Texnologik jarayonlarni avtomatlashtirish va nazorat qilish tizimi

Texnologik jarayonlarni kompyuterlashtirishdagi kamchilik va muammolar

Boshqaruvning asosiy tamoyillarining universalligi bilan sanoatning o'ziga xos xususiyati juda muhimdir. Bu o'zini korxonalar oldida turgan asosiy muammolarda, ular yuzaga keladigan haqiqiy sharoitlarda va muammolarni qanday hal qilishlari va o'zgaruvchan muhitga moslashishlarida namoyon qiladi. Shu bilan birga, turli sanoat korxonalari oldida turgan avtomatlashtirish shakllari, darajasi va vazifalari sezilarli darajada farq qiladi. Ushbu farqlar barcha darajadagi omillarning ta'siri bilan bog'liq - makroiqtisodiydan texnologikgacha.
Ilmiy tadqiqotlarning vazifalari va ularni amalga oshirish tartibi asosida ilmiy tadqiqotlarda KTdan oqilona foydalanishning quyidagi asosiy yo'nalishlari aniqlanishi mumkin:
1. Ilmiy-texnik ma'lumotlarni yig'ish, saqlash, qidirish va etkazib berish.
2. Tadqiqot dasturlarini tayyorlash, uskunalar va eksperimental moslamalarni tanlash.
3. Matematik hisob-kitoblar.
4. Intellektual - mantiqiy masalalarni echish.
5. Ob'ektlar va jarayonlarni modellashtirish.
6. Eksperimental qurilmalarni boshqarish.
7. Eksperimental ma'lumotlarni ro'yxatdan o'tkazish va kompyuterga kiritish.
8. Bir o'lchovli va ko'p o'lchovli (tasvir) signallarni qayta ishlash.
9. Tadqiqot natijalarini umumlashtirish va baholash.
10. Tadqiqot natijalarini ro'yxatdan o'tkazish va taqdim etish.
11. Tadqiqotlarni boshqarish.
Ushbu vazifalar avtomatlashtirilgan tadqiqot tizimlari doirasida amalga oshirilganda eng samarali bo'ladi.
Avtomatlashtirishning o'ziga xos xususiyati texnologik jarayonlarning xususiyatlariga, texnologik zanjir va savdo kanallariga bog'liq. Shunday qilib, diskret ishlab chiqarish uchun qo'llaniladigan tizimlar doimo ishlab chiqarish uchun har doim ham yaxshi bo'lolmaydi va juda ko'p miqdordagi kontragentlar CRM tizimini tatbiq etishni zaruratiga aylantirishi mumkin.
Texnologik jarayonlarning avtomatlashtirilgan boshqarish tizimlarini sanoatga tatbiq etish ishlab chiqarish unumdorligini, texnologik uskunalar quw ati o‘zgarmagan holda mahsulot qiymatining ko‘payishini ko‘rsatadi: xomashyo, yarimfabrikatlar va energiya keragicha sarflangan holda tayyorlangan mahsulotning sifati yaxshilangan. Shunisi diqqatga sazovorki, bu tizimlarni yaratishga ketgan mablag‘lar, odatda bir, bir yarim yilda o‘zini qoplagan; mahsulotlarning sifati, iqtisodiy ko‘rsatkichlari yaxshilanibgina qolmay, balki mehnatning xarakteri va sharoitiga ham ijobiy ta ’sir etgan. Kompyuterlashni quyidagi belgilari bo‘yicha sinflarga bo‘lish mumkin:
1) avtomatlashtirilayotgan ishlab chiqarishning xarakteri bo‘yicha;
2) boshqarish obyektlarining murakkabligi bo‘yicha;
3) funksional algoritmik belgisi bo‘yicha (tizim hisoblaydigan boshqarish masalalari ko‘lami va axborot hajmi);
4) tizimning texnik darajasi bo‘yicha;. Boshqarish obyektlarining murakkablik darajasi sifatida nazorat qilinayotgan parametrlar va boshqaruv ta ’sirlarining qiymati ifodalanadi. Bunday sinflarga ajratish Kompyuterlashning nomenklatura asosini oldindan taxminan belgilab beradi va tadqiqot planiga asos bo‘lib xizmat qiladi.

4.