'im chiqdiki, cho'ntagimdan to'g'nag'ichni olib bor bo'yicha yelkasiga sanchib yuborganimni o'zim ham sezmay qolibman.
-Voy-dod! - deb qichqirdi Mirobiddinxo'ja. Folbin xolam: «Otaginam. kasalingiz g'oyat og'ir, ana, quloq soling, parilarim faryod chekyapti», debjavray boshiadi Kap-katta xotinning yolg'on sozlaganini ko'nb, yana jahlim chiqib ketdi. Ko'zimga Mirobidoinxo'ja alvastidan ham xunuk ko'r.i, ib ketdi. nazarimda. To'g'nag'ichni yana sanchib yuboribman.
-Oyijon! - deb qichqndi Mirobiddinxo'ja.
-Ovozingni o'chir! — boshidan xumnmg ichiga bosdim.
-A! — Mirobiddinxo janing ko'zi xuddi jon berayotgandek ola-kula bo'l.b ketdi. - Sen kimsan o'zi. ayt. kimsan?
-Men Azroyilman.
-Azroyil?
-Ha, Azroyilman. joningni olgam keldim.
-Oyijon! Men o'lyapman...
-Dodlama, - deb boshiga bir shapaloq urdim, - menga qara, Hoshim degan bolani taniysanmi?
-Taniyman, Azroyilbobo, taniyman.
-Tanisang, nega unga velosipedingni berib turmading?
-Btrdim-ku?