Ангрендан Калифорниягача: uber'да ишлаётган 23 ёшли ўзбек йигити билан суҳбат

Ангрендан Калифорниягача: UBER'да ишлаётган 23 ёшли ўзбек йигити билан суҳбат
Дархонбек Маматалиев 23 ёшда. У 2015–2019 йилларда Тошкентдаги Инҳа университетида таҳсил олган. Ҳозирда халқаро UBER компаниясида IOS дастурчи-инженери бўлиб ишламоқда.
Дархонбек «Осмондаги болалар» лойиҳасига берган интервьюсида дастурлашга кириб келгани, йирик компанияларга ишга кириши қандай кечгани ҳақида гапириб берди.
«Ота-онам – ўқитувчи. Улар мен учун энг зўр инвестор»
— Дастурлашга қизиқишим мактаб давридан ҳам аввалроқ бўлган. Кичиклигимда дадам компьютер олиб келганда Paint'да расмлар чизардим. Excel, Word'ни зўр билардим. Ота-онам ўқитувчи бўлганликлари учун шу дастурларда уларга ўқув материалларини тайёрлаб берардим.
Мактабда 9-синфда информатика фанидан HTML бўйича дарсда веб-сайт ёзганман. Samsung Galaxy S3 ва iPhone 4S телефонлари таққосланган журнални сайт қилганман. Шундан кейин HTML менга жуда ҳам ёқиб қолган. Ўша пайтларда бир акам Linux'да ишларди. У ҳатто сичқонча ишлатмасди, ҳамма ишни клавиатурада жуда тез қиларди. Уни жуда зўр дастурчи деб ўйлаб, ҳавас қилганман, унга ўхшамоқчи бўлганман.
Коллежда ўқиб юрганимда алгоритмлар бўйича МДҲ давлатлари орасидаги олимпиадада қатнашганман. Ҳеч қайси топшириқни ишлай олмай, уялиб чиқиб кетганмиз. Шунда соҳани чуқур ўрганиш кераклигини тушунганман. Тошкентга келиб, С++ дастурлаш тилини ўқиганман. Бу менга жуда ёққан. Келаси йил яна ўша олимпиадада қатнашиб, ярим финалга чиққанмиз ва менда мотивация пайдо бўлган. Кейинчалик турли танловларда қатнашиб, шу соҳанинг ичига кириб кетдим.
Информатикадан республика олимпиадасида қатнашганман, лекин юта олмаганман. Ютмаганим ҳам бир томондан яхши бўлган, ютганимда балки бу соҳага кирмасдим. Ўшанда Тошкент шаҳрида Жанубий Кореянинг Инҳа университети очилишини, у ахборот технологиялари бўйича мутахассис тайёрлашини эшитганман. У пайтда ТАТУга киришни орзу қилиб юрганмиз, ИНҲА мен учун Ҳарвард, Оксфорддек бўлган. Ўқий олмасам керак деб ўйлаганман. Чунки пул йўқ, IELTS йўқ. Лекин иштиёқ бор. Университетнинг ўзидаги тайёрлов курсида ярим йил қатнашиб, кейин ўқишга кирганман.
Дадам – физика-математика, онам – рус тили ва адабиёти ўқитувчиси. Ўртача ойлик бюджетимиз ўшанда 300 доллар атрофида бўлган. Ўқишимнинг йиллик контракти эса 2,5 минг доллар. Жуда қийналганмиз. Оилада тўрт фарзандмиз. Контракт тўлаш қийин бўлган, лекин ота-онам пул муҳим эмаслигини, асосийси билим эканини билишган. Ота-онам мен учун энг зўр инвестор деб ҳисоблайман. Тоғаларим ҳам зиёли одамлар. Улар уй-жойга эмас, одамларга, таълимга инвестиция қилиш керак, деб ота-онамга айтишган.
Ўқишнинг биринчи йилида таълимдан қониқмаганман. Чунки мен оддий коллеждан чиққанман, Инҳада эса ҳамма дарслар инглиз тилида бўлади, унда яхши лицей, мактаблардан келган болалар бор эди. Иккинчи йил биринчи семестрдан кейин контракт тўлашга умуман пулим қолмаган ва ўқишни ташлаш ҳақида ўйлаганман. Шунда ҳам ота-онам, тоғаларим ўқишни давом эттиришга кўндиришган. Шунчалар жаҳл қилиб, ҳеч нарсага қарамай, бутун борлиғимни ўқишга бериб ўқиганманки, талабалар орасида энг юқори баллни олганман. Ва кейинги семестрда бепул ўқиш учун грант ютиб олганман.
Ўқиса бўлар экан-ку, деб давом эттирганман ва кейинги семестр учун ҳам грант ютганман. Ўқишда яхши натижалар кўрсатиш учун тўғри стратегиялардан фойдаланиш керак холос.