Мавзу: XVII-XIX асрларда Қўқон,Хива хонлигида ва Бухоро амирлигида китобатчилик иши

Нодира (1792-1842)
Моҳларойим – Нодира ХИХ асрнинг биринчи ярмада яшаб ижод қилган машҳур шоира, давлат арбоби, маданият ва адабиёт ҳомийсидир.
Моҳларойимнинг бизгача ўзбек ва форс-тожик тилларида битилган “Комила” , “Нодира” , “Макнуна” тахаллуслари билан яратилган 10 минг мисра лирик асарларидан иборат бўлган 3 та девони етиб келган. Бундан ташқари амир Умархон вафотидан кейин алоҳида кутубхона барпо эттириб, у ерда котиблар, хаттотлар, наққошларни таклиф этиб, китобларни кўчириш ва нақш бериш,безашга шароит яратиб берган.
1992-йилда мамлакатимизда шоира таваллудининг 200 йиллиги муносабати билан “Давр Нодираси” ва “Эй сарви равон” китоблари чоп этилди. 1994-йилда эса “Увайсий ва Нодира шеърлари” номли баёз “ФАН” нашриёти томонидан чоп этилди.
Мунис Хоразмий (1778-1879)
Мунис Хоразмий “Мунис ул-ушшоқ” девони, “Саводи таълим” рисоласи, “Фирдавс ул-иқбол” каби тарихий асарларнинг муаллифидир.
Огаҳий (1809-1874)
Огаҳий “Баёзи мутаффариқаи форсий” Хива хонлиги тарихига оид “Риёз ул-давла”, “Жомеъ ул-воқеоти султоний” , “Зубдат ул-таборак”, “Гулшани давлат” , “Шоҳиди иқбол” каби асарлар муаллифидир. Бундан ташқари, жаҳон маданиятининг дурдоналари ҳисобланган Саъдий Шерозийнинг “Гулистон” Низомийнинг “Ҳафт пайкар”, Ҳилолийнинг “Шоҳ ва гадо”, Кайкавуснинг “Қобуснома”, Кошифийнинг “Ахлоқи Муҳсиний”, Жомийнинг “Юсуф ва Зулайҳо” каби бадиий, тарихий, ахлоқий, фалсафий, дидактик асарларини ўзбек тилига таржима қилган.