Xi – XV асрларда Англия

Шафқатсиз жазолар Италия шаҳарларининг қаддини вақтинчагина букди. Тез орада Ломбардия лигаси номи остида немисларга қарши Ломбардия шаҳарларининг иттифоқи ташкил топди. Бу иттифоққа 15 та шаҳар кирди. Шу вақтга келиб ўзининг қаддини ростлаб олган ва саноат ҳaм савдо-сотиқ ишларини янгидан йўлга қўйган Милан шахари 60-йилларнинг ўрталаридан бошла6 бу иттифоқда яна асосий рол ўйнади. Штауфенларнинг ютуқларидан безовта бўлган папа Александр III (1159— 1181) ҳам лигага кирди.

1167 йилда Барбаросса Италияга яна катта қўшин тортиб келиб, Римни олди. Папа Александр III қочиб кетишга мажбур бўлди. Император Ломбардия шаҳарларини тинчитмоқчи бўлди, лекин тўсатдан бошланган ўлат касали унинг қўшинларининг сафини хароб этди (25 минг киши ўлди) ва шундан кейин у Гepманияга қайтишга мажбур бўлди. Барбароссанинг узоқ вақт бўлмаганлигидан фойдаланган Ломбардия лигаси, у билан янгидан тўқнашмоқ учун етарли даражада ҳарбий кучларни тайёрлай олди. 1174-1176 йилларда Барбаросса яна Италияда пайдо бўлди, лекин бу сафар унинг унчалик омади келмади. 1176 йил бахорида Леньяно деган жойда (Миландан сал узоқроқ) у лига қўшинлари томонидан батамом мағлубиятга учратилди.

Қизиғи шундаки, немис рицарларини енгган қўшиннинг бир қисминигина италиялик рицарлар, асосий қисмини эса Миланнинг ва Ломбардиядаги бошқа шахарларнииг хунармандлари ва халфалари ташкил қилар эди. Леньяно ёнидаги мағлубият Фридрих I ни Ломбардия шахарларига ён беришга мaжбуp этди. Ҳақиқатда Шимолий Италияда Штауфенлар келмасдан аввалига аҳвол қайтадан тикланди. Шахарлар эркин коммуна ҳуқуқини олдилар, бу эркин коммуналар ўз сюзерени сифатида императорнинг олий хокимиятини тан олдилар, холос. Айни замонда Фридрих I папа давлатининг ишларига хар қанақанги аралашувидан воз кечиб, пaпага ҳам ён беришга мажбур бўлди.

Қизиғи шундаки, немис рицарларини енгган қўшиннинг бир қисминигина италиялик рицарлар, асосий қисмини эса Миланнинг ва Ломбардиядаги бошқа шахарларнииг хунармандлари ва халфалари ташкил қилар эди. Леньяно ёнидаги мағлубият Фридрих I ни Ломбардия шахарларига ён беришга мaжбуp этди. Ҳақиқатда Шимолий Италияда Штауфенлар келмасдан аввалига аҳвол қайтадан тикланди. Шахарлар эркин коммуна ҳуқуқини олдилар, бу эркин коммуналар ўз сюзерени сифатида императорнинг олий хокимиятини тан олдилар, холос. Айни замонда Фридрих I папа давлатининг ишларига хар қанақанги аралашувидан воз кечиб, пaпага ҳам ён беришга мажбур бўлди.