Mavlono Lutfiy

Navoiyning «Nasoyim ul-muhabbat min shamoyim ul-futuvvat» degan avliyolar to‘g‘risidagi tazkirasida esa Lutfiyning uzoq umr ko‘rgani va qabri haqida qimmatli ma’lumot beriladi:

• Navoiyning «Nasoyim ul-muhabbat min shamoyim ul-futuvvat» degan avliyolar to‘g‘risidagi tazkirasida esa Lutfiyning uzoq umr ko‘rgani va qabri haqida qimmatli ma’lumot beriladi:

«...To‘qson to‘qqiz yoshida olamdin o‘tdi. Qabri Dehikanordadur, o‘z maskani erdi».

Muhabbat – Lutfiy g’azaliyotining asosiy mavzuidir. Shoir mana shu umrboqiy mavzu atrofida hayot go’zalligidan zavqlanish, tabiatning fusunkormanzaralaridan bahramand bo’lish, odamiylik, yuksak insoniy fazilatlar: mehrmuhabbat, vafo va sadoqat kabilar haqida keng mushohada yuritadi, Olam va odamxususidagi teran mulohazalarini badiiylashtiradi. Lutfiy mumtoz adabiyotan’analari, xalq og’zaki ijodining bebaho durdonalaridan bahramand bo’lib g’azaldagi markaziy obraz-ma’shuqani ohori to’kilmagan baytlarda tavsif etadi.She’r qahramonining turli holat va kayfiyati, ruhiy kechinmalarini hayotiy misollar asosida yorqin tasvirlaydi. Shuningdek, g’azallarida davrning ijtimoiy-siyosiymasalalari haqida ham fikr yuritadi. Shoir g’azallarining o’ziga xos xususiyatiko’proq ma’shuqa obrazi tavsifida namoyon bo’ladi. Bunda ijodkor yorning husn mulkida yakto ekanligini Parvardigorning yaratuvchanlik xususiyatiga bog’liq holda tasvirlay

• Muhabbat – Lutfiy g’azaliyotining asosiy mavzuidir. Shoir mana shu umrboqiy mavzu atrofida hayot go’zalligidan zavqlanish, tabiatning fusunkormanzaralaridan bahramand bo’lish, odamiylik, yuksak insoniy fazilatlar: mehrmuhabbat, vafo va sadoqat kabilar haqida keng mushohada yuritadi, Olam va odamxususidagi teran mulohazalarini badiiylashtiradi. Lutfiy mumtoz adabiyotan’analari, xalq og’zaki ijodining bebaho durdonalaridan bahramand bo’lib g’azaldagi markaziy obraz-ma’shuqani ohori to’kilmagan baytlarda tavsif etadi.She’r qahramonining turli holat va kayfiyati, ruhiy kechinmalarini hayotiy misollar asosida yorqin tasvirlaydi. Shuningdek, g’azallarida davrning ijtimoiy-siyosiymasalalari haqida ham fikr yuritadi. Shoir g’azallarining o’ziga xos xususiyatiko’proq ma’shuqa obrazi tavsifida namoyon bo’ladi. Bunda ijodkor yorning husn mulkida yakto ekanligini Parvardigorning yaratuvchanlik xususiyatiga bog’liq holda tasvirlay