Adabiy germenevtika usuli

GUMANITAR - IJTIMOIY INSTITUTI
PEDAGOGIKA FAKULTETI
Chet tillar kafedrasi
Mutaxassisligi 050303 – chet tili

Amalga oshirilgan:

5-kurs talabasi
Xatlar bo'limi
Kuznetsova Kristina Petrovna

KURS ISHI

Intizom
Matnni talqin qilish

Adabiy germenevtika usuli.
F.Shleyermaxerning tushunish nazariyasi.

Nazoratchi:

Chaban E.V.
Lyubertsi
2011 yil
Tarkib
Kirish……………………………………………………………………..3
1-bob.Adabiy germenevtika usuli………………………………4.
1. 1 Germenevtikaning ta’rifi…………………………………………….4
1. 2 Germenevtik g’oyalarning rivojlanish tarixi……………………………6.
1. 3 Adabiy germenevtika usuli………………………………………16
2-bob
2.1 F. Shleyermaxerni tushunish nazariyasi………………………………….18
2. 2 Germenevtik doira……………………………………………….28
Xulosa…………………………………………………………………31
Adabiyotlar………………………………………………………..33

Kirish
Adabiy germenevtika falsafadagi talqin, talqin va tushunish nazariyasi va amaliyotini o‘rganuvchi yo‘nalishdir. Germenevtika o'z nomini yunon xudosi Germes nomidan olgan, u xudolar va odamlar o'rtasida vositachi bo'lgan - u xudolarning irodasini odamlarga talqin qilgan va odamlarning tilaklarini xudolarga etkazgan. Germenevtikaning asosiy g'oyasi shundaki, mavjud bo'lish tushunishni anglatadi. Tadqiqot mavzusi odatda matndir.

Birinchi germenevtikalar Injil matniga kiritilgan ilohiy g'oyalarning ma'nosini "ochish" bilan shug'ullangan o'rta asr teologlari - sxolastikalar edi.
Falsafiy bilimlar rivojining hozirgi bosqichida germenevtikaga qiziqish o'z ahamiyatini va dolzarbligini saqlab qolmoqda. Germenevtikaning fan sifatidagi mohiyati va asosini tushunish va izohlash muammolari tashkil etadi, bu esa, aslida, uni o‘rganish, ayniqsa, gumanitar bilimlar sohasida zaruriyat va ahamiyatini belgilaydi. Tushunish va talqin qilish kognitiv harakatning asosiy elementlari bo'lib, agar biz ularni ma'lum tushunchalar deb hisoblasak, lekin kengroq ma'noda falsafiy germenevtika ularni qabul qiladigan ontologik ahamiyatga ega jarayonlar bo'lib, ular bilish uchun sharoit yaratadi. insonning juda mavjudligi.
Ushbu ishda germenevtikaning shakllanish tarixi, uning matnni izohlash fanidan inson bilimining falsafiy bo‘limigacha bo‘lgan evolyutsiyasi tadqiqot predmeti hisoblanadi.
Maqsad falsafiy tafakkurning germenevtik muammolarning rivojlanishini tasvirlovchi bosqichlarini kuzatish, matnni izohlash fanidan yangi falsafiy yondashuv qanday paydo bo‘lganligini ko‘rsatishdir.
Ish jarayonida quyidagi vazifalarni bajarish kerak:
1. Germenevtikaning matnlarni tushunish va izohlash fani sifatida vujudga kelishini ko‘rib chiqing.
2. Germenevtikaning adabiy usulini tahlil qiling.
3. F. Shleyermaxerning tushunish nazariyasini ko'rib chiqing.
1-bob.Adabiy germenevtika metodi
1.1 Germenevtikaning ta’rifi
Germenevtika (yunoncha hermeneutike), keng ma’noda talqin qilish va tushunish san’atidir. Uzoq vaqt davomida germenevtika matnlarni sharhlash bilan chegaralangan, ammo 20-asrda. falsafiy fanga xos xususiyatlarni egalladi.
Dastlab, germenevtika diniy matnlar va ma'nolarni talqin qilishni nazarda tutgan. Taniqli germenevtika tarixchilari (jumladan, Dilthey) germenevtikaning tug'ilishini ilk protestantizmdagi fan sifatida ko'rishadi. Lotin tilida "germenevtika" atamasi birinchi marta 17-asrning o'rtalarida I.K. Dannhauer tomonidan uchraydi. Shunga qaramay, germenevtikaning kelib chiqishi antik davrga borib taqaladi va u miflarning allegorik talqini bilan, falsafada esa Aristotelning “Talqin toʻgʻrisida” (Peri hermeneias) risolasi bilan bogʻliq. Hermenevtika atamasi Platon tomonidan qo'llaniladi. Bir qator hollarda (ayniqsa, Timeyda) bu so'zning Platonik qo'llanilishi yunoncha mantikaga, fol ochish san'atiga yaqin; bu yerda payg'ambar o'ziga xos supramental ma'noning talqinchisi sifatida germenevtik deb ataladi. Ionada shoirni germenevtik - xudolar xabarlarining tarjimoni deb atashadi.
Shunday qilib, germenevtika sohasi so'zning keng ma'nosida tafsir bilan belgilanadi. Ammo germenevtikani tafsirdan ajratib turadigan narsa shundaki, u shunchaki talqin qilish san'ati bilan emas, balki eng avvalo bunday san'at qoidalari bilan band. Yordamchi fan sifatida u muqaddas matnlarning qorong'u joylarini izohlash zarur bo'lgan joyda birinchi o'ringa chiqadi. Keyingi davrda matnlarni sharhlash bilan bog'liq boshqa fanlar ham o'zlarining germenevtikasini rivojlantiradilar. Uyg'onish davridan boshlab huquqshunoslik va filologiyada, 19-asrdan esa o'z germenevtikasi mavjud. germenevtika tarixiy fanlar orasida o'rin tutadi. Diltey germenevtik metodologiya gumanitar bilimlarga ilmiy maqomini berishga qodir, deb hisoblagan. Germenevtika falsafaga 20-asrda yuzlandi. Bunday burilishning dastlabki ishoralarini marhum Dilteyning "hayot falsafasi"da va "faktlar yo'q, faqat izohlar bor" deb e'lon qilgan Nitssheda topish mumkin bo'lsa-da, germenevtika falsafiy fan sifatida rivojlangan. bu tomir M.Xaydegger va uning shogirdi XG Gadamer tomonidan. Agar Heidegger germenevtikasi haqiqatda mavjud bo'lgan shaxsning o'zini o'zi anglashga qaratilgan bo'lsa, Gadamer gumanitar bilimlar sohasiga qiziqadi, u inson tajribasining "tarixiyligi" va "tilshunosligi" ni tushunishga intiladi.
Demak, “germenevtika” atamasi turli talqinlarga ega. Masalan, germenevtika - matnlarni sharhlash (tarjima qilish) san'ati. Ushbu atamaning ma'nosi keng tarqalgan. Bu erda matnlar har qanday adabiy asar sifatida tushuniladi: badiiy, tarixiy, falsafiy, diniy va boshqalar.
“Germenevtika” atamasi nazariy ma’noda ham qo‘llaniladi: germenevtika – tushunish, ma’noni anglash nazariyasi. Biz bunday talqinni ba'zi bir zamonaviy (uzoq yillik germenevtik an'analarga nisbatan) falsafiy kontekstlarda uchratamiz.
Bu atamaning "birovning individualligini anglash san'ati" deb talqini ham mavjud. "Germenevtika" atamasining ma'nosini bunday o'ziga xos tushunish ancha uzoq tarixga ega va birinchi navbatda "psixologik germenevtika" deb atash mumkin bo'lgan germenevtika turlaridan biri bilan bog'liq. Birovning individualligini anglash san'atining bu turi germenevtika klassiklaridan biri F.Shleyermaxer tomonidan ishlab chiqilgan va yozib olingan. Keyinchalik uning ta'limotini ko'rib chiqamiz, chunki bu mutafakkirning siymosi germenevtika tarixida tasodifiy emas.
Nihoyat, germenevtikaning gumanitar fanlar tamoyillari haqidagi ta'limot sifatida ta'rifini topish mumkin. Bu yerda germenevtika biroz boshqacha darajaga yetib boradi, u yerda allaqachon ontologik va ijtimoiy-falsafiy funktsiyalarni oladi, ya'ni u falsafiy intizomga da'vo qiladi.

1. 2 Germenevtik g`oyalarning rivojlanish tarixi

Germenevtikani uning evolyutsiyasi jarayonida ko'rib chiqing. O‘tmishga murojaat qiladigan bo‘lsak, germenevtikaning vujudga kelishi va tez rivojlana boshlashi, buning uchun ma’lum ijtimoiy sharoitlar mavjud bo‘lganda kontseptual shakllana boshlaganini ko‘rishimiz mumkin.
Biz germenevtikani loyihalashning birinchi yondashuvlarini antik davrda, xususan, G'arbiy Evropa an'analarida topamiz, ular birinchi navbatda sofistlar - birinchi yunon filologlari faoliyati bilan bog'liq bo'lgan, o'shanda yunon siyosati yangi talqinni talab qilgan. Gomer va boshqa yunon shoirlarining qadimiy matnlarining yangi talqini. Nima uchun yangi talqin kerak? Gap shundaki, Gomer davridan sofistlar davriga qadar tilda sezilarli o'zgarishlar ro'y berdi, ko'p vaqt o'tdi va Gomerning sofistlarning zamonaviy tiliga yangi tarjimalari, ya'ni Gomerning sofistlarga nisbatan yangi tarjimalari talab qilindi. Sofistlar qadimgi muallifga aylandilar va uning asarlari o'sha paytda adabiy yodgorlik edi. Bu birinchi.
Ikkinchi. Keyin butun Yunoniston uchun Gomer va boshqa ba'zi qadimgi shoirlar so'zning to'liq ma'nosida xalq o'qituvchilari edilar. Qadimgi Yunoniston maktablarida bu mualliflarga ta’lim berildi, ularning asarlarida odamlar o‘qish va yozishni o‘rgandilar, o‘z tarixi va mifologiyasining qahramonlik namunalarida tarbiyalandilar. Shuning uchun ularni talqin qilish va yangi (sofistlarga nisbatan) yunon tiliga tarjima qilish eng dolzarb amaliy vazifalar edi, ya'ni talab amaliyotdan kelib chiqdi. Aynan shu davrda germenevtik dasturlarni yaratishga birinchi yondashuvlar paydo bo'ldi. Ammo shuni ta'kidlash kerakki, o'sha paytda hali to'liq germenevtik tizim rivojlanmagan edi. Alohida fokuslar bor edi. Masalan, ma'lum bo'lgan parafraza usuli, kontekstual yondashuvning boshlanishi. E'tibor bering, qadimgi yunonlar tarjimani zamonaviy ma'noda bilishmagan, parafraza tarjima o'rnini bosadigan eng keng tarqalgan usul bo'lib, u sharh va tarjima elementlarini birlashtirgan.
Dastur germenevtikasi birinchi marta nasroniylikning yunon dunyosiga kirib borishi bilan birga paydo bo'lgan. Bu vaqt nafaqat diniy matnlar ular uchun yangi muhitga moslasha boshlaganligi bilan bog'liq edi, garchi bu moment shubhasiz muhim bo'lsa-da, balki xristian dinining aholining tobora ko'proq qismini qamrab olishni boshlaganligi bilan ham bog'liq edi. Yana bir ijtimoiy haqiqatni ifodalovchi, uni ham e'tibordan chetda qoldirib bo'lmaydi, ayni paytda Sharq va G'arb o'rtasida jadal iqtisodiy, madaniy, savdo aloqalari, falsafiy va ilmiy risolalar almashinuvi amalga oshirilayotgani bilan bog'liq. Buning natijasi tarjima faoliyatining jadal rivojlanishi edi. Shunday qilib, bir tomondan, qandaydir tarzda xristian matnlarini, Muqaddas Bitikni talqin qilish kerak edi, ikkinchi tomondan, tarjima bilan bog'liq chiziq davom etmoqda. Shu bilan birga, ma'lumki, Eski Ahdning yunon tiliga tarjimasi va nasroniy matnlari bilan bog'liq barcha muammolarni muhokama qilish bo'lib o'tdi. Ikki maktabning shakllanishi shu paytga to'g'ri keladi, bu bilan germenevtikaning dolzarb nazariy g'oyalari rivojlanishining boshlanishi bog'liq: ikkita kutubxona negizida Iskandariya va Pergamon maktablari paydo bo'ladi. Xususan, bu ikki maktab muhokama qilgan birinchi germenevtik muammo bu muammodir: bir so‘zda nechta ma’no bor? Bir yoki bir nechta (bir nechta)? Iskandariya maktabi bu muammoga nisbatan so’zda ko’p ma’no bor, degan fikrda bo’lsa, Pergamon maktabi bu so’z bir ma’noga ega deb hisoblaydi. Tarixan ma'lum bo'ldiki, ilgari eksklyuziv bo'lib tuyulgan bu ikki nuqtai nazar yanada uyg'unlashgan.
Biroz vaqt o'tgach, vatanparvarlik davrida buyuk nasroniy mutafakkiri Avreliy Avgustin yashab ijod qildi, u 30 yildan ortiq umrini "Xristian ilmi" yoki "Muqaddas germenevtika asoslari va cherkov notiqlik san'ati" kitobini yozishga bag'ishladi. Bu, aslida, germenevtika bo'yicha birinchi fundamental, birlashtirilgan ishdir. Bundan oldin, faqat ba'zi amaliy vositalar, Muqaddas Bitikning ma'lum o'ziga xos qismlarini talqin qilish, masalan, Avgustinning salafi Origenda topilganlar mavjud edi. Avgustin esa nazariy, umumlashtiruvchi asarni taqdim etdi, unda ba'zi tamoyillar to'g'ridan-to'g'ri ko'rsatilgan, ular asrlar davomida hozirgi kungacha yashashga mo'ljallangan (Avgustinning obro'sini hurmat qilish ma'nosida emas, balki nazariy ma'noda). : uning ba'zi tamoyillari juda uzoq vaqt davomida muhim bo'lib chiqdi).
Avgustinda nima bor? Birinchidan, aniq aytish mumkinki, birinchi semiotik g'oyalar Avgustin tomonidan aniq ifodalangan. U belgining aniq ta'rifi, sun'iy va tabiiy belgilarni ajratish va ko'plab mantiqiy fikrlarga ega. To'g'ridan-to'g'ri germenevtikaga kelsak, u birinchi marta "tushunish" ning fundamental germenevtik kategoriyasini aniq belgilaydi. Avgustinning keyingi germenevtikada qo'llanilgan bitta tamoyili bor. U konjenilik printsipi, ya'ni matn tadqiqotchisi va uni yaratuvchining ijodiy imkoniyatlarining mutanosibligi deb ataladi. Avgustindagi bu tamoyil "muallifning ilohiy ilhomi" va "o'quvchining ilohiy ilhomi" ning o'ziga xosligi shaklida namoyon bo'ladi. Kimning "ilohiy ilhomi" muallifning "ilohiy ilhomi" ga teng bo'lsa, Muqaddas Bitikdagi ma'lum bir joyning ma'nosini tushunishi mumkin.
Avgustincha belgining ta'rifiga kelsak, u zamonaviy semiotik ta'limotlardan biroz farq qiladi. Gap shundaki, Avgustin ma'noni (ma'noni) mutlaqo tushunish mumkin (faqat qiyin holatlarda kontekstga murojaat qilish kerak), har bir belgi ma'noga ega, tashqi tomoni bor, deb ishongan, uning yordamida odam belgilarni qabul qiladi. moddiy ob'ektlar, hissiy jihatdan idrok etilgan narsalar. , belgilarning tashqi tomoni ularni belgilangan ob'ektlar bilan bog'laydi. Bundan tashqari, belgining (ma'noning) ichki tomoni mavjud bo'lib, u tushunish maqsadidir. Shunday qilib, Leybnits orqali, keyin esa Saussure, Pirs va Morris orqali ma'no chizig'i 20-asrgacha saqlanib qolgan. Bir oz oldinga qarab, biz bu erda XX asrda deyishimiz mumkin. semiotikada yangi bosqich paydo bo'lib, bu tushunchani qayta ko'rib chiqadi va uni yangisi bilan almashtiradi. Semiotikada yangi yondashuv bilan quyidagilar mumkin. Katta bo'linishlarning mavjudligiga ruxsat beriladi, bu belgilar, masalan, bayonotlar yoki umuman matnlardan iborat ko'rinadi. Ular semantik ma'lumotlarning tashuvchilari.
Ammo gap shundaki, 11-asrdan boshlab germenevtika boshqa rivojlanish manbasini oladi. Haqida 1080 г. Rim huquqi kodeksini topdi. Uni tizimli o'rganish boshlanadi, bu dastlab Boloniya yuridik fakultetida, so'ngra malakali mutaxassislar Evropaning boshqa shaharlarida tayyorlanar ekan, huquqshunoslarning professional sinfini shakllantirishning boshlanishi edi. Huquqiy ta'lim qarama-qarshiliklarni yarashtirish san'ati sifatida tushunilgan sxolastik usul, dialektikaga asoslanadi, uning asosida maxsus huquqiy fan - huquqiy germenevtika paydo bo'ladi. Shu vaqtdan boshlab germenevtikaning rivojlanishi huquqshunoslik va ilohiyot materiallari asosida parallel ravishda davom etdi. Shu bilan birga, tabiiyki, huquqiy va teologik germenevtika muayyan muammolarni hal qilish uchun o'z sa'y-harakatlarini birlashtirishi mumkin edi, masalan, Gregori VII islohotidan keyin katolik cherkovining kanon qonunini yaratish vazifasi edi.
Hugo Grotiusni (1583 - 1645) huquqiy germenevtikaning eng yirik tizimlashtiruvchilaridan biri sifatida e'tirof etish kerak, u ham bunga o'zining salmoqli hissasini qo'shmoqda. Gollandiyalik gumanistning asosiy kitobi "Urush va tinchlik qonuni to'g'risida" deb nomlangan keng asaridir. Tabiiy huquq va xalqlar huquqi, shuningdek, ommaviy huquq tamoyillari tushuntirilgan uchta kitob. Ikkinchi kitobning XVI bobida "Tarbir to'g'risida" nomli xarakterli sarlavha mavjud bo'lib, unda so'zlar va texnik atamalarni izohlash usullari, foydalanilgan kontekstga qarab ularning keng va tor ma'nolarini aniqlash usullari batafsil bayon etilgan, nima qilish kerakligi haqida tavsiyalar berilgan. agar huquqiy matnlarda qarama-qarshiliklar, antinomiyalar, noaniqliklar topilsa. Grotius talqin qilishning quyidagi turlarini kiritdi: grammatik, mantiqiy, tarixiy, texnik (so'zning tor ma'nosida bu aniq qonun hujjatlarining o'ziga xos xususiyatlarini hisobga oladigan talqin), maslahat (professional huquqshunoslar tomonidan amaliy qo'llash uchun). Grotsiydan keyin huquqiy germenevtika favqulodda vaziyatlarda kamdan-kam qoʻllaniladigan texnika boʻlishni toʻxtatadi, lekin huquqning umumiy nazariyasining majburiy boʻlimlaridan biriga aylanadi. Yuridik fakultet talabalari uchun o‘qitish tizimiga bosqichma-bosqich joriy etilmoqda.
Germenevtikadagi navbatdagi burilish Illiriyalik Matias Flacius (XVI asr) tomonidan amalga oshirildi va bu islohotning amaliy vazifalari bilan bog'liq edi. Bu vaqtda o'ziga xos ijtimoiy talablar paydo bo'ladi, muqaddas matnlarning faoliyat yuritishi uchun maxsus muhit shakllanadi, katoliklikni tanqid qilish va yangi diniy oqimni asoslash vazifalari paydo bo'ladi. Ushbu oqlanishni Matias Flacius amalga oshirdi. U germenevtikaga fundamental nazariy asos sifatida so'z ma'nosini o'zgartirish sababi sifatida kontekstli talqin qilish tamoyilini kiritdi (bu so'zning ma'nolari soni muammosining qadimgi formulasini dialektik jihatdan olib tashlaydi, chunki asl ma'no har qanday so'z, shu jumladan Muqaddas Bitik so'zi, har doim bir xil, "yashirin" yagona ma'noni anglatadi, ammo bu so'zni ishlatishning turli kontekstlari turli semantik o'zgarishlarni aniqlaydi). Yashirin tarzda, Flacius aslida so'zning ma'no va ma'no kabi semantik belgilarini farqlaydi, lekin, albatta, zamonaviy mantiqiy semantikadagi kabi aniq va aks ettirilgan shaklda emas.
Bundan tashqari, birinchi marta, ehtimol, X.Volf maktabida nemis faylasufi I.M.Xladenius bilan biz germenevtikaga yondashuvni u bu fanni Muqaddas Yozuv matnlari tahliliga emas, balki tatbiq etishga harakat qilganda topamiz. tarix. U maxsus bilim sohalarini (bu holda, tarix) asoslash uchun germenevtikaning o'ziga xos usullarini ishlab chiqishga yondashuvni belgilaydi. Bir tomondan, bu yondashuv germenevtika ko'lamining kengayishi bilan tavsiflanadi. Boshqa tomondan, germenevtik usullarning mantiqiy tadqiqot usullari bilan uyg'unlashuvi maxsus germenevtik mantiqning maqomi va mantiqiy bilimlarning maxsus bo'limini shakllantirish uchun zarur shart-sharoitlarning paydo bo'lishi masalasini ko'taradi. Xladeniusning xizmatlari, birinchidan, germenevtika fanining tarixiy bilimlar sohasiga sezilarli darajada kengayishi, ikkinchidan, germenevtik muammolarni mantiqiy darajaga olib tashlash, bu esa keyingi uslubiy umumlashtirish imkoniyatini ochadi, uchinchidan, germenevtikada. Xladenius va shunga mos ravishda uning mantiqiy va metodologiyasi tarixiy bilimlar Xladenius davridagi psixologiya bo'lgan aniq ilmiy asosga asoslanadi.
Va keyin germenevtika mavzusini kengaytirish harakati bo'ronli bo'ladi. XVIII - XIX asr boshlarida. germenevtika paydo bo'ladi, ular allaqachon ko'p sohalarda qo'llaniladi: filologiya sohasiga (F. Ast, A. Böck); Tabiiy tilni oʻrganishga germenevtika masalalarini kiritgan, fikr almashish faoliyatiga kiritilgan V.Gumboldtning tadqiqotlari maʼlum, uning gʻoyalari germenevtikaning rivojlanishiga katta taʼsir koʻrsatdi.
Gumboldtning til o‘z lug‘atida va fikrni ifodalash usullarida odamlarning dunyoqarashini o‘zida mujassam etgan tizimdir, degan fikri ham germenevtika uchun juda muhim edi. Shu sababli, inson to'g'ridan-to'g'ri amaliy tajribani chetlab o'tib, dunyoning tuzilishi haqida ko'plab g'oyalarni tildan oladi. Til odamlarning amaliy harakatlariga ta'sir ko'rsatadigan samarali kuchga ega. To'rtinchidan, Gumboldt germenevtikaning ilmiy asoslarining navbatdagi (Xladeniusdan keyin) kengayishini keltirib chiqaradi. Psixologiyani ilmiy standart sifatida saqlab, u tilshunoslikni germenevtik usullarning asosi sifatida kiritadi (albatta, bu erda nazariy tilshunoslik haqida gap ketmoqda, uning haqiqiy asoschisi aynan Gumboldt). Shunday qilib, germenevtikani umumiy ilmiy xarakterdagi metodologik fanga aylantirish uchun imkoniyat tayyorlanmoqda. Bitta narsa etishmayotgan narsa - bu germenevtikaning turli fan sohalarida umumiy bo'lgan narsalarni ko'rish mumkin bo'lgan nuqtai nazar (bunday uslubiy ko'rsatma keyinchalik gumanitar bilimlar mavzusini "matn" sifatida talqin qilish orqali beriladi). .
Gʻarb falsafasi doirasida germenevtik muammolarning uni konkret ilmiy metodologik kontseptsiyadan umumiy ilmiy falsafiy fanga aylantirish yoʻnalishidagi rivojlanish yoʻnalishi V.Diltey (1833-1911) tomonidan davom ettirildi. U gumanitar fanlarni asoslashga harakat qildi. Bu urinish u tomonidan psixologik pozitsiyalardan va germenevtik metodologiya asosida amalga oshirildi. Diltey tushunish usulini ma'naviy yaxlitlikni bevosita anglash usuli deb hisoblagan. Tushunish predmeti insonning ichki dunyosi, tashqi dunyosi va o'tmish madaniyati bo'lishi mumkin. Ichki dunyoni tushunish introspeksiya yordamida amalga oshiriladi. Inson uchun ob'ektiv mavjud dunyoni qanday tushunsak, tashqi dunyo ham xuddi shunday tushunish uchun ochiqdir. O'tmish madaniyatini tushunish uchun Dilthey germenevtikadan foydalanadi.
Shuni ta'kidlash kerakki, Dilthey butun fanlar majmuasini tabiat va ruh haqidagi fanlarga ajratdi. Bu ikki fan sinfi predmeti va tadqiqot usullarining o‘ziga xos xususiyatlari bilan bir-biridan ancha farq qiladi. Bu tabiiy olam va ruhiy olamning bir-biri bilan chambarchas bog'liqligi bilan bog'liq. Tabiat - bu inson hayotini qat'iy belgilovchi omil, shart va inson ruhi faoliyatining momentidir. Va, shu bilan birga, inson tabiatga qarama-qarshi ta'sir ko'rsatadi, tabiiy dunyoni va o'zini bu dunyoning bir qismi sifatida o'zgartiradi. Diltey ruh haqidagi fanlardagi barcha metodologik usullarning o‘ziga xosligini sharhlovchi tadqiqot usullaridan ustun foydalanishda ko‘radi. Diltey tadqiqotning nomotetik usullari tabiat haqidagi fanlarga ko‘proq xos ekanligini, ruh haqidagi fanlar esa izohlash usullarisiz mavjud bo‘lolmaydi, degan fikrni ilgari surganlardan edi. Ammo shuni esda tutish kerakki, Diltey tabiat haqidagi fanlar usullari bilan ruh haqidagi fanlar o‘rtasidagi munosabatni juda dialektik tarzda tushunadi. Shunday qilib, Diltey ushbu fanlardagi bilish jarayonining tegishli ravishda tarixiy, nazariy va amaliy tarkibiy qismlarini tashkil etuvchi ruh haqidagi fanlarda uchta toifadagi bayonotlarni ajratib, yozadi: asosiy xususiyat. Xususiylikni anglash, shaxs ularda xizmat qiladi ... mavhum naqshlarni ishlab chiqishdan kam bo'lmagan yakuniy maqsad. Inson bilimining ikki sohasining "dixotomiyasi" ularning predmeti va usullari o'rtasidagi o'ziga xos munosabatni tan olishga olib keladi, ammo baribir Dilthey ularni ajratish shartli ekanligini, faqat uslubiy mulohazalar bilan oqlanishini va faqat ma'lum bir narsa orqali aqliy ravishda amalga oshirilishi mumkinligini aniq ko'rdi. abstraktsiyalar va ideallashtirishlar tizimi. Haqiqiy ilmiy amaliyot dixotomiya tamoyilini izchil amalga oshirishga imkon bermaydi (ilmiy bilimlarning chegaradosh bo'lgan va dixotomiyali bo'linish qismlarining hech biriga bir ma'noda mansub bo'lmagan sohalari bor. Misol tariqasida Dilteyning o'zi umumiy tilshunoslik deb ataydi) . Uning uchun "ruh haqidagi fanlarni tabiatshunoslikka o'xshatib, majburiy mavhum qonunlar darasiga" olib bormaslik muhimdir. U ko'rsatilgan uslubiy qarama-qarshilikni saqlab qolishga intiladi, bu uning fikriga ko'ra, ushbu fanlar sinfini asoslash uchun etarli bo'lgan ruhiy fanlar uchun usullarni berishga imkon beradi.
Dilthey "hayot ko'rinishlari" va tushunish shakllarini o'rganish bilan talqin qilishning mantiqiy shakllari kontseptsiyasidan oldin. “Bu yerda hayotning namoyon boʻlishi deganda men nafaqat nimanidir anglatuvchi yoki maʼnosini anglatuvchi iboralarni, balki maʼnaviyatni anglash imkonini beruvchi iboralarni ham nazarda tutyapman. Tushunish usuli va natijalari hayotning namoyon bo'lish turiga qarab farqlanadi. Dilthey hayotning uch xil ko'rinishini ajratadi. Birinchisiga tushunchalar, mulohazalar va xulosalar kiradi. “Ilm-fanning tarkibiy qismlari bo'lgan holda, - deb yozadi u, - ular o'zlariga xos mantiqiy umuminsoniy normaga muvofiq, ular yuzaga kelgan tajribadan ozod qilinadilar. Ular har doim bir xil tushuniladi, ular ruhiy hayotning yashirin daqiqalari bilan bog'liq emas, barcha kontekstlarda va har qanday sharoitda o'zlik qonuniga bo'ysunadi. Dilthey harakatlarni hayotning ikkinchi turiga tegishlidir. Bu hayot namoyon bo'lishining tashqi shaklidir, chunki "harakat amalga oshirilgandan so'ng, hayotiy aloqaning asosiy asosidan ham ozod qilinadi. Va unda vaziyatlar, maqsad, vositalar va hayotiy aloqalar qanday birlashtirilganligini tushuntirmasdan, akt bizga u paydo bo'lgan ichki hayotning har tomonlama ta'rifini berishga imkon bermaydi. Va nihoyat, hayotning uchinchi turi - bu tajribaning ifodasidir. Bu ma'naviy hayotning chuqurligi bilan bevosita bog'liq. Adabiyot, rassomlik va boshqa san’at turlari badiiy ifodaga asoslanadi.
Keyingi asarlarida Dilthey introspeksiyaga bo'lgan munosabatini qayta ko'rib chiqadi. U buni noadekvat tadqiqot usuli deb hisoblaydi. Dilthey germenevtikani qo'llash doirasini kengaytirish orqali foydalanish imkoniyatlarini oshiradi: endi u o'tmish madaniyatini o'rganish uchun emas, balki har qanday "hayot ko'rinishlarini" tushunish uchun ishlatiladi. Germenevtika ko'lamining kengayishi gumanitar fanlar metodologiyasini qurishga o'ziga xos yondashuvni belgilab berdi.
Dilteyga ko'ra, ruh haqidagi fanlarning psixologik poydevorining torligi va kamchiliklarini bartaraf etishga qodir bo'lgan yangi metodologiyaning asosi sifatida u ikki jihatdan tushuniladigan germenevtikani oladi: ham talqin qilish san'ati, ham talqin qilish san'ati sifatida. bunday san'at nazariyasi. Germenevtika psixologik yondashuvning kamchiliklarini bartaraf etishga imkon berdi, germenevtikaning falsafiy sohalarga o'ziga xos chiqishi belgilandi.
Germenevtika Dilthey tomonidan ruh haqidagi fanlarning psixologik asoslariga e'tibor qaratishda muqarrar ravishda yuzaga keladigan tanbehlarni olib tashlash, unga ko'ra, gumanitar fanlar uchun adekvat metodologiyani qurish uchun mo'ljallangan. Diltey germenevtikani keng ma’noda germenevtik usul nazariyasi va tor ma’noda amaliy talqin qilish san’ati vositalarini ifodalovchi izohlash texnikasi deb hisoblagan. Dilteyning fikricha, germenevtikada u psixologik bilimlar bilan bog‘liq bo‘lgan subyektivizm va relyativizmni yengib chiqqan. Falsafiy fan sifatida uning uchun germenevtika ijtimoiy-tarixiy voqelikni bilish nazariyasiga, tushunish tartibini o‘rganuvchi fan sifatida esa tarix va madaniyatni o‘rganuvchi fanlarning mantig‘iga aylandi. Uning bunday talqini Dilteyning "Ruh fanlariga kirish" asarida qo'ygan vazifasiga to'liq mos edi: "Ruh ilmlarining asl mohiyatini ochib berishga yordam berish va shu bilan ruh haqidagi kishanlarni buzishga hissa qo'shish. Dekart, Spinoza va Hobbes matematika va tabiatshunoslik asosida ishlab chiqilgan usullarini mana shu qoloq fanlarga o‘tkazganidan beri yosh “singillar” saqlanib qolgan, “opalar” kattaroq va kuchliroq.
Jamiyatning ma'naviy hayotini tushunish haqiqiy vazifa bo'lib, uning dolzarbligini Dilteyning zamondoshlari ham his qilishgan. Ushbu muammoni shakllantirishning keskinligi hozirgi vaqtda olib tashlanmaydi. Muammo Dilthey tomonidan to'g'ri tuzilgan. Gumanitar fanlar asoslarini aniqlash, ularning o'ziga xos xususiyatlarini aniqlash, ularning tabiati haqidagi savolga javob berish - zamonaviy tadqiqotchilar uchun o'z ahamiyatini yo'qotmagan muammolar.
Ammo Diltey jamiyatning ma’naviy hayoti dialektikasini va uni yaratuvchi va uning hayotiy zamini bo‘lgan moddiy sharoitlarni tubdan tushuntirib bera olmadi. Diltey uslubiy munosabatining noadekvatligini germenevtik falsafaning ko‘plab vakillari aniq tan oldilar. Shunday qilib, xususan, zamonaviy germenevtikaning "ruhiy otalaridan" biri G.-G. Avto-memuarlar va avtobiografiyalar, Diltheyning boshlang'ich nuqtasi, germenevtik muammo uchun asos sifatida na taxmin va na etarli ...
1.3 Adabiy germenevtika usuli
Adabiy germenevtika usuli (tarjima (talqin), ma'no, oldindan tushunish, tushunish, "ko'nikish", germenevtik doira). Gumanitar fanlarda universal usul. Adabiy germenevtikaning predmeti talqin, tushunishdir. Sharhlashning mohiyati matnning jismoniy mavjudligidan ko'ra ko'proq ishora tizimidan nimanidir yaratish, uning ma'nosini yaratishdir . Sharhlash quroli asarni idrok etuvchi shaxsning ongidir. Germenevtik talqinda nafaqat badiiy matnni tarixiy qayta qurish va tarixiy kontekstimizni adabiy asar konteksti bilan izchil uyg‘unlashtirish muhim ahamiyatga ega, balki o‘quvchining ongini kengaytirish, uning o‘zini chuqurroq anglashiga yordam beradi. Germenevtik tamoyillarni konkretlashtirishga urinish retseptiv estetika bilan ifodalanadi.
“Germenevtika tushunish mumkin bo'lgan usullardan biridir.
Germenevtika – dialogik munosabatlarning ma’nosini talqin qilish, anglash san’ati – tadqiqotning falsafiy usullari bilan “o‘zaro bog‘lanadi”, ularni boyitadi va o‘zi ham oqilona darajaga ko‘tariladi, falsafiy maqom kasb etadi.
Germenevtika birinchi marta psixologiyada o'z qo'llanilishini topdi. Qachonki, eksperimental psixologiyadan farqli o'laroq, V.Dilthey tadqiqotning asosiy usuli sifatida tushuntirishni emas, balki tushunishni ko'radi. Faqat empatiya orqali boshqa odamning ruhiy jarayonlarini tushunish mumkin. Usulning asosi psixik tarkibni uning yaxlitligi va madaniy va tarixiy qadriyatlar bilan bog'liqligini his qilish orqali tahlil qilishdir.
Germenevtika so'z, matn yoki mustaqil hodisa sifatida mavjud bo'lgan belgilarni tushunish muammosi tug'ilganda qo'llaniladi.Imo-ishoralar nafaqat matnlar, balki belgi vazifasini bajaradigan narsalardir: ular biror narsani belgilash yoki axborot funktsiyasini bajarish uchun xizmat qiladi.
Umumiy ma’noda germenevtika belgilarning ma’nosini tushunish bilan shug‘ullanadi, ular matnli bo‘lishi shart emas, balki ishora shaklida yoki belgilar tizimida (so‘z, grafik, chizma) ifodalangan aqliy faoliyatning har qanday boshqa mahsuli hisoblanadi. Shunday qilib, grafik belgiga kiritilgan har qanday vizual tasvir germenevtik tahlilga duchor bo'lishi mumkin. Ushbu tadqiqot usuliga qarab, grafik dizayn, aniqrog'i kommunikativ dizayn bo'lishi kerak, uning maqsadi shaxs va uning atrof-muhit o'rtasida aloqa o'rnatishdir. Germenevtik usul ma'lumot to'plash va tahlil qilish, iste'molchilar guruhining portretini shakllantirishning loyihadan oldingi bosqichida ham mos keladi.

