Тема: Философские воззрения в древней Греции и Риме

Шарқ ва Ғарб фалсафасининг ўзига хос хусусиятлари мавжуд.

• Шарқ ва Ғарб фалсафасининг ўзига хос хусусиятлари мавжуд.
• Шарқ фалсафаси инсон муаммосини тадқиқ қилишга ҳаракат қилган бўлса,
• Ғарб фалсафасида кўплаб муаммоларни тадқиқ қилинган (натурфилософия, онтология, методология, эстетик, ҳуқуқий муаммолар).

• Шарқ
• фалсафаси

• ДИН

• Ғарб фалсафаси илмий методологияга
• асосланган бўлиб, динга қарама қарши
• куч сифатида ривожланган.

• - Антик давр фалсафаси Қадимги Юнонистон ва Қадимги Рим фалсафаларига бўлиниб, (эр.авв. VII асрнинг охири ва эрамизнинг VI асригача), илк фалсафий мактабларнинг ривожланишидан то 529 йилгача (император Юстиниан қарори билан Афинадаги охирги фалсафий мактабнинг ёпилиш давригача) давом этган.

• Қадимги Юнонистон файласафаси

юнон фалсафаси олдида оламнинг яхлит космологик-онтологик манзарасини яратиш вазифаси турган; антик натурфалсафанинг асосий хусусияти космоцентризмга тақалади; бу масалани юнон мутафаккирлари борлиқда мавжуд турли-туман ҳодисаларни ягона асосга – субстанцияга келтириш йўли билан ҳал этишга уринишган.

• Натурфалсафий даврда

• Милетлик натурфайласуфлар
• Фалес (мил. авв.624-547йй.)
• Анаксимандр (мил. авв.610-546 йй.)
• Анаксимен (мил. авв.588-525йй.) лар
• асос солган.

Милетлик мутафаккирларнинг қарашлари:

• Коинотни уйғун равишда тузилган, ўз-ўзидан ривожланувчи ва ўзи томонидан бошқариладиган тизим сифатида тасвирлашга уриндилар.
• Олам ҳеч қандай худолар ва ҳеч қандай одамлар томонидан яратилган эмас.
• У доимо мавжуд бўлиши лозим.
• Уни бошқараётган қонунларни инсон тушуниб етиши мумкин. Уларда ҳеч қандай тушуниб бўлмайдиган, сирли нарса йўқ.

Фалес (мил. авв.624-547йй.)

• Оламнинг асосини сув — «фазис» ташкил қилади
• Табиат ўз руҳига эга (гилозоизм)
• Ер - оламнинг маркази ҳисобланади. У ясси текислик кўринишида бўлиб, сувда жойлашган
• Олам худоларга тўла.