A toshmatov, sh sh. Magzumova

3. Hamshira parvarishi rejasini tuzing.
10-masala.
Bemor qiz G., 14 yoshda, 8 sinf о ‘quvchisi, doimo kamgap, uyatchan.
Oxirgi vaqtlarda bemor о ‘zini keskin va haddan tashqari erkin tuta boshladi.
Maktabga bormay qo ydi, bir necha marta tunda uyiga kelmadi, ко ‘chada
begona kishilarga ко ‘zini qisa boshladi. Psixiatriya kasalxonasi bo ‘limida
bolalar va о ‘smirlardan о 'zini chetda tutadi. Ко ‘p vaqtini hech nima bilan
shug'ullanmay о ‘tkazadi, ammo ba ’zida, bir о ‘zi qolganida, raqsga tushadi,
nimalamidir xirgoyi qiladi. Jinsiy mayli oshib ketgan, boshqa bolalar,
ayniqsa, о ‘g ‘il bolalar oldida to ‘shakka yotib olib, ко yiagini ко ‘taradi va
yalang‘och oyoqlarini havoda о ‘ynatadi. Hamshiraning e ’tirozlariga keskin
javob beradi: «Nima qipti? Ichkiyimlami tikib chiqarishdimi, demak uni
hamma ко ‘rishi кегак». О ‘zini «Perepijkin familiyali Vilgelm-fotih» deb
nomlaydi. Doim aftini burishtiradi, peshonasini tirishtiradi, ко ‘zini yumib,
qoshini chimiradi. To ‘satdan, hech qanday sababsiz, та ’nosiz qattiq kula
boshlaydi. Ota-onasi bilan uchrashuvda sovuq ко ‘rishadi, ters muomalada,
tajang. 0 ‘ziga olib kelingan oziq-ovqatlarni eydi, shu bilan birga, boshqa
bolalaming ovqatini tortib olishga harakat qiladi. Shifokor bilan suhbatda
bemor dilini ochmaydi, savollarga rasmiy doirada, mavzudan chetlashib
javob beradi. О ‘zini uyga qo ‘yib yuborishlarini so ‘raydi, о ‘zini ruhan sog'lom
deb hisoblasa-da, kasalxonadan chiqarish haqida juda ham talab qilmaydi.
Kasalxonada 2 oydan ko'proq davolanganligiga qaramay, yotqizilishi
sabablarini qidirmaydi. 0 ‘qishi qolib ketganligi bilan qayg'urmaydi: