Otkir hoshimov

jg p * * * '"
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

A lim ardon oldi o ch iq ayvon to ‘rida — guldor 
k o‘rpacha ustida o ‘tirgancha atrofni sog‘inch bilan 
tom osha qilar, bu yerdagi ham m a narsa uning bolaligini 
eslatar edi. Tokchalardagi yaltiroq barkashlar ham , 
ayvonning y o ‘g ‘o n -y o ‘g ‘o n , xiyla sarg‘ayib qolgan 
to ‘sinlari ham ko‘ngliga yaqin, q adrdon edi.
Bir vaqtlar qish kechalarida A lim ardon dalada zerikib 
ketar, ta ’tilda shu yerga kelardi. Anvar bilan kechgacha 
urinib hovli  rtasida qorbobo yasashar, kechalari xuddi 
shu ayvon oldiga ch o dir tashlab q o ‘yilar, ular tanchaga 
oyoq uzatib allam ahalgacha turshak chaynab o ‘tirishar- 
di. Tong saharda uyg‘onib, hovondagi sopol tovoqlarni 
olishar, m uzlagan qaym oqqa shosha-pisha qora non 
b o ‘ktirib yeyishardi.
U o ‘sha dam lam i eslab, miyig‘ida kulib q o ‘ydi. H ozir 
ham deyarli hech nim a o ‘zgarm agan. 0 ‘sha ayvon, o ‘sha 
kaftday hovli. 0 ‘rtadagi o ‘sha bir tup tut oqarib qolibdi. 
Q arshi tom ondagi boloxonada Iqbol xolaning sarishta 
q o ‘llari bilan ipga tizilgan m arjon-m arjon garm dorilar 
osilib turibdi. Faqat boloxona tagidagi uy  zgaribdi. 
Oqlanibdi, yangi eshik o ‘rnatilibdi, sirlangan derazalarda 
kelinlik nishoni boMgan nafis darpardalar...
O shxonada Iqbol xola k o ‘rindi. U A lim ardo n 
ko‘nikib qolgan m ayda-m ayda, chaq qo n odim lar bilan 
kelib, lip etib ayvonga chiqdi. N o n, q an d -q u rs solingan 
patnisni A lim ardonning oldiga, xontaxta ustiga q o ‘ydi.
— 
Kelganingiz qandoq yarashib turibdi, — dedi 
c h o ‘kkalab o ‘tirib no n ni ushatarkan. — Santal rahm atlik 
shundoq b o ‘lib ketganingizni ko ‘rganida yurakkinasi qoq 
ushalm asm idi. Y aratgandan ham aylanay. Bandasini 
doim bir to m on d an qisib q o ‘yadi-da! — U choy quyib 
uzatdi. — Oling, aylanay, begonalarga o ‘xshab o ‘tir- 
mang.
A lim ardon choyni olarkan, zim dan unga qarab 
q o ‘ydi.
“Anvar o ‘rtam izda b o ‘lib o ‘tgan gaplam i aytganm i, 
y qmi? — u Iqbol xolaning chehrasida hech qanday 
o ‘zgarish y o ‘qligini ilg‘ab tinchidi. — A ytm agan...” — 
Iqbol xola deyarli o ‘zgarm agan edi. H am on o ‘sha 
m ehribonlik, qop-qo ra yuzlarida iliqlik. Faqat sochlari- 
ning oqi k payibdi.
A lim ardon ko ‘pdan beri yerda — ko ‘rpachada o ‘tir-
100
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

magani uchun oyoqlari uvusha boshladi. Kzlari bilan 
stul qidirarkan, birdan o ‘zining o ‘zgarib ketganini, qan- 
daydir boshqa odain b o iib qolganini o ‘yiadi.
— A nvar kelib qolarm ikan?
— Keladi, o ‘rgilay, h ali-zam on kelib qoladi. — Iqbol 
xola ovozini pasavtirdi. — K elinning oyi — shu oy. 
Bolam boyoqish xavotir oladi-da. Ishdan chiqa solib 
uyga yuguradi.