У алла айтмаса, тонглар отмайди, у алла айтмаса, қуёш ботмайди у алла айтмаса

Анафора – гапнинг бошида сўз ёки сўз бирикмаларининг такрорланиши. Аксарият ҳолларда анафора шеъриятда кўпроқ учрайди.

1. 
   У алла айтмаса, тонглар отмайди,
   

У алла айтмаса, қуёш ботмайди.
У алла айтмаса, дилларнинг ғашин,
Кулгулар ювмайди ва йўқотмайди. (Саида Зуннунова)

2. 
   Бир шахр номи Ибтидо,
   

Бир шахр Интихо,

Жонимда икки шахр аро

Йул изтиробидир. (Э. Воҳидов, “Қалб сарҳисоби”)

3. 
   То тирикдирки табиат,
   

То куёш сочгайки нур,
Уч эгиз бордир тушунча,
Уч бу суз ёндош булур: ... (Э. Воҳидов. 1961)

4. 
   Теранликни қидирмадим уммонлардан,
   

Инсонлардан топдим уни, инсонлардан.
Теранлик бу – нур ёрилган юзлардадир,
Теранлик бу – ўйчан боққан кўзлардадир,
Теранлик бу – айтилмаган сузлардадир. (Э. Воҳидов, “Теранлик”, 1961)

5. 
   Дўстим,
   

Хотирангдан қилма шикоят,
Ёддан чиқармок хам яхши одатдир.
Ёддан чиқармок хам бир саодатдир,
Унутмаслик дарди оғир нихоят. (Э. Воҳидов, “Хотира”, 1963)

6. 
   Асаблар кимларни қулатмас,
   

Асаблар уйқуни йўлатмас,
Қалбни хеч шодликка тўлатмас,
Одамзод темирмас, пўлатмас!
Асаблар кимларни қулатмас! (Э.Воҳидов, “Асаблар”, 1962)

7. 
   Барча шодлик сенга бўлсин,
   

Бор ситам, зорлик менга.
Барча дилдорлик сенга-ю,
Барча хушторлик менга.
Барча соғлик сенга бўлсин,
Барча беморлик менга. (Э.Воҳидов, “Барча шодлик сенга бўлсин”, 1967)

8. 
   Жаҳонда икки дилбарнинг
   

Бири сенсан, бири Лайло,
Жаҳонда икки ошиқнинг
Бири менман, бири Мажнун. (Э.Воҳидов, “Дуторим тори иккидур”, 1968)