Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

7
― Яхши, — деди у эшикни қарсиллатиб ёпиб, шамол тезлигида ёнимга
етиб
келиб рул томон эшигини очаркан: ― Туғилган кунинг билан!
Йўл-йўлакай яна бир неча марта арзимаган нарсалар учун Эдвардга
тўнғиллаб олдим. Элиснинг режаси сабаб қаттиқ асабийлашардим ва
ёмон
кайфиятдалигим туфайли гапларим ҳам кескин чиқарди. Аслида
унинг ёнида сира
кайфиятим ёмон бўлмасди. Қўрслигим унинг кулгусини
келтириб, буни
сездирмаслик учун лабларини маҳкам қимтиб олгайди.
Уйга етиб келганимиздан
кейин у юзимни кафтлари орасига олди ва:
― Сен доим яхши кайфиятда юришинг керак, - деди юзимни биллур
идишдек авайлаб силаркан.
― Истамасам-чи? — дедим нафас олишим тезлашиб.
― Унда ёмон, — деди кўзлари чақнаб.
У менга яқинлашган сайин хавотирим тарқаб кўзимни юмдим. Лаблари
билан юзимни, қош-кўзларимни силаркан, ҳаяжонланиб қўлларимни
бўйнидан
ўтказдим. Лекин Эдвард шу заҳоти қучоғимни очиб, қўларимни
секингина икки
ёнимга туширди. У муносабатларимизда доим сабр билан
чегара сақларди.
― Ақлли қиз бўлиб ўтир, ― деди у ҳазиллашиб. Унинг нафасидан
юрагим
қинидан чиққудек бўлар ва бу Эдвардга ҳам сезиларди.
― Бирор кун юрагим уришини назорат қила олармиканман? ― сўрадим
ўзимга ҳайрон бўлиб. Сен менга яқинлашганингда юрагим ҳапқиришни
бас
қилармикан бирор кун?
― Умид қиламанки, ҳеч қачон! - деди у жилмайиб.
Эдвард мени машинадан кўтариб тушириб қўйди ва нимадир демоқчидек
тикилиб қолди.
― Юр, энди фильмни томоша қилайлик, — уни уй томон судрадим.
― Гапингиз мен учун қонун, хоним, — деди у эргашиб, кейин телевизор
қаршисидаги диванга ёнбошлади. Мен фильмни қўйиб, ёнига ўтирдим.
Кейин унинг елкасига бош қўйганча иккаламиз ёнбошлаб фильм томоша
қила бошладик.
― Биласанми, шу Ромео менга умуман ёқмайди, ― деди у фильм
бошланганда.
― Нега энди? ― дедим хафа бўлиб. Эдвардни учратгунимча Ромео
менинг
хаёлимдаги қаҳрамонлардан бири эди.
— Аввалига Розалини яхши кўради, сенга бир оз беқарордек
кўринмаяптими? Бундан ташқари тўйга саноқли дақиқалар қолганда у
Жульеттанинг қариндошини ўлдиради. Бу яхши эмас. Хато устига хато.
Наҳотки
бахтига чек қўйишнинг бошқа усулини топмаган бўлса?
Мен хўрсиндим.
― Тинчгина кўришим учун ёлғиз қолдир, илтимос.
― Йўқ, яхшиси сен кино кўрасан, мен эса сени томоша қиламан.
Йиғламоқчимисан?
― Эҳтимол, агар диққат билан кўргани қўйсанг.
― Унда сени чалғитмайман, ― деди пешонамдан ўпаркан. Шу аҳволда
чалғимай бўлармиди?