12
алмашиниши шароитларини аналитик тадқиқ қилишда туташ иссиқлик
алмашинишини (кондукция ва конвекция) Ньютон қонунидаги йиғинди
иссиқлик узатиш коэффициенти
α билан ҳарактерлаймиз.
Конвектив иссиқлик алмашиши табиий шароитларда (камдан-кам
ҳоллардан ташқари) асосий рол ўйнайди (бундан кейин фақат у ҳақида
гапирилади).
Радиацион иссиқлик алмашиши вақт бирлигида датчикнинг бирлик
юзасига нисбатан барча радиацион оқимлар фарқларининг қиймати
(радиация баланси
В деб номланган) билан характерланади.
Термометр деганда
т масса,
с солиштирма иссиқлик сиғими,
Т ҳарорат,
S муҳит билан иссиқлик бўйича
туташган майдон,
S
радиацион иссиқлик
алмашиши кечадиган майдонга эга бўлган термометрик жисм тушинилади.
Термометр жойлаштирилган муҳит ҳароратини
θ деб белгилаймиз. У ҳолда
бирлик вақт ичида термометрга келаѐтган йиғинди иссиқлик оқими қуйидаги
формула билан аниқланади:
S
S
S
Bd
dS
T
d
dQ
0
0
,
(2.1)
бу ерда
α – иссиқлик алмашиниши коэфициенти.
Амалий ҳисоб-китобларда одатда майдон бўйича
α,
Т, В ларнинг ўртача
қийматлари билан иш кўришимиз мумкин. У ҳолда, ўртачалаштириш
белгиларини тушириб қолдириб,
S
B
T
S
d
dQ
(2.2)
га эга бўламиз.
Шу билан бир вақтда термометрдаги ҳарорат майдонини градиентсиз
деб ҳисоблаб, қуйидагича ѐзишимиз мумкин:
dQ=mcdT
(2.3)
(2.2) ва (2.3) даги
dQ катталикни тенглаштириб,
S
B
T
S
d
dT
ms
(2.4)
га эга бўламиз.
S
ms
белгилашни киритамиз. Вақт ўлчамига эга бўлган бу
катталик,
одатда термометрларнинг
инерция коэфициенти деб аталади.
Киритилган
белгини ҳисобга олсак, (2.4) тенглама қуйидагича ѐзилади:
13
0
S
S
B
T
d
dT
(2.5)
Радиацион иссиқлик алмашиниши йўқ, деб фараз қилайлик. Унда
тенглама қуйидагича ѐзилади:
d
T
dT
(2.6)
Бу ҳолда инерция коэффициенти муҳит ва термометр орасидаги
ҳароратни ўлчаш тезлиги билан аниқланади.
Бошланғич
Т
0
ҳароратга эга бўлган термометр,
θ доимий ҳароратга эга
бўлган муҳитга киритилган энг оддий мисолни кўрамиз. Агар термометр ва
муҳит хусусияти тажриба мобайнида ўзгармаса, унда
λ=const бўлади ва (2.6)
ни вақт бўйича 0 дан
τ гача, термометр ҳарорати бўйича
Т
0
дан
Т гача
интеграллаб қуйидагига эга бўламиз:
e
T
T
0
(2.7)
Шундай қилиб, вақт ўтиши билан термометр ҳарорати муҳит
ҳароратига монотон яқинлашиб боради. Инерция коэффиценти қанча
кичик
бўлса, бу жараѐн шунча тез кечади.
λ=0 бўлган чегарада иссиқлик инерцияси
ҳодисаси йўқолади ва термометрнинг ҳарорати вақтнинг ҳар қандай
моментида муҳит ҳароратига тенг. (
T=θ) бўлади.
Агар
τ=
λ бўлса, унда
e
T
/
T
0
. Бундан иссиқлик инерцияси
коэффиценти бу шундай вақтки, агар муҳит ҳарорати ўзгармас бўлса, бу вақт
мобайнида термометр ва муҳит орасидаги бошланғич фарқ
е марта камаяди,
деган хулоса келиб чиқади.
(2.7) дан кўринадики,
λ≠0 бўлганда термометр ва муҳит ҳароратлари
фақат
τ→∞ бўлгандагина тенг бўлади
T=θ. Олинган натижадан ҳароратни
аниқ ўлчашнинг мумкинлиги инкор қилинаѐтгандай туюлади. Бироқ ҳар
қандай ўлчаш, у ҳар қанча аниқ деб аталмасин,
олдиндан берилган маълум
хатолик билан бажарилади. Ўлчашнинг бошланишида бу хато термометр
ҳарорати ва муҳитнинг қидирилаѐтган ҳарорати орасидаги фарқдан доимо
катта бўлиши керак.
Do'stlaringiz bilan baham: