Бир стакан сув практикаси !

ҲАР БИР ИШДА ҲИКМАТ БОР...
Ўрмон яқинидаги қишлоқчада яшовчи бир киши ёввойи от тутиб олди. Қўшнилари унинг омадли эканини айтиб олқишлашди.
- Раҳмат, деди у. Лекин бу омадим экани ҳали аниқ эмас.
Кейин унинг ўғли ўша отни миниб, оёғини синдириб олди. Қўшнилар энди бахтсизлик ҳақида гапирдилар.
- Раҳмат, дея жавоб берди у бу сафар. Аммо бу бахтсизлик экани ҳали аниқ эмас.
Сўнгра уруш бошланиб, қишлоқдаги ҳамма йигитлар урушга олиб кетилди. Битта ўша одамнинг ўғли қолди.
- Ҳаа, сенга яхши бўлди, деди унга қўшнилари ҳасад билан.
- Раҳмат, деди у одам. Лекин бу менга яхшилик келтириши ҳали аниқ эмас...
Хуллас, қиссадан ҳисса шуки, ҳар нарсада бир ҳикмат бор!
© Грузин масали.
@psiloxologҲАР БИР ИШДА ҲИКМАТ БОР...
Ўрмон яқинидаги қишлоқчада яшовчи бир киши ёввойи от тутиб олди. Қўшнилари унинг омадли эканини айтиб олқишлашди.
- Раҳмат, деди у. Лекин бу омадим экани ҳали аниқ эмас.
Кейин унинг ўғли ўша отни миниб, оёғини синдириб олди. Қўшнилар энди бахтсизлик ҳақида гапирдилар.
- Раҳмат, дея жавоб берди у бу сафар. Аммо бу бахтсизлик экани ҳали аниқ эмас.
Сўнгра уруш бошланиб, қишлоқдаги ҳамма йигитлар урушга олиб кетилди. Битта ўша одамнинг ўғли қолди.
- Ҳаа, сенга яхши бўлди, деди унга қўшнилари ҳасад билан.
- Раҳмат, деди у одам. Лекин бу менга яхшилик келтириши ҳали аниқ эмас...
Хуллас, қиссадан ҳисса шуки, ҳар нарсада бир ҳикмат бор!


ЯРАШИШНИНГ ЭНГ ЧИРОЙЛИ ЙЎЛИ!

Улар уришиб қолишди. Эрталаб аёл барвақт уйғонди-да нонушта дастурхонини тайёрлаб, ўзи чойини ичиб туриб кетди. Эри уйғониб, нонушта қилгани келди. Қўлига қайнатилган тухумни олиб арчишга тушди. Аёлининг келишини кутди. У келмади. Стакандаги сутни ҳўплади. Совиб қолибди. Мазза қилиб чой ичгиси келди. Иштаҳаси қочди. Аёл қўлида нон кўтариб кириб келди. Дастурхонга ўтиргиси келди. Ўтиролмади. Кетди.

Бироздан сўнг кўча эшигининг товуши эшитилди. «Ишга кетдилар, шекилли» деди, аёл. Ошхонага кириб стол устини йиғиштирмоқчи бўлди. Қараса, ҳеч нарса ейилмабди.

- Ҳа, тухумни тозалаб беришимни кутганмидингиз?! Сиз менинг меҳримга арзимайсиз!? Кечаги гапларингиз қалбимни парчалади! - деди. Ғазабланиб идишларни йиғиштира бошлади ва, кўзлари икки атиргулга тушди. Бири оқ, бири қизил. Остида хат ҳам бор эди. Унда:

«Ҳаётимдаги энг гўзал гул, севимли аёлим, жисмимнинг руҳи, абадий маҳбубамга...
Ассалому алайкум, меҳрибоним!
Нонуштага келишингни қанчалар кутганимни билсанг эди!? Лекин, бу шарафдан маҳрум бўлганимдан чой ичолмадим. Бўғзимдан ўтмади...
Сенинг ҳар кунгидек мени ишга гўзал табассум ила кузатишингни қанчалар кутганимни билса эдинг...
Суюклигим! Шайтон мени ғазаб отига миндирди. Хато қилдим. Ноҳақ эдим! Узримни қабул қиласанми?» деб ёзилганди. Аёлнинг кўзёшлари вароқни ивитди. Уни қаттиқ бағрига босиб:
- Мени ҳам кечиринг, Азизим! - деди!

Сўнг асалари мисоли учгандек ишга киришди. Эрининг энг севимли таомларини тайёрлади. Уйларни ўзгача тозалади. Гуллар билан безатди. Ўзи пардоз - андозини қилиб, муносиб тарзда эрини кутиб олишга ҳозир бўлди.

Улар бир - бирларини ўзгача табассум билан қаршиладилар. Аёлнинг тилидан бол, юз - кўзидан муҳаббат, нур ва ризо ёғиларди.

Хулоса

-Ҳар бирингиз оилавий бахтни барпо қилишга биргаликда ҳаракат қилинг!

-Қалбдан чиққан «УЗР»ни сўз орқали ифода этолмасангиз, мактуб орқали юборинг! Мушкулингизни ҳал қилинг!

-Мустаҳкам уй, одамларнинг аралашувидан узоқ, бахтли оила қуриш, бу ҳаётдан чиройли завқ олиш ўз қўлларингизда

🧡 Баҳор табиатининг ёқимли ифори мени хуш кайфият ва позитив энергия билан тўйинтирмоқда...

🧡 Мен ҳар қандай вазиятда маъсулиятни ўз бўйнимга олиб қарор қабул қилмоқдаман...

🧡 Мен ҳаётимнинг- ёзувчисиман!

🧡 Мен болалигимдаги беғубор бола қалбимни ўйғонишига рухсат бераман...

🧡 Мен борлиқнинг гўзал совғаларини қабул қилмоқдаман...