“O’zbekiston mustaqillikka erishish ostonasida”

Bu muvaffaqiyatlar qanday murakab kurash evaziga qo’lga kiritilganini, ular xalqimizdan, uning yetakchisidan naqadar ulkan matonat talab qilganini, jamiyatni kulfat va musibatlar domiga tortmoqchi bo’lgan qanchadan-qancha suronu to’fonlar, taraqqiyotni butunlay boshqa bir yo’lga burib yuborishga qaratilgan xavfli tahdidu xurujlar bartaraf etilganini yoddan chiqarmasligimiz kerak

Kechagina biz kim edik? Boshimizga qanday xo’rlik va ko’rguliklar tushgan edi? Qanday yo’qotishlar bergan edik?

Kechagina biz kim edik? Boshimizga qanday xo’rlik va ko’rguliklar tushgan edi? Qanday yo’qotishlar bergan edik?

Bunday savollar qulog’imiz ostida mudom yangrab turmog’i lozim. Necha yuz minglab vatandoshlarimiz mana shu yorug’ kunlarni orzu qilib, ozodlik deb, armon bilan dunyodan o’tib ketgani, millatimizning ne-ne asl farzandlari qatag’onga uchragani, e’tiqodimiz, tariximiz, muqaddas qadamjolarimiz, ota-bobolarimiz xotirasi, tilimiz, dinimiz qay ahvolda ekanligini, imom al-Buxoriy, imom at-Termiziy, Xoja Bohouddin Naqshband, Amir Temur, Bobur Mirzo va boshqa ulug’ bobokalonlarimizning muqaddas xoklari va buyuk nomlari qaysi tuproqlarda qorishib yotganini, yurtimiz qanday va qancha beqiyos boyliklar xazinasi ekanidan qay birimiz qanchalik xabardor ekanimizni bu dorilomon kunlarga qachon va kim tomonidan, qanday tarixiy sharoitda asos solinganini unutishga o’zini shu Vatanning farzandi deb bilgan, shu yurt taqdiri bilan bog’liq ko’radigan hech bir insonning haqqi yo’q. Zero, tarixiy xotira xalqni mudom uyg’oqlikka undaydi, ulug’vor maqsadlar yo’lida birlashtiradi.