2-bob. F. Shleyermaxerning tushunish nazariyasi

2.1 F. Shleyermaxerning tushunish nazariyasi
F. Shleyermaxer Gegelning zamondoshi, Berlin universiteti asoschilaridan biri V. Gumboldt. Bu vaqtda taniqli nemis romantik maktabi faoliyat ko'rsatdi, u tashkiliy jihatdan Fr. Shlegel, V.Tyek, Fixte qatnashdilar. Shleyermaxer bu doiraning shunchaki tinglovchisi emas, balki uning ilhomlantiruvchisi, nazariy rahbari edi. Barcha nemis romantikasi Shleiermaxerga qarzdor. U o'z davrining faol jamoat arbobi, eng yirik dinshunos, faylasuf va filolog edi. Zamondoshlaridan biri uni “hayot dahosi” deb atagan. U Platonning nemis tiliga tarjimoni sifatida mashhur bo'ldi. Tabiiyki, tarjimonlik faoliyatini tegishli darajaga ko‘tarish va ilohiy tadqiqotlar cho‘qqisida bo‘lish uchun Shleyermaxer beixtiyor germenevtikaga qiziqib, uni nazariy tizim shaklida rivojlantirdi.
Shleyermaxer germenevtikasida quyidagi fikrlarni ajratib ko‘rsatish mumkin. Shleyermaxer, eng avvalo, yodgorlik hisoblangan matnlarni germenevtikaning predmeti deb biladi. Bu nimani anglatadi? Yodgorliklar tadqiqotchidan katta vaqt, tarixiy, madaniy, lingvistik masofa bilan ajralib turadigan matnlardir. Yodgorliklar tadqiqotchi uchun odatda uzoq va begona madaniyatga tegishli. Yodgorlik ma'nosiga to'g'ridan-to'g'ri kirib borishga to'sqinlik qiladigan ko'plab "to'siqlar" mavjud. Shuning uchun siz tarjima qilish, sharhlash, sharhlash va boshqalarni bilishingiz kerak. Schleiermacher nuqtai nazaridan tushunish uchun "to'siqlarni" olib tashlash va germenevtika deb ataladi. Tushunmovchilik holatiga duch kelganimizda bu zarur. Shleyermaxer germenevtikani tushunilganni talqin qilish san'ati emas, balki tushunish san'ati deb ta'riflagan, masalan, F. Ast bu fanni o'zidan oldin belgilagan. F.Ast uchun bu, go‘yo, bilishning o‘ziga xos ikkilamchi usuli edi: agar biz nimanidir tushungan bo‘lsak, demak, bu tushunilganni yana bir bor aniqlab, izohlashimiz mumkin. Ko'rib turganingizdek, Shleyermaxerning yo'nalishi boshqacha. Matnlarning o'zi tadqiqotchi oldida tashqi ko'rinishda ob'ektivlashtirilgan "muzlatilgan nutq" sifatida namoyon bo'ladi va bundan muhim printsip kelib chiqadi: agar matnlar muzlatilgan nutq bo'lsa, ularni o'rganish usuli dialogik, ya'ni dialog bo'lishi kerak. tarjimon va matn o'rtasida bo'lishi kerak. Muzlatilgan nutq, Shleyermaxer nuqtai nazaridan, ob'ektiv va sub'ektiv tomonlarga ega. Nutqning ob'ektiv tomoni ("til fakti") grammatik talqinning predmeti bo'lib, bu erda biz tilga ob'ektiv munosabatda bo'lganligini bilib olamiz. Va biz yodgorlikning sub'ektiv tomonini ("fikrlash haqiqati") psixologik talqin yordamida o'rganamiz, nutqni uning tashabbuskorining ba'zi hosilasi sifatida ko'rib chiqamiz. Bu holatda tushunish, Shleyermaxer nuqtai nazaridan, bu ikki momentning o'zaro mavjudligi bilan ta'minlanadi. Bu turli xil talqinlar emas, balki lahzalar. Shleyermaxerning germenevtikasi psixologik va uning o'zi germenevtikadagi psixologik yo'nalish vakili degan fikr mavjud. Bu hech bo'lmaganda noto'g'ri, chunki agar Shleyermaxerning o'zi grammatik va psixologik talqinlarning o'zaro mavjudligi haqida gapirsa, unda qanday psixologizm haqida gapirish mumkin. Darhaqiqat, ko'p joylarda Shleyermaxer ming yillar davomida olib tashlangan matnlarning psixologik talqini juda murakkab ekanligini ta'kidlaydi. Shuning uchun u bunga alohida e'tibor beradi, lekin uni grammatik talqinga nisbatan birinchi o'ringa qo'ygani uchun emas, balki ko'p yillar oldin yashagan odamning ichki dunyosini tushunishda katta qiyinchilik borligi uchun. Shunga qaramay, masalaning ob'ektiv tomonini sub'ektiv tomondan ajratish printsipi, tabiiyki, tabiatan bir-biridan farq qiluvchi ikki xil talqinning dialektik sintezi shartida juda samarali. Uning grammatik talqini (til faktini talqin qilish) va psixologik (fikrlash faktini talqin qilish) "to'liq ekvivalent" bo'lib, bir-birini to'ldiradi, bu bir alohida holatda tomonlardan birining ikkinchisidan ustun bo'lishiga to'sqinlik qilmaydi. , aksincha, birinchidan farqli, boshqasida boshqasini yuksaltirish , holatda. Hamma narsa tadqiqot mavzusiga, uning nima ekanligiga bog'liq: badiiy asar (va bu holda, ko'p narsa adabiyot janriga bog'liq bo'ladi; bir narsa lirik she'r, ikkinchisi tarixiy roman), ilmiy risola. memuar yoki epistolyar janrdagi asar, tarixiy hujjat yoki boshqa biror narsa. Agar talqin qilish san’ati faqat yodgorliklarga emas, balki har qanday predmetga nisbatan qo‘llanilsa, grammatik va psixologik talqin har doim turli munosabatlarda namoyon bo‘ladi. Tarjima san'atining har ikki tomoni o'rtasidagi moslashuvchan munosabat Shleyermaxerning matni bilan tasdiqlanadi: "Mavzuning ustun ob'ektivligi bilan minimal psixologik talqin. Shaxsda berilgan sof tarixga kelsak, uning butun ko'rinishi doimo sub'ektiv ravishda idrok qilinadi. Epos. Tarixiy rolga da'vo qiladigan ommaviy harakatlar. Didaktik qat'iy shaklda har bir sohada mavjud. Bu erda sub'ektivni hamma joyda izohlash momenti sifatida qo'llash mumkin emas, bu talqinning natijasidir. Maksimal psixologik talqin bilan minimal grammatik - harflarda, ayniqsa shaxsiy.
Men Shleyermaxer tomonidan ilgari surilgan va zamonaviy munozaralar mazmunini tashkil etgan va hatto germenevtikaning yangi tendentsiyalarining shakllanishiga hissa qo'shgan yana bir nechta tamoyillarni eslatib o'tmoqchiman. Shunday qilib, Shleyermaxer germenevtikaning maqsadi muallifning o'zi va o'z ijodini tushunganidan ko'ra matn va uning muallifini yaxshiroq tushunishdir, degan tamoyilni ilgari surdi. "Yaxshiroq tushunish" tamoyili. Zamonaviy tadqiqotchi muallif dunyosini va uning matnini yaxshiroq bilishi kerak. Ushbu tamoyilni ilgari surayotganda Shleyermaxer chuqur asoslamadi, chunki u o'z matnlarini nashrga tayyorlamadi. Lekin u buni ifoda etdi, keyin ko'plab tadqiqotchilar, xususan, V. Dilthey, Fr. Blass, G.-G. Gadamer va boshqalar buni sharhladilar. Ko'pchilik bu tamoyilni oqilona don sifatida ko'radi, bu esa ma'lum bir jamiyatda yashovchi odam o'z faoliyatining ko'pini ongsiz ravishda idrok etishida yotadi. Masalan, tabiiy tildan foydalanish kabi oddiy narsalarni olaylik. Ona tilini o'zlashtirish mexanizmlari bizda ongsizdir. Albatta, o‘z vaqtida oilada, maktabda tarbiya jarayonida ular ongli ravishda o‘zlashtirilgan, fonetika, lug‘at, grammatika o‘rganilgan. Ammo ona tilidan foydalanish, qoida tariqasida, ongsiz ravishda sodir bo'ladi. Biz lingvistik iboralarni yaratishda mutlaqo erkinmiz va ularni idrok etgan boshqa odamlar ularni tushunishda qiyinchilik tug'dirmaydi. Tilni bilish mexanizmlari inson hayoti davomida ongsiz ravishda ishlaydi. Muallifning dunyosidan tushunishga yordam bermaydigan ko'plab to'siqlar bilan ajralib turadigan tadqiqotchi butunlay boshqacha sharoitlarda joylashgan. U ongsiz ravishda, masalan, qadimgi tildan foydalana olmaydi, uni ongli ravishda o'zlashtirishi kerak, shuningdek, muallif uchun ongsiz bo'lgan boshqa ko'plab fikrlar, chunki tadqiqotchi sof ratsional, ongli bo'lishi kerak. Shuning uchun u muallifdan ko'ra ko'proq narsani bilishi mumkin va nafaqat til, balki madaniyat, urf-odatlar va inson hayotida xayoliga ham kelmaydigan boshqa ko'p narsalarni bilishi mumkin. Muallif ijodida ongsizning mavjudligi lahzasi XX asrda paydo bo'lishiga olib keldi. yangi yo'nalishlar, masalan, germenevtika va psixoanaliz g'oyalarini birlashtirgan yo'nalish. Aytgancha, yo'nalish juda samarali bo'lib, ba'zi gipotezalarni o'ziga xos tarzda shakllantirish va isbotlash, matnlarni o'rganishda olimlarni yaxshiroq yo'naltirish imkonini berdi.
"Germenevtik doira" haqida yana bir necha so'z aytish kerak. Shuni ta'kidlash kerakki, Shleyermaxerdagi germenevtik doira printsipining o'zi o'zidan oldingi Avgustin va Flaciusnikidan biroz farq qiladi. Gap shundaki, Shleyermaxer germenevtik doiraning ikki turini kiritadi. Birinchisi germenevtika uchun umumiy bo‘lib, matnning bir qismi butun matn bilan bog‘liq bo‘lib, uning qismlariga nisbatan yaxlitning ma’nosini bilib olamiz. Ammo xuddi shu tamoyilning yana bir talqini bor: ba'zi bir matn-yodgorlik bir qism sifatida, u faoliyat yuritadigan madaniyat esa bir butun sifatida ko'rib chiqiladi. Keyin qism va butun o'rtasidagi munosabat butunlay boshqacha xarakterga ega bo'ladi. Alohida fikrni va butun asarni bir butun sifatida tushunish uchun matn muallifining "hayotiy munosabatlari" yig'indisidan kelib chiqish mumkin. “Til boyligi, muallif davri tarixi bir butun holda berilgan. Unga asoslanib, muallifning ishini alohida ... deb tushunish kerak.
Barcha to'liq bilimlar bu xayoliy doirada bo'ladi, shuning uchun har bir alohida narsani uning bir qismi bo'lgan universaldan tushunish mumkin va aksincha. Har qanday bilim shu yo‘l bilan olinsa, ilmiy bo‘ladi”. Shleyermaxerdan olingan ushbu qisqa parcha uning germenevtikasining barcha asosiy g'oyalarini o'z ichiga oladi: qism va butun dialektika, germenevtik doira g'oyasi, dastlabki tushunish.
Qism va butunning dialektikasi ikki tekislikda amalga oshiriladi. Birinchi bosqichda qism asardan ko'chirma sifatida, butun esa asarning o'zi sifatida olinadi. Ikkinchi bosqichda esa muallifning butun tashqi va ichki hayoti sharoitlari majmui bilan uning bir qism sifatidagi ijodi o‘rtasidagi o‘zaro ta’sir ochib beriladi. Asarni til fakti sifatida tushunishda qism butunlik orqali, butunlik esa qism orqali anglashiladi. Bundan tashqari, birinchi qismdan ikkinchisiga, ikkinchi qismdan uchinchiga va boshqalarga ketma-ket o'tish bilan, har safar butunni tushunish o'zgarganda, butunning qismlaridan o'tishda bir xil bo'lmaydi. Matnning umumiy, yakuniy tushunchasi, go'yo, butunni tushunish haqidagi ko'plab ketma-ket farazlardan kursorni o'qish jarayonida qurilgan. Bundan tashqari, butunning yangi gipotetik tushunchasi allaqachon o'qilgan qismlarni tushunishga ta'sir qiladi. Orqaga qaytish va tushuntirish, oldingi materialni qayta ko'rib chiqish mavjud. Shleyermaxer bu holatni “xayoliy doira” deb atadi, chunki aslida aylana yo‘q, faqat yozish va o‘qish dialektikasi, aniqrog‘i, uning qismlarini ketma-ket o‘qish orqali butunni anglash dialektikasi mavjud. Bu doiraga "kirish" oson, lekin "chiqish" ancha qiyin. Buning uchun matnning ma'nosini to'liq tushunishingiz, uni to'liq tushunishga erishishingiz kerak. Asarni to'liq tushunish dastlabki tushunchalarning dialektik sintezidan, muallif hayotining ichki va tashqi sharoitlarini bilishdan va ularning asar g'oyasiga, uning syujetiga, mazmuniga va muallifning shaxsiyatiga ta'sirini tushunishdan iborat. uslub, shuningdek, tarjimon shaxsi va matn muallifining o'ziga xosligini, ularning ijodiy imkoniyatlarining mutanosibligini postulat qiladigan shartni ham hisobga olishi kerak.
Shleyermaxer tushunishning bir necha usullarini ajratib ko'rsatdi, ular o'rtasida yaqin o'zaro ta'sir mavjud, ularni bir-biridan ajratib bo'lmaydi. Tushunishning ikki tomoni bor: ob'ektiv va sub'ektiv. Ularning har biri ikki xil tushunchadan iborat: tarixiy va bashoratli. Shunday qilib, asarni talqin qilishning to'rtta usuli shakllanadi: ob'ektiv tarixiy, ob'ektiv folbinlik, sub'ektiv tarixiy va sub'ektiv folbinlik. Shleyermaxerning ta'kidlashicha, germenevtik san'at tushunish mumkin bo'lmagan yoki buzilgan sharoitlardan emas, ammo tadqiqot dasturini ishlab chiqishda buni hisobga olish kerak, lekin muammoni ijobiy hal qilishni ta'minlaydigan sharoitlardan kelib chiqqan holda rivojlanishi mumkin. “San’at (g‘azalning germenevtik talqini san’ati haqida bormoqda. – V.K.) o‘z qoidalarini faqat ijobiy formuladan ishlab chiqishi mumkin, bu esa berilgan nutqning tarixiy va bashoratli (bashoratli), obyektiv va sub’ektiv qayta qurishidir”. Ob'ektiv tushuncha til fakti sifatida nutqni o'z ob'ekti sifatida qabul qiladi. Ishning bu tomonini o'rganishga yondashish tilni bilish orqali amalga oshiriladi. Muvaffaqiyat muallif va uning zamondoshlari aytganidek, til o‘rganganlarga hamroh bo‘ladi. Ob'ektiv tarixiy tushuncha bilan ular "til jamiyatida nutq qanday ko'rinishini" aniqlashga harakat qiladilar, ob'ektiv folbin bilan esa "nutq qanday qilib til taraqqiyotida nuqtaga aylanishi" tekshiriladi. Ob'ektiv tarixiy va ob'ektiv folbinlik tushunish birgalikda grammatik talqinni tashkil qiladi. Tushunishning sub'ektiv tomoni fikrlash fakti sifatida nutqqa qaratilgan bo'lib, markazda "nutq tashabbuskori", matn muallifi. Subyektiv tadqiqot imkoniyati asar muallifining ichki va tashqi hayotini bilish bilan bog‘liq. Subyektiv nuqtai nazardan, tarixiy tushuncha "nutq qanday qilib qalb fakti sifatida beriladi" muammosini o'rganadi, sub'ektiv ravishda folbinlik tushunchasi nutqdagi fikrlarning so'zlovchida qanday paydo bo'lishi va unga ta'sir qilish holatlarini oydinlashtirish bilan bog'liq. Bu tushuncha "boshqasida yashash", muallifga reenkarnasyon, u faqat "qarindosh qalblar", yaxshi shaxslar uchun to'liq amal qiladi. Subyektiv tarixiy va sub'ektiv folbinlik tushunchasi birgalikda Shleyermaxer ilgari psixologik talqin deb atagan narsani tashkil qiladi.
Tushunishning barcha to'rtta usuli ajralmas birlikni tashkil qiladi, doimiy o'zaro ta'sirda. Tarjimon matnni ham til hodisasi, ham inson ijodi sifatida, tilning tarixiy shartli bilimini, muallifning hayot va turmush sharoitini, shaxsiy taqdirining o‘ziga xosligini, davrning tarixiy tabiatini hisobga olgan holda tekshiradi. , uslubning o‘ziga xos xususiyatlari va hokazo... Muallif o‘z davrining ayrim g‘oyalarini bevosita ta’lim jarayoniga, mavjud an’analarni tanqidiy bo‘lmagan holda o‘zlashtirish jarayonida singdira olgan. Muayyan daqiqalarni idrok etish, ularni shaxsiy tekislikka tarjima qilish ongsiz ravishda amalga oshirilishi mumkin. Tarjimon muallifning davrini, unga xos tilni, talqin qilinayotgan matnlarning stilistik xususiyatlarini o‘rganar ekan, muallifdan ko‘ra ko‘proq narsani bilishi va xususan, matn muallifi uchun behush qolgan narsalarni o‘zlashtira oladi. Shuning uchun tarjimon muallifni va uning asarini muallifning o'zi va uning asarini tushunganidan ko'ra chuqurroq tushunishi mumkin. Sharhlangan matnlarni tushunishga va undagi tushunishning roliga nisbatan bunday yo'nalish keyinchalik romantik germenevtika deb ataldi. U matnlarni idrok etish va talqin qilish jarayonida germenevtik metodni absolyutlashtirishga asoslanadi.
Matnlarni talqin qilish va ba'zi muhim fikrlarni aniqlashtirish texnikasi haqida bir necha so'z aytish kerak. Shleyermaxer matnlarni sharhlashning umumiy uslubiy qoidalarini ilgari suradi: a) birinchi navbatda, ishning umumiy ko'rinishi amalga oshiriladi; b) u bilan bir vaqtda tushunchalarning borligi grammatik va psixologik talqinlar yordamida ochiladi; c) faqat kontseptual "bog'lanish" sharti bilan, ikkita nomli talqinning birligi bilan oldinga borish mumkin; d) agar ular rozi bo'lmasa, orqaga qaytish kerak va bu grammatik va psixologik talqinlar o'rtasidagi nomuvofiqlik sababi topilmaguncha amalga oshirilishi kerak. Eng muhim talab shundaki, butunni tushunish qismlarni tushunishdan iborat, lekin boshlanishi oxiridan oldin tushuniladi, shuning uchun "boshlanish uchun oxiri bo'lishi kerak va bu ushbu kompleksning tafakkurining odatiy o'lchovidir."
Shleyermaxer psixologik talqinga katta e'tibor beradi, chunki u bevosita asar matnida berilmagani uchun u sirtda yotmaydi. Psixologik talqinni boshlashdan oldin, Shleyermaxerning so'zlariga ko'ra, "muallifga mavzu va til qanday berilganligi va uning shaxsiy hayoti haqida nima ma'lum bo'lishi mumkinligiga" e'tibor berish kerak. Psixologik talqin qilishning ikkita usuli mavjud: bashoratli va qiyosiy. Ular bir-biriga bog'liq bo'lmasligi kerak, bir usuldan foydalanganda boshqasiga murojaat qilish mumkin emas, lekin yana bir narsa muhim: ikkala usulni qo'llashdan keyin olingan natijalar bir-biriga zid kelmasligi kerak. Aksincha, ularning kelishuvi muvaffaqiyatli psixologik talqinning mezoni hisoblanadi. Bashorat usuli - bu shaxsni tushunish uchun to'g'ridan-to'g'ri (intuitiv ravishda idrok etilgan) izlanish usuli, qiyosiy usul esa universal bilan shug'ullanadi. U tushunuvchining (tarjimonning) universalligi va tushunilganning (muallif) universalligini taqqoslash, taqqoslashga asoslanadi. "Psixologik talqinning vazifasi har bir berilgan fikrlar majmuasini ma'lum odamlar hayotidagi bir lahza sifatida tushunishdir." Va bu vazifa qanchalik muvaffaqiyatli amalga oshirilsa, "muallif va tarjimonni birlashtirish usuli o'rtasidagi o'xshashlik" shunchalik katta bo'ladi.
Asarni til hodisasi sifatida talqin qilishning ob'ektiv tomoni, birinchi qarashda, masalaning texnik tomoniga tegishli bo'lib, psixologik talqin bilan bog'liq emas. Uning ikkita usuli bor: meditatsiya va kompozitsiya. Meditatsiya "ishning genetik amalga oshirilishi" deb tushuniladi, kompozitsiya esa "ishning ob'ektiv amalga oshirilishi" bilan shug'ullanadi. Lekin bu usullarning ikkalasi ham asarning paydo bo‘lishi, uning kontseptsiyasining shakllanishi, asosiy syujet yo‘nalishlarini belgilash bilan bog‘liq masalalarni yechishda bevosita qo‘llaniladi. Shuning uchun ular o'rganishni psixologik tomonga "qaytaradilar". Sharhlashning dolzarb psixologik vazifasi muallif hayotining xususiyatlarini bilish asosida asarning asosiy g'oyasini va uning alohida qismlarini tushunishdir. Asarning asosiy g'oyasini tushunish vazifasi "asar va muallif hayotining birligi" haqiqatini amalga oshirish sharti bilan hal qilinadi. Agar shunday bo‘lsa, asar muallif hayotining boshqa lahzalari bilan bevosita bog‘liq bo‘lib, ular bilan uzviy bog‘liqdir, shuning uchun ham muallif hayotining bir qismini tushunib bo‘lmaganidek, uni ham yozuvchi hayotining butunligini bilmasdan turib anglab bo‘lmaydi. butunning umumiyligini hisobga olmagan holda, u qayerga kiradi.
