У ўзбошимча амирлар бошини бир жойга қовуштира олди. Оғир

яқинида Зангиота мақбараси, Наҳри Барлос ариғи, Кобул атрофлари, 
Фарғона водийси, Мурғоб водийсидаги ерларга, Озарбайжондаги Муғон 
чўлларига сув чиқарилиши, Шоҳруҳия, Байлақон шаҳарларининг бунёд 
этилиши, Табриз, Бағдод ва Гурганж
шаҳарларини қайта тиклади
Бундай мисолларни кўплаб келтириш мумкин. 
Амир Темур 
– 
илм
-
фан ҳомийси
Амир Темур илмнинг қадрига етадиган уни ривожлантиришга астойдил 
бел боғлаган дунёнинг энг етук олимлари, тарихчилари билан бемалол 
суҳбатлаша оладиган донишманд ҳукмдор эди.
Соҳибқирон хонадонида 
фарзандлар (шаҳзодалар, маликалар)га илм
-
фаннинг турли соҳаларидан кўп 
сабоқлар берилар, мадрасаларда таҳсил олишлар давом эттириларди. Масалан, 
Мироншоҳ Мирзо учун махсус ибн ал
-
Асирнинг "Ал
-
комил фи
-
т
-
тарих" 
(Мукаммал тарих) китоби таржима қилиб берилган эди. Соҳибқирон 
ҳаракатлари туфайли унинг авлодлари ичида Муҳаммад Султон, Улуғбек 
Мирзо, Иброҳим Султон, Бойсунқур Мирзо, Ҳусайн Бойқаро, Заҳириддин 
Муҳаммад Бобур, Кўчкунчихон, Комрон Мирзо, Гулбаданбегим, Зебуннисо 
каби шоирлар, олимлар, муаррихлар, хаттотлар, ҳомийлар, маънавият ва 
маърифат жонкуярлари бор бўлиб, улар илм
-
фан, маънавиятнинг қадрига 
етадиган ажойиб инсонлар бўлиб етишди. Уларнинг саъй
-
ҳаракатлари билан 
маданиятимиз юксак даражаларга эришди. Мисол учун, Улуғбек Мирзонинг 
астрономия мактаби айнан Самарқандда яратилди. Замонанинг илғор 

---

расадхонаси барпо этилди. 1018 та юлдуз таърифини ўз ичига олган 
“
Зижи 
жадиди Кўрагоний
”
жадвали жаҳон фанига улкан ҳисса бўлиб қўшилди.
“
Тўрт улус тарихи