Korporativ moliya

Sirtqi bo’lim “Korporativ moliya” ta’lim yo’nalishi 4-bosqich IKM-70-2 akademguruhi talabalasi Ismatov Dadaxonning
“Moliyaviy menejment” fanidan
KURS ISHI


Mavzu: Korporativ tuzilmalarda kapital tarkibi va uning korxona bozor qiymatiga taʼsiri.

REJA:

1. 
   Kapital tarkibi va bahosi
   
2. 
   Moliyalashtirishning qarz manbalari bahosini aniqlash
   
3. 
   Korxona bozor qiymatiga ta’si
   

Bozor iqtisodiyoti sharoitida resurslarning asosiy turlari hisoblangan moddiy, mehnat va moliyaviy resurslarsiz tadbirkorlik faoliyatini yuritish mumkin emas. Bu resurslar oʻz navbatida tekin emas. Ularni qidirib topish jalb qilish, boshqarish va boshqa jihatlar ma’lum
bir xarajatlarni talab qiladi. Oʻxshash xarajatlarni ratsional va samarali
boshqarish koʻp jihatdan korxona moliyaviy faoliyati yakuniy
natijalarini oldindan belgilab beradi. Foydalanilgan resurslarning
qiymatini oshirish orqali loyihalarni amalga oshirish natijasida daromad
olingan holatlarda korxonada qoʻshimcha qiymat yaratiladi va samarali
ishlayotgan hisoblanadi.
Moliyaviy resurslar ham bundan mustasno emas. Bozor iqtisodiyoti
sharoitida korporativ moliyada turli xil moliyalashtirish manbalaridan
keng doirada foydalanish imkoniyati mavjud. Bunda korporativ
moliyaviy boshqaruvning asosiy vazifasi korxona bozor qiymatini
maksimallashtirish va mulkdorlar moliyaviy barqarorligi yanada
oʻsishini ta’minlovchi faoliyatni moliyalashtirish manbalarining optimal
variantini topish hisoblanadi. Shuning uchun korxona moliyaviy-xoʻjalik
faoliyati uchun zarur moliyaviy resurslarni jalb qilish, ularning optimal
tarkibini belgilash, foydalanish uchun toʻlovlar borasida qaror qabul
qilish masalalari bugungi kun korporativ moliya nazariyasi va
amaliyotining keng qamrovli masalalaridan biri sanaladi. Shundan kelib
chiqqan holda 2017 — 2021 yillarda O‘zbekiston Respublikasini
rivojlantirishning beshta ustuvor yo‘nalishi bo‘yicha Harakatlar
strategiyasida “kapitalni jalb qilish hamda korxona, moliyaviy institutlar
va aholining erkin resurslarini joylashtirishdagi muqobil manba sifatida
fond bozorini rivojlantirish”31 masalasi belgilangan.
Qayd etib oʻtish kerakki, korporativ tuzilmalarning moliyaviy
strukturasini shakllantirishga doir turli xil nazariyalar, konsepsiya va
yondashuvlar amal qilsada, bu borada yagona xulosaga hali-hamon
kelinmagan. Lekin boshqa tomondan, kapital tarkibi nazariyasining
asosiy qoidalarini bilish biznesni moliyalashtirish va qoʻshimcha qiymat
yaratish prinsiplarini chuqur anglash kapital tarkibini optimallashtirish
boʻyicha samarali boshqaruv qarorlarini qabul qilish imkonini beradi.
Korxona oʻz faoliyati uchun turli manbalardan zaruriy kapitalni
oladi. Bu jarayonda foydalaniladigan kapital manbalari jalb qilish shakli
va bahosi boʻyicha oʻzaro farqlanadi. Shunga qaramasdan oʻxshash
jihatlariga koʻra kapital manbalari umumiy holatda xususiy va qarz
kapitaliga boʻlinadi. Bunday bogʻliqlikdan kapital tarkibi tushunchasi
korxonani moliyalashtirishda xususiy kapital va qarz kapitali oʻrtasidagi
oʻzaro nisbatni anglatadi.
Kapitalni jalb qilish uchun toʻlov keng qamrovga ega hisoblanadi.
Biror bir korxonaga mablagʻ qoʻyishda mulkdorlar belgilangan
daromadlarni dividend koʻrinishida olish yoki kapital oʻsib borishini
hisob-kitob qiladilar. Oʻz navbatida kreditorlar olinadigan foizli
daromadlarni hisob-kitob qiladilar. Hattoki, mavjud mablagʻlardan
foydalanish rad etilganda ham korxona tomonidan mablagʻlarni qayta
joylashtirish qoʻshimcha xarajatlarning yuzaga kelishiga sabab boʻladi.
Shunday qilib, bozor iqtisodiyoti sharoitida tekin kapital manbalari
boʻlmaydi
Korxona kapitalini shakllantirishning uzoq muddatli qarz
manbalari an’anaviy turlari sifatida bank kreditlari, obligatsiyalar, lizing
va boshqalarni keltirish mumkin.
Aksariyat qarz manbalarining manbasi haqiqatda jalb qilingan
summa va uning qoplanishi boʻyicha toʻlovlar oqimi asosida aniqlanishi
haqida yuqorida ham ta’kidlandi. Buning uchun bizga ma’lum boʻlgan
pul oqimlari boʻyicha daromadlilikning ichki me’yori (IRR)ni hisoblash
formulasidan foydalanamiz. Qarz kapitali
qiymatini pasaytirishning koʻrib chiqilayotgan ta’sir natijasi “soliq
orqali himoya” deb yuritiladi. Lekin agarda firma zarar bilan
ishlayotgan boʻlsa, qarz kapitali bahosi moliyaviy xarajatlarga mustasno
ravishda real imkoniyatlar yoʻqligi sababli oʻzgarmaydi.
Qarz mablagʻlari jalb qilish orqali moliyalashtirishda kapital
bahosini aniqlashda 1-formulaga universal yondashuv sifatida qaraladi.
Shuning uchun lizing, veksel, kreditlar boʻyicha ham kapital qiymatini
baholashda 1-foomuladan foydalanish mumkin. Qarz mablagʻlari
hisobiga moliyalashtirishning murakkab instrumentlari hisoblangan
konversiyalanadigan yoki chaqirib olinadigan obligatsiyalar va
boshqalar boʻyicha kapital qiymatini baholash birmuncha murakkab
jarayon hisoblanadi.
Kredit bahosi haqida soʻz yuritganda qarz oluvchi tomonidan
kredit jalb qilish va undan foydalanish uchun toʻlanadigan barcha
xarajatlarni nazarda tutish lozim. Boshqacha aytganda, kredit bahosi
tarkibiy jihatdan kredit shartnomasida belgilangan kredit foiz stavkasi va
bank tomonidan belgilangan qoʻshimcha toʻlovlar, biznesni
rejalashtirish boʻyicha boshqa xarajatlardan tashkil topadi. Bank
tomonidan joriy etilgan kredit boʻyicha toʻlovlarga kredit buyurtmasini
koʻrib chiqish va kreditni rasmiylashtirish uchun haq, kredit berganlik
uchun vositachilik haqi, kredit hisobvaragʻini yuritish va uni boshqarish
uchun toʻlov, kredit boʻyicha oʻtkaziladigan toʻlovlar boʻyicha
komission haq, mijoz majburiyatlari oʻz vaqtida toʻliq bajarilmagan
holatlarda toʻlanadigan penya kabilarni kiritish mumkin.
Kredit bahosiga ta’sir qiluvchi tashqi omillar sifatida
mamlakatdagi (hududdagi) ijtimoiy-siyosiy holat, Markaziy bankning
pul-kredit siyosati, qayta moliyalash stavkasining oʻzgarishi, banklararo
raqobat muhiti, kreditga boʻlgan talab darajasi (iqtisodiyotda kreditning
tutgan oʻrni), inflyatsiya darajasi, byudjet-soliq siyosati (soliq yuki
darajasi) va boshqalarni keltirish mumkin. Ichki omillar sifatida esa
tijorat banklarining kredit siyosati, foiz siyosati, jalb qilingan moliyaviy
resurslarning miqdori va qiymati, qarz oluvchining moliyaviy holati va
kredit tarixi, kredit ta’minoti, risklilik darajasi, kredit muddati va toʻlash shartlari, kredit berilayotgan valyuta, kredit miqdori va boshqa shu
kabilarni keltirish mumkin.