Shunday qilib, biz tarixan germenevtik usulning nazariy asoslarining birinchi tizimli taqdimotini ko'rib chiqdik, bu ayni paytda gumanitar matnlarni o'rganish uchun o'ziga xos metodologiyani yaratishga urinish edi. Shleyermaxer asosan universal germenevtika muammolarini belgilab berdi, uning deyarli barcha asosiy muammolari qo'yildi. U germenevtik tahlilning asosiy tamoyillari va usullarini belgilab berdi: insonparvarlik tafakkurining dialogi tamoyili; grammatik va psixologik talqinlarning birligi tamoyili; matnlarni tushunishda qism va butunning dialektik o'zaro ta'siri printsipi; tushunchaning asar muallifining ichki va tashqi hayotini bilishga bog'liqligi tamoyili; muallif va tarjimonni birgalikda yaratish (yaxshilik) tamoyili; tarjimon tomonidan muallif hayotidan bilim tekisligiga ongsiz qatlamni tarjima qilish usuli; oldindan tushunishga asoslangan sharhlovchi farazlarni qurish usuli. Ammo, shunga qaramay, Shleyermaxer kontseptsiyasiga baho berib, shuni aytish kerakki, uning germenevtikasini falsafiy deb atash mumkin emas, chunki bu erda hali ham to'g'ri falsafiy tadqiqotlar yo'q, garchi ba'zi falsafiy usullardan (masalan, tahlilning ba'zi dialektik usullari) foydalanilgan bo'lsa ham. . Shleyermaxer germenevtikasini aniq ob'ektlarni (o'tmish madaniyatlari adabiy yodgorliklarini) maxsus o'rganish uchun vositani ta'minlaydigan filologik fan deb hisoblash kerak. Uning usullarini har qanday tuzilmalarga kengaytirish, unga universal xususiyat va universal uslubiy ahamiyatga ega bo'lish falsafiy jihatdan asossiz qurilma bo'ladi. Shleyermaxerning o'tmish an'analari va madaniyatlariga gipertrofik munosabati, o'tmish madaniyatida adekvat "o'liklarni tiriltirish" (P.P. Gaydenko) istagi o'tmish va hozirgi kun o'rtasidagi aloqani yo'qotishiga olib keldi. Tarix hozirgi zamondan uzilgan. Shleyermaxerning germenevtikasi o'tmishdagi asar tarjimon uchun zamonaviy madaniyatda qanday yangi hayot topishi muammosini qo'ymaydi. Muallif va tarjimonning birgalikdagi ijodi kontseptsiyasi Shleyermaxerga tadqiqotchining adabiy yodgorlik yaratuvchisining ijodiy arsenallari chuqurligiga “kirish” imkoniyatini asoslash uchungina kerak edi. Tarjimonning talqinga olib kelgan yangilik momenti, tadqiqotchining asarga o‘z munosabati Shleyermaxer tomonidan inobatga olinmagan. Natijada, bundan juda istalmagan xulosa kelib chiqadi: Shleyermaxer germenevtikasi tarix va zamonaviylikning o'zaro ta'siri muammosini hal qila olmaydi va shuning uchun uni falsafiy fan deb atash mumkin emas, uning uslubiy vositalari falsafiy vazifalarni bajarish uchun juda zaifdir. .
2. 2 Germenevtik doira
Germenevtik doira tushunish jarayonining tsiklik tabiati bilan bog'liq xususiyatidir. Germenevtik doiraning turli xil modifikatsiyalari, bir tomondan, tushuntirish va izohlashning, ikkinchi tomondan, tushunishning o'zaro bog'liqligini anglash bilan bog'liq; biror narsani tushunish uchun uni tushuntirish kerak va aksincha. Aniq shaklda - "butun va qism" doirasi sifatida - 18-19 asrlar germenevtikasida taqdim etilgan. (F. Schleiermacher, A. Böck): butunni tushunish uchun uning alohida qismlarini tushunish kerak, lekin alohida qismlarni tushunish uchun allaqachon butunning ma'nosi haqida tasavvurga ega bo'lish kerak. Muayyan matnni tushunish uchun alohida jumlalarni tushunish kerak, lekin har bir gapni tushunish uchun matn haqida allaqachon tushunchaga ega bo'lishi kerak; gapni tushunish uchun alohida so'zlarni tushunish kerak, lekin ularning ma'nosini to'g'ri tushunish uchun gapni tushunish kerak va hokazo. So‘z gapning bo‘lagi, gap matnning bo‘lagi, matn muayyan muallif ijodiy merosining bir qismi, ma’lum muallif matnlari ma’lum bir janr majmuasiga kiradi va hokazo. Yozma hujjatlarning "grammatik" va "psixologik" talqinlarini ajratgan Shleyermaxer germenevtik doiraning quyidagi modifikatsiyasiga duch keldi: matn - bu ma'lum bir shaxsning ajralmas ruhiy hayotining bir qismi va "qism" tushunchasi. va "butun" ham bu erda o'zaro vositachilik qiladi. V.Diltey germenevtik doiraning yana bir jihatiga e’tiborni qaratdi: matnni ijodiy shaxsning “hayot ko‘rinishi” sifatida tushunish tegishli davrning ma’naviy olamini anglash sharti bilan mumkin, bu esa o‘z navbatida bu davr qoldirgan "hayot ko'rinishlari" ni tushunish. M.Xaydegger falsafasida germenevtik doira bilish metodi sifatida anglashning rasmiy shartlari bilan emas, balki inson mavjudligining asosiy ta’rifi sifatida uning ontologik shartlari bilan bog‘langan. Germenevtik doira insonning talqini va insonning o‘zini o‘zi talqin etishining o‘zaro bog‘liqligini ifodalaganligi sababli, germenevtikaning vazifasi germenevtik doiradan chiqish emas, balki unga kirishdir. Demak, germenevtik doira metodologik emas, balki ontologik xususiyatga ega. Gadamerning falsafiy germenevtikasida germenevtik doiraning bunday talqini Xaydeggerning tushunish haqidagi ta’limotini konkretlashtirish orqali rivojlanadi. Idrok sub’ekti ildiz otgan til an’anasi ham anglash predmeti, ham uning asosi hisoblanadi: inson boshidanoq o‘zining ichida nima borligini anglashi kerak. Fan falsafasi o'ziga xos germenevtik doira muammosiga duch keladi: nazariya yaratilgan faktlar doimo kontseptual yuklanadi, ularni tanlash va talqin qilish ular asoslashi kerak bo'lgan nazariyaning o'zi bilan belgilanadi.
Germenevtik doira - germenevtik tafakkurning germenevtik qayta qurish texnikasi doirasidagi unumli harakatini tasvirlaydigan metafora. Mavzu "G.K." F. Astning oldingi filologik germenevtika yutuqlariga tayangan Shleyermaxer tomonidan amalga oshirildi. Shleyermaxerning fikriga ko'ra, germenevtik ishining maqsadi muallifning ichki dunyosiga ko'nikishdir: matnning mazmuni va grammatik rejasini belgilash protseduralari orqali muallifning subyektivligiga empatiya - empatiya uchun sharoit yaratish kerak. va uning ijodiy fikrini takrorlash. Bir tomondan, Shleyermaxerning fikriga ko'ra, qism butundan, butun esa qismdan tushunarli ekanligi aniq ko'rinadi. Boshqa tomondan, tushunish jarayonida biz o'ziga xos "aylana" bo'ylab harakatlanamiz, chunki butunni tushunish qismlardan kelib chiqmaydi, chunki ular faqat allaqachon tushunilgan butunlikdan uning qismlari sifatida talqin qilinishi mumkin. Boshqacha qilib aytadigan bo'lsak, matnning ba'zi qismlarini yoki ma'lum tarixiy voqealarni qandaydir yaxlitlikka bog'lash uchun biz boshqa emas, balki ushbu alohida yaxlit g'oyani oldindan bilishimiz kerak. Shunday qilib, biz parchalarning bir qismini bir butunga, boshqa qismini esa boshqa bir butunga to'plashimiz mumkin. Shuning uchun G.K. muammosining yechimini quyidagicha ta'riflash mumkin: nimani tushunishga harakat qilayotganingizni oldindan tushunganingizdagina biror narsani tushunishingiz mumkin. Ammo Shleyermaxer hali muammoning bunday yechimini ishlab chiqmagan. Uning uchun tushunish - bu mutlaqo tugallanmagan faoliyat bo'lib, u doimo aylanma qoidasiga, ya'ni kengayayotgan doiralardagi harakatga bo'ysunadi. Butunlikdan bo‘lakka va bo‘laklardan butunga qayta-qayta qaytish qism ma’nosini anglashni o‘zgartiradi va chuqurlashtiradi, butunni doimiy rivojlanishga bo‘ysundiradi. Tushunishning o'z-o'zini ravshanligi izohlashda paydo bo'ladi. G.K. mantiqdagi shafqatsiz doira bilan adashtirmaslik kerak: barcha jiddiy bilimlar o'z binolaridan xabardor bo'lishi kerak. Har qanday refleksiv harakat refleksiv bo'lmagan binolarga asoslanganligi sababli (buni Xaydegger "oldindan egallash", "oldindan ko'rish" va "oldindan tushunish" deb ataydi), germenevtikning vazifasi G.K.dan qanday chiqish emas, balki unda. uni qanday qilib "to'g'ri" kiritish kerak.
G.K. talqinining Heideggercha talqinini tahlil qilib, tushunishga yordam beruvchi notoʻgʻri qarashlar ham notoʻgʻri tushunishga olib kelishi mumkin, faqat inson kabi mavjudotning chekliligi va uning bu chekliligining namoyon boʻlishiga ishora qiladi. o'z ko'zlarimiz (va o'z fikrlarimiz), biz buni "bu erda" ko'ramiz.

Xulosa
Demak, germenevtika - matn mazmunini uning ob'ektiv (so'zlarning ma'nolari va ularning tarixiy jihatdan aniqlangan o'zgarishlari) va sub'ektiv (mualliflar niyatlari) asoslaridan kelib chiqib ochib berishni maqsad qilgan talqin qilish san'ati va nazariyasi. U ellinistik davrda klassik matnlarni (masalan, Gomer) talqin qilish va o'rganish bilan bog'liq holda paydo bo'ladi va o'rta asrlarda rivojlanadi. va Uyg'onish davri oyatlarni talqin qilishning bir qismi sifatida (ekzegetik). Xulosa qilib shuni aytish kerakki, zamonaviy germenevtika borliq haqidagi ta’limotga aylanib bormoqda, ya’ni u falsafiy fanga aylanib bormoqda. Bu uning markaziy toifasi "tushunish" o'rnini qayta ko'rib chiqish tufayli mumkin bo'ldi. Idrok uslubidan tushunish borliq uslubiga aylanadi. Endi germenevtikaning asosiy vazifasi ma'noni anglash hodisasiga uslubiy yo'nalish emas, balki inson hayotining bir lahzasi sifatida anglashning ontologik holatini aniqlashdir. Shu munosabat bilan germenevtika falsafiy ahamiyat kasb etadi, inson mavjudligi haqidagi ta’limotga aylanadi. Yuqorida yoritilgan materialga asoslanib, biz germenevtika boshidan kechirgan evolyutsiyaga oid ba'zi xulosalar chiqarishimiz mumkin. Shuni ta'kidlash kerakki, germenevtik g'oyalarning dastlabki rudimentlarining paydo bo'lishi diniy tafakkur doirasida tasodifiy emas. Bu inson bilimi doirasida tushunish va talqin qilish muammolarini qo'ygan muqaddas matnlarni sharhlash zarurati edi. Aynan tafsir bu tushunchalarning dastlabki tushunchasiga aylandi, uning chegaralarida turli xil talqin va ma'nolarning birinchi tasniflari amalga oshirildi. Ammo shuni ta'kidlash kerakki, shunga qaramay, teologik germenevtikada mavzu o'z-o'zidan tushunish emas, balki tushunmovchilikning alohida holatlari edi. Shunday qilib, germenevtika matn ma’nosini aniqlash va izohlash fanidan shakllanish jarayonida dastlab gumanitar bilimlarning metodologik asosigacha kengaydi, keyin esa sifat jihatidan yangi ma’no kasb etib, ontologik mavqeini postulatlovchi falsafiy ta’limotga aylandi. anglash hodisasi.

Adabiyotlar ro'yxati

1. 
   Dilthey V. Tarixiy aqlni tanqid qilish uchun eskizlar / V. Dilthey // Falsafa savollari. - M.: 1988, - No 4, - S. 138-159.
   
2. 
   Ishchenko E.N. Zamonaviy gnoseologiya va gumanitar bilimlar / E.N. Ishchenko. - Voronej: Voronej nashriyoti. davlat un-ta, 2003. - 144b.
   
3. 
   Gadamer H.-G. Haqiqat va metod: falsafiy germenevtika asoslari / H.-G. Gadamer. - M.: Taraqqiyot, 1988. - 696-yillar.
   
4. 
   Gadamer H.-G. Go'zallikning dolzarbligi / H.-G. Gadamer. - M.: San'at, 1991. - 366s.
   
5. 
   Grigoryev B.V. Germenevtika va talqin nazariyasi / B.V. Grigoryev. - Vladivostok: Dalnevost nashriyoti. un-ta, 2002. - 144b.
   
6. 
   Ricoeur P. Germenevtika va psixoanaliz / P. Ricoeur. - M.: San'at, 1996. - 269s.
   
7. 
   Riker P. Sharhlar to'qnashuvi / P. Riker. - M .: Kanon-Press-Ts: Kuchkovo maydoni, 2002. - 622p.
   
8. 
   Falsafa: darslik. / Vah. muharrirlar: V.D. Gubin, T.Yu. Sidorina, V.P. Filatov. - M .: TON - Ostozhye, 2001. - 704 p.
   
9. 
   Schleiermacher F. Germenevtika / F. Schleiermacher. - Sankt-Peterburg: Evropa uyi, 2004. - 144 p.
   
10. 
    Xaydegger M. Borliq va vaqt / M. Xeydegger. - M.: Respublika, 1993. - 445s.
    
11. 
    Heidegger M. Qishloq yo'lidagi suhbat / M. Heidegger. - M.: Oliy maktab, 1991. - 190-yillar.
    
12. 
    http://mirslovarei.com/
    
13. 
    http://wikipedia.com/