Abdulla Oripov noyob iste'dod egasi. Chuqur falsafiylik, milliy ruh, diniy-axloqiy mezonlarga sadoqat shoir she'riyati asoslarini tashkil etadi

O‘zbekiston – yagona Vatan uchun yashaylik,

Vatan ichra go‘zal bu chaman uchun yashaylik!

Ustoz, men sizning birinchi rasman shogirdingizman. Bu gapim g‘alati tuyulmasin. Chunki bundan qirq yillar chamasi oldin birinchi bo‘lib menga “Guliston” jurnalida “Oq yo‘l” tilagan edingiz. Mendan keyin, albatta, ko‘pdan-ko‘p yosh shoirlar sizdan duoi-fotiha oldi. Men esa birinchi raqamli shogirdingiz ekanligimdan mudom faxrlanib yuraman.

Sizga barcha shogirdlaringiz nomidan, jurnalimiz tahririyati nomidan muborak ayyomingiz munosabati bilan mustahkam sog‘liq, uzoq umr tilayman. Hamisha she’riyatimiz darg‘asi bo‘lib qoling.

– Rahmat. Minnatdorman...

Men ustoz xonadonidan yorug‘ tuyg‘ular bilan qaytdim. Yo‘l-yo‘lakay uning fenomeni haqida o‘yladim. “Abdulla Oripov fenomeni” – XX asr o‘zbek she’riyatining yuksak sururi. Uning ijodida – tug‘yonli she’riyatida xalqimizning erkka, ozodlikka, yaxshi kunlarga bo‘lgan ishonchi, boqiy Vatan tarannumi, inson qalbida kechadigan teran kechinmalar, hayotga bo‘lgan cheksiz muhabbat, dunyoni chuqur anglash tuyg‘ulari tajassum topdi.

Bir og‘iz so‘z bilan, o‘zbek she’riyati Abdulla Oripov ijodi timsolida XX asr jahon she’riyatiga o‘z hissasini qo‘shdi, deya baralla aytishimiz mumkin.

She’rlarida Erkni, Ozodlikni, insonga Muhabbatni avj pardalarda kuylagan, muqaddas zamin – O‘zbekistonimiz kelajagini o‘tli qo‘shiqlarida tarannum etgan shoir xalq mehri-e’zoziga, Vatanning eng yuksak unvonlariga sazovor bo‘ldi.

Bugungi kunda Abdulla Oripov she’riyati millatimiz osmonida kamalakdek tovlanib turibdi.