Bozor iqtisodiyoti sharoitida korporativ moliyada turli xil

moliyalashtirish manbalaridan keng doirada foydalanish imkoniyati
mavjud. Bunda moliyaviy menejmentning asosiy vazifasi korxona bozor
qiymatini maksimallashtirish va mulkdorlar moliyaviy barqarorligi
yanada oʻsishini ta’minlovchi faoliyatni moliyalashtirish manbalarining
optimal variantini topish hisoblanadi.
Kapitalni jalb qilish uchun toʻlov keng qamrovga ega hisoblanadi.
Biror bir korxonaga mablagʻ qoʻyishda mulkdorlar belgilangan
daromadlarni dividend koʻrinishida olish yoki kapital oʻsib borishini
hisob-kitob qiladilar. Oʻz navbatida kreditorlar olinadigan foizli
daromadlarni hisob-kitob qiladilar.
Ma’lum bir kapital manbasidan foydalanish hisobiga toʻlanishi
lozim boʻlgan umumiy summa va kapital hajmi oʻrtasidagi nisbatning
foizlarda aks ettiriladigan miqdori kapital bahosi (Cost of Capital – CC)
deb ataladi.
Taqdim etilgan kapitaldan foydalanish hisobiga kapital egasi
tomonidan talab qilinadigan toʻlovlar, jalb qilish bilan bogʻliq xarajatlar
(emissiya xarajatlari, kredit shartnomasini rasmiylashtirish, sugʻurtalash,
garov, maslahatchilar jalb qilish va boshqa xarajatlar) korxona
tomonidan aniqlanishi mumkin. Kapital bahosi mablagʻlarni jalb qilish
uchun sarflanadigan vaqt va risk omillari ta’sirini baholashni ham
taqozo etadi.
Kredit bahosi haqida soʻz yuritganda qarz oluvchi tomonidan
kredit jalb qilish va undan foydalanish uchun toʻlanadigan barcha
xarajatlarni nazarda tutish lozim.
Nazariy jihatdan xususiy kapital bahosi korxona mulkdorlari
tomonidan talab qilinadigan daromadlilikka teng deb olinadi va dividend
toʻlanish darajasidan kelib chiqqan holda aniqlanishi mumkin. Lekin
amaliyotda xususiy kapital elementlari bahosini aniqlash yetarli darajada
murakkab masalalardan biri hisoblanadi. Muammoli tomoni shundaki,
xususiy kapital elementlarining umumiy iqtisodiy mohiyati bir-biridan
farqli xususiyatlarga ega.