Muallifdan

ИЗҲОРИ ДИЛ

Кўҳна толбешикдан Бошланган олам.

Сенга иддаолар Қилмай севаман.
Бир куни синглим, деб, Бир куни онам — Ватан,
Кимлигингни Билмай севаман!..

Тўзғийди тўнингдан Тортган тўралар.

Кеча тузингни еб Сотган тўралар. Энди пушаймонда,
Туйник мўралар — Мен сенинг
Ёнингдан
Жилмай севаман.

Менга еринг суюк, Осмонинг суюк.

Боқсам, тенг Тўрттала
Томонинг суюк.
Товонимга кирган Тиконинг суюк — Кафтдан
Зирапчанг ҳам Юлмай севаман.

Чўксанг,
Тур, синглим деб, Сочинг силайман. Сўксанг,

Опам дейман, Умринг тилайман.
Сендан ранжимайман, Гина қилмайман — Хоҳ хўмрай,
Хоҳ жилмай, Бирдай севаман.

Ватан —

Юрагимнинг Олампаноҳи, Бу дунё
Букри бир
Жийдангнинг шохи!. Кўзим ёши билан Суғориб гоҳи
Кўксимда ўстирган Гулдай севаман.

Бу ёруғ жаҳонда Йўғу боримсан,

Тилимнинг остида Новвот-заримсан. Сен менинг ягона Пайғамбаримсан, Мен Билол,
Мен Ҳабаш — Қулдай севаман!..

ҲУР ЎЛКАМ

Сизга қандай,

Билмадиму ман
Бешикдаги чақалоқдайман. Дўстлар,
Оғиз тўлдириб — Ватан Дея олмоқ ўзи бахт экан.

Энди тилим чиққандай гўё, Энди юра бошлагандайман. Қўлингни бер,

Эй қадим дунё —
Кўзга сургим келар нондай, ман.

Ватан!
Қандай сеҳрли куйсан,

Пойингга жон тиксам арзийди. Сенинг учун ўтларда куйсам, Дарёларта чўксам арзийди!

Йўлинг оққа йўйганим-йўйган, Бахтиёрман қутлуғ онингда.

Қийқириб ман — Кўкракка тўйган
Тойчоғингдек турсам ёнингда...

Сен энгашиб

Ўпсанг юзимдан,
Мен ҳам сенга турсам эркалаб... Қора қошим, қора кўзимдан
Сочимгача ўзингга ўхшаб!

Ўзбекойим — меҳрибон онам, Бешикларинг фарзандга тўлсин. Жаннатлардан гўзал эй ўлкам, Истиқлолинг муборак бўлсин.