Hayot yorqin kulgili hodisalarga to‘la, shuning uchun ijodkor kulgisining
bosh manbai hayotdir. Yozuvchi buni chuqur his
etgan holda hamisha qaynoq
hayot ichida, xalq orasida yashadi, xalq hayotini o‘rgandi. Said Ahmad yumorning
hayotiy, xalqchil chiqishining asl manbai ham shu hayotning o‘zi. U hayotdagi
qaysi bir hodisani tasvirlamasin. O‘zining nuqtai nazariga sodiq qoladi, ularga
lirik-yumoristik jihatdan munosabat bildiradi.
“Mo‘tti” hikoyasida voqealar saidahmadona
bir usulda latifanamo hazil-
mutoyibalar asosida tasvirlanadidi. Hikoya qahramoni In’omjonning birinchi marta
talabalik davrida konga kelishi, kulgili ahvolga tushishi haqiqatan latifanamo
tarzda hikoya qilingan. Ikkinchi marta,
endi ishga kelganda soddaligi, anqovligi
uchun yana kulgili vaziyatga tushadi. Mo‘tti hammani laqillatib yurgani uchun
Lo‘tti laqabini olgan qiz yana boplab uni tushiradi. Yer cho‘kyapti, yelkan bilan
tirab tur, men avariya
brigadasini chaqirib kelaman, deb aldab chiqib ketadi.
Natijada yigit do‘stlarining kulgisiga qoladi. Ularning qochirimlari, hazil-
mutoyibalari yumorni kuchaytirish bilan birga personaj qiyofasini ham ochib
beradi. Bu samimiy yumor hayotiy chiqqan.
Hikoyada personajning tashqi qiyofasi bilan ichki
holatidagi nomuvofiqlik
kulgili holatni keltirib chiqaradi: yigitlar Mo‘tti
“bultur texnikumdan kelgan bo‘sh-
bayovgina praktikant bolani bir soat ko‘zini yumdirib qo‘yib, laqillatib
ketganligini”
aytishganda bu bola In’omjon ekanlgini bilishmaydi. In’omjon esa
qizarib ketadi, ammo lom-mim seb og’iz ochmaydi.
Said Ahmadning ustaligi shundaki, hikoyada muhabbatning tug’ilishi
haqida lirizm bilan so‘zlaydi. Bunda yozuvchi lirizmga yumorni singdirib
yuborgan. Uning maqsadi yumor orqali yanada oydinlashadi.
Asarda mehnat
kishilari yig’it bilan qizning beg’ubor sevgisi yumor tili bilan ulug’lanadi.
Shuning uchun soddaligi tufayli qizga yoqib qolgan In’omjon, shayton qiz Lo‘tti
kabi personajlar o‘quvchiga yoqib qoladi. Hikoyadagi tarbiyaviy xizmatning bir
qismini yumor bajaradi.
Yozuvchi asarlarida kulgini uyg’otgan manbalardan biri – uning
mukammallashib borayotgan mahoratidir. U hajviy usullardan,
voqeani turlicha
tasvirlash yo‘llaridan, tildan shu qadar ustalik bilan foydalanadiki, bu bilan asarni
hayotbaxsh yumorga to‘ldiradi, unga iliq bir ohang baxsh etadi. Yozuvchi “Bosh
og’rig’i” hajviyasida boshqarma boshlig’ining subutsizligini, kotibaning esa
yengiltakligini ochib bermoqchi. Kotibaning xatosi tufayli dakki eshitgan boshliq
asabiylashib, “o‘zidan-o‘zi ming’illab” ishxonasiga kirib kelishi o‘quvchida kulgi
uyg’oatdi. Tasvirdagi yumoristik holat ham ziddiyatli.
Yumoristik konflikt –qahramon ichki holati bilan tashqi holatining qarama-
qarshi kelishidan tashkil topadi. Personajning intilishlari bilan harakatlari o‘rtasida,
voqeaning shakli va mundarijasidagi “kelishmovchilikdan” kelib chiqadi va kulgi
uyg’otadi. Umuman,
komik konflkt hayotdagi, kishilar o‘ratsidagi, ularning
qiliqlari, intilishlari o‘rtasidagi qarama-qarshiliklar zamiriga qurilgani uchun
kulgini keltirib chiqaradi.
Qalamkash endi kotiba qiz ta’rifiga o‘tadi:
Do'stlaringiz bilan baham: