Shimoliy Amerika erkin savdo shartnomasi (NAFTA) nima?
Shimoliy Amerika Erkin Savdo Shartnomasi (NAFTA) Kanada, Meksika va Qo'shma Shtatlar o'rtasida tuzilgan shartnoma bo'lib, okruglar o'rtasida eng ko'p tariflarni bekor qildi. Uning o'rnini 2020 yil 1 iyulda AQSh-Meksika-Kanada shartnomasi (USMCA) egalladi.
Shimoliy Amerika erkin savdo shartnomasi tarixi (NAFTA)
NAFTA ni birlashtirish uchun AQShning uchta prezidenti kerak bo'ldi. Ilk bor bu ishni Prezident Ronald Reygan 1979 yilda prezidentlikka nomzodini qo'yishini e'lon qilganida boshlagan. U yaxshiroq raqobatlashish uchun Shimoliy Amerika bozorini birlashtirmoqchi edi.
1984 yilda Kongress Savdo va tariflar to'g'risidagi qonunni qabul qildi, bu prezidentga erkin savdo shartnomalari bo'yicha muzokaralar olib borish uchun tezkor vakolat berdi. Kongressga faqat ma'qullash yoki rad etish qobiliyatiga ruxsat berildi va muzokaralar natijalarini o'zgartira olmadi.
1992 yilda Prezident Jorj H.V. Bush ishdan ketishidan biroz oldin NAFTA bilan shartnoma imzoladi. Keyin ratifikatsiya qilish uchun uchta mamlakat qonun chiqaruvchi organlariga qaytib bordi. 1993 yilda Prezident Bill Klinton uni imzoladi.
NAFTA 1994 yil 1 yanvardan kuchga kirdi.
Muzokaralar, imzolash, tasdiqlash va qayta ko'rib chiqish (1988–1994)
Orqa qator, chapdan o'ngga: Meksika prezidenti Karlos Salinas de Gortari, AQSh Prezidenti Jorj H. V. Bush va Kanada bosh vaziri Brayan Myulroni, 1992 yil oktyabrda Shimoliy Amerika erkin savdo shartnomasi loyihasi boshlanganda. Oldinda Meksika savdo va sanoatni rivojlantirish kotibi Xayme Serra Puche, Amerika Qo'shma Shtatlarining savdo vakili Karla Xills va Kanadaning xalqaro savdo vaziri Maykl Uilson.
NAFTA 1994 yil 1-yanvarda tashkil etilganida dunyodagi eng yirik erkin savdo shartnomasi edi. NAFTA rivojlanayotgan bozor mamlakati bilan birinchi marta ikki rivojlangan davlat savdo shartnomasini imzoladi.
NAFTA ishtirokchi mamlakatlar uchun oltita ishni amalga oshirdi. Birinchidan, NAFTA barcha imzo chekuvchilarga eng maqbul davlat maqomini berdi, ya'ni har bir davlat qolgan ikkitasiga nisbatan adolatli munosabatda bo'ldi va ichki investorlarga xorijliklardan ko'ra yaxshiroq muomala qila olmadi. Shuningdek, ular NAFTAga a'zo bo'lmagan mamlakatlar investorlariga yaxshi shartnoma taklif qila olmadilar va NAFTA uchala mamlakatlaridagi korxonalarga ham federal shartnomalar tuzishlari kerak edi.