1. Siljish deb

1.Siljish deb, deformatsiyaning shunday turiga aytiladiki, bunda brusning istalgan ko’ndalang kesimida faqat ko’ndalang kuch paydo bo’ladi.Siljish deformatsiyasini, masalan: qaychi bilan metall polosalar yoki chiviqlarni kesishda kuzatish mumkin.Ko’ndalang kuch siljishda ko’ndalang kesimga ta’sir etadigan ichki urunma zo’riqish kuchlarining tengsh ta’sir etuvchisidir.
Amaliyotda boltli, parchin mixli, payvandili
birikmalar siljish deformatsiyasiga uchraydi.
Oddiy cho’zilash yoki siqilishda bo’lgan sterjenning qiya tekisligida normal va urunma kuchlanishlar hosil bo’lib, bu kuchlanishlar ta’sirida sterjenda uzayish yoki siljish sodir bo’ladi. Siljish deformatsiyasini o’rganish uchun shunday yuzalarni tanlash kerakki, bu yuzalarda normal kuchlanishlar nolga teng bo’lib, faqat urunma kuchlanishlar ta’sir qilsin.


Faqat urunma kuchlanishlar ta’sirida bo’lgan elementning kuchlanganlik holatiga sof siljish deyiladi.
Sof siljishga ishlayotgan kubikning qirralari urunma kuchlanishlar ta’sirida shu kuchlanishalr yo’nalishi bo’yicha deformatsiyaga uchraydi.
Siljish deformatsiyasi

Siljish (Kesilish)

Sof siljish
Sof siljishda siquvchi va cho’zuvchi bosh kuchlanishilar o’zaro va miqdor jihatdan ekstremal urunma kuchlanishlarga teng bo’ladi. Bosh kuchlanishlar sof siljish yuzasiga nisbatan 450 burchak ostida joylashgan bo’ladi.
siljish burchagi
bu yerda S - mutloq siljish radianlarda o’lchanadi.


Buralish
deformatsiyasi
(7.2.1)
Ma’lumki, eng katta urinma kuchlanishlar bosh yuzalar bilan va burchak hosil qilgan hollarda paydo bo’ladi, demak


yoki
(7.2.2)

(7.2.3)
Normal kuchlanish.
(7.2.4)
Demak, shakldagi holatda kubdan ajratilgan AVSD element sof siqilish deformatsiyasi holatida ekan.
2. Materiallar qarshiligi - inshootlar elementlari va mashinalar detallarining mustahkamligi va deformatsiyalanuvchanligi (ishlov berishga moyilligi) ni, ularni tayyorlashda foidalaniladigan materiallarning fizikmexanik xossalari va tuzilishiga xos xususiyatlarni oʻrganuvchi fan. Asosiy vazifasi — elementlar va detallarga statik va dinamik kuchlar (nagruzkalar) taʼsir etganda ularni mustahkamlik, bikrlik (qattiklik), us-tuvorlik va tebranishlarga hisoblash usullarini ishlab chiqish. Asosiy oʻrganish obʼyektlari — nazariy va amaliy usullarda tadqiq qilinadigan sterjen va plastinalar (elementlar va detallar sterjen hamda plastinalardan tayyorlanadi). Materiallar qarshiligining nazariy qismi nazariy mexanika qonunlariga, jismlarning qayishqoq deforma-siyalanishi (shaklining oʻzgarishi, ezilishi va boshqalar) nazariyasiga asoslanadi. Amaliy qismi turlituman sinovlar, fizika va materialshunoