Quyidagi so`zlarda urg`u 1-bo`g`inga tushadi.
Allakim
|
Hatto
|
Oblast
|
Texnika
|
Ammo
|
Hech kim
|
Obraz
|
Tonna
|
Aslo
|
Kelma
|
Oshiq
|
Traktor
|
Atom
|
Kelsin
|
Oyday
|
Yam-yashil
|
Ayrim
|
Kimdir
|
Poyezd
|
Yangra
|
Aytma
|
Kimdir
|
Proza
|
Yaqin
|
Ba’zan
|
Kofe
|
Qancha
|
Yashna
|
Barcha
|
Kuldir
|
Qaysi
|
Yaxlit
|
Doim
|
Lampa
|
Qip-qizil
|
Yayra
|
Doir
|
Lekin
|
Radio
|
Zavqim
|
Doktor
|
Leksiya
|
Rektor
|
Zero
|
Garchi
|
Ma’zur
|
Ruchka
|
|
Hamma
|
Mashq
|
Silos
|
|
Har kim
|
Mohir
|
Sintaksis
|
|
Quyidagi so`zlarda urg`u 2-bo`g`inga tushadi.
|
Afsuski
|
Direktor
|
Kartina
|
Munis
|
Ahil
|
Dotsent
|
Mudir
|
Nafis
|
Albatta
|
Fontan
|
Muhim
|
Respublika
|
Bolamday
|
Gazeta
|
Muhit
|
Shamolday
|
Brashyura
|
Hamisha
|
Mumkin
|
|
Quyidagi so`zlarda urg`u 3-bo`g`inga tushadi.
|
Astronomiya
|
Romandan
|
Konstitutsiya
|
Sanatoriya
|
Matematika
|
monografiya
|
Lekin tilimizda urg‘u olmaydigan qo‘shimchalar ham bor. Ular quyidagilar:
1. -la fe’l yasovchi ko‘makchi morfema. Ushbu ko‘makchi morfema sifatdosh yoki kelasi zamon shakli sanalgan r qo‘shimchasi bilan birga qo‘llanganda -lar ko‘plik shakliga o‘xshab ketadi. Ular urg‘u olish-olmasligidan tashqari yana gapda qanday so‘zlar bilan bog‘lanishi, grammatik qo‘shimchalarni qabul qilishiga ko‘ra ham zidlanadi. Solishtiring: 1. Rabbim meni qo‘llar. 2. Menga tanish bu qo‘llar.
1-gapda -lar urg‘usiz, 2-gapda -lar urg‘uli.
2. Fe’lning -ma bo‘lishsizlik shakli. Bu shaklni -ma ot va sifat yasovchi shakldan farqlash kerak.Solishtiring: 1. Bu yerdan paxta terma. 2. Bu terma Farg‘ona xalq og‘zaki ijodi namunasidan. 3. Terma jamoamiz g‘olib bo‘ldi.
1-gapda -ma urg‘usiz, 2- va 3-gaplarda urg‘uli.
3. -mi, -chi, -a (-ya) -u (-yu), -da, -ku, -oq (-yoq),-ov (-yov), -gina (-kina, -qina),-dir yuklamalari. Mazkur yuklamalar so‘zlarga qo‘shilib qo‘shimcha ma’no yuklaydi, natijada urg‘u singari boshqa bo‘g‘inlardan alohida ta’kidlanib aytiladi. Yuklamalarga shakldoshlik xususiyatiga ega bo‘lgan ko‘makchi morfemalarning borligi urg‘u qo‘yish yoki qo‘ymaslik masalalarida qiyinchilikni yuzaga keltiradi. Solishtiring:
Urg‘uli, yuklamaga shakldosh qo‘shimchalar
|
Urg‘usiz, yuklama
|
Bu ishchì amakim bo‘ladi.
|
Ìsh-chi, ishni nima qilamiz?
|
Varaqlarni sanà.
|
Sèn-a, sen shuni eplaysanmi?
|
Kitoblaringiz ukamdà, do‘stim.
|
Javlonbek mening ukàm-da, o‘rtoq
|
Qo‘rqòq oldin musht ko‘taradi.
|
Bugùnoq bajarilsin.
|
Onaginàm, siz kutgan kunlar keldi.
|
Bu qiyin masalani mèngina ishlay olaman.
|
4. -dek, -day, -chao‘xshatishni ifodalovchi shakllar: akàmdek, fì̀lday, pashshàcha.
-cha qo‘shimchasi kichraytirish ma’nosini ifodalab kelsa urg‘uli sanaladi: Bu yosh yigitchà kim bo‘ldi ekan?
O‘xshatish ma’nosini ifodalab ravish yasovchi bo‘lsa urg‘usiz sanaladi: Sen yigìtcha jang qilmayapsan.
5. -ta (dona son), -tacha, -larcha, -lab (chama son) qo‘shimchalari: ùchta, yùztacha, ò’nlarcha, mìnglab.
6. -man, -san, -miz, -siz, -dir bog‘lamalari, ya’ni ismlarni kesimga xoslovchi shakllar: talabàman, yòshsan, kitobxònmiz, posbònsiz, adabiyòtdir.
-siz shaklibog‘lama vazifasida kelganda urg‘usiz, sifat yasovchi qo‘shimcha vazifasida kelganda esa urg‘uli sanaladi:
Solishtiring: 1. Siz mening eng mehribon kishim – onàmsiz.
2. Na qilay, do‘stlar, onamsìz to‘yim bo‘ldi.
7. Zamon qo‘shimchalari: bòrdi, bòrmoqda, bòryapti
8. Otasi va bobosining ismini anglatuvchi -ov(a), -yev(a), -ovich, -yevich kabi qo‘shimchalar ham urg‘u olmaydi.
9. Uchun, bilan, sari, sayin, singari, kabi, haqida, to‘g‘risida, qadar, uzra, tufayli sof ko‘makchilari :Vatàn haqida, o‘qituvch̀im singari, yuràk qadar, osmòn uzra va h.k. Ost, yon, ust, old, orqa, ro‘para, oldin, avval, keyin, so‘ng, tomon, qosh, bo‘yi, bo‘ylab, qarab, ko‘ra, deya, deb, atab vazifadosh ko‘makchilari mustaqil so‘z vazifasida kelmaganda, ya’ni ular atash ma’nosini yo‘qotganda urg‘u olmaydi, shuning uchun ham urg‘u sof yoki vazifadosh ko‘makchidan oldin kelgan mustaqil so‘zning oxirgi bo‘g‘iniga tushadi: yìl bo‘yi, gàp ustida, maktàb qoshida va h.k.
10. Fe’lning buyruq-istak mayli shakllari: kèlsin, kò‘rgin, ò‘qisinva b.
11. Bo‘lishsizlik, belgilash, gumon olmoshlarida urg‘u oxirgi bo‘g‘inga tushmaydi: héch kim, héch nima, hár kim, hámma, bárcha, báriva h.k.
12. Qo‘shma va takroriy so‘zlarda urg‘u oxirgi bo‘g‘inga qo‘yilmaydi: qìrqbesh, yìgirma olti, àytib qo‘ydi, yòzib berdi, bìtta-bitta, dòna-dona, kàtta-katta, sàp-sariq, òppoq ( qatòr-qatòr bundan mustasno)va h.k.
Juft so‘zlarda asosiy urg‘u, asosan, ikkinchi qismdagi oxirgi unliga tushadi: yosh-qarì, aka-ukà, oq-qorà.
URG‘U OLMAYDIGAN QO‘SHIMCHALAR(takroran bo’lsa ham)
Fe’lning bo‘lishsizlik shakllari: -may, -mas, -masdan, -maslik...
Fe’lning zamon shakllari: -di, -gan, -ib, -yap, -moqchi, -moqda...
Fe’lning shaxs-son shakllari: -man, -san, -miz, -siz
Fe’lning kelasi zamon gumon sifatdoshi: -ar, -mas
Fe’lning mayl shakllari: -gin (-kin, -qin), -sa, -sin, -ay, -ngiz...
Barcha qo’shimcha yuklamalar: -mi, -chi, -a, -ya, -gina, -dir, -oq, -yoq, -ey, -ku, -da...
Ravish yasovchi qo’shimchalar: -cha, -dek, -dey, -larcha, -ona...
Sonlarning ma’no turini hosil qiluvchi qo’shimchalar: -ta, -larcha, -dan, -tadan, -ov, -ala, -lar...
Ko’makchilar: bilan, uchun, kabi, singari...
Familiya oxiriga qo‘shiluvchi qo‘shimchalar: -ov, -ova, -yev, -yeva
Gumon olmoshi yasovchi qo`shimcha: -dir
O`xshatish ma’nosini ifodalovchi qo`shimchalar: -dek, -day, -cha
Fe’l yasovchi –la va –a qo`shimchasi: gulla (urg`u “gul” so`ziga tushgan)
Urg’uning ma’no farqlashi
So‘z urg‘usining yana bir vazifasi ikki va undan ortiq bo‘g‘inli so‘zlarning ma’nolarini farqlash uchun qo‘llaniladi:urg‘u so‘z bo‘g‘inlarida almashsa, ma’no ham o‘zgaradi, urg‘uni bir bo‘g‘inga qo‘ysak, boshqa ma’no, ikkinchisiga qo‘yganda esa o‘zga birma’no anglashiladi.Bunday urg‘u erkin urg‘u sanaladi.
akadémik (ot) – akademík (sifat)
botànik (ot) – botanìk (sifat)
bòg‘lar (fe’l) – bog‘làr (ot)
ètik (sifat) – etìk (ot)
gùllar (fe’l) – gullàr (ot)
hòzir (ravish) – hozìr (sifat)
kundà (ot) – kúnda (ravish)
lírik (ot) – lirík (sifat)
mòda(ot,rasm,odat)–modà (ot, jonivorning urg‘ochisi)
òlma(fe’l) – olmá(ot)
òrgan (ot, tashkilot yoki a’zo) – orgán (ot, musiqa asbobi)
qayísh (ot, taom yoki tasma) – qàyish (fe’l, harakat)
qo’́llar (fe’l) – qo‘llár (ot)
sinòptik (ot, ob-havoni kuzatuvchi) – sinoptík (sifat, ob-havo sharoitlariga oid)
sòya (ot, o‘simlik) – soyà (ot, ko‘lanka)
túgma (fe’l) – tugmá (ot)
xotìncha (ravish, xotinchasiga) – xotinchà (ot, kichkina xotin)
yángi(ravish) – yangí(sifat)
shahàrcha (ravish, shaharliklarga xos) – shaharchà (ot, kichik shahar)
chòg‘lar (fe’l, harakatga da’vat qilish) – chog‘làr (ot, damlar, paytlar)
GAP URG’USI
Gap tarkibidagi so’zlardan birining boshqalaridan kuchliroq talaffuz qilinishi gap urg‘usi yoki mantiqiy urg‘u deyiladi
Gap urg‘usi yana mantiqiy, ma’no, frazaviy, logik, ohang, intonatsion kabi nomlar bilanham ataladi.Gap urg‘usini olgan so‘z, ko‘pincha, kesim yonida keladi.
So‘roq olmoshlari, ajratilgan bo‘laklar gapning qaysi o‘rnida kelishidan qat’i nazar alohida ohang bilan talaffuz qilinadi, natijada ularni mantiqiy urg‘u olgan bo‘lak sifatida talqin qilishimizga asos bo‘ladi. M: Kim bugun darsga kelmadi?; Sizni,bo’lajak talabalarni, o’zgacha baxtingiz bor-da!
Do'stlaringiz bilan baham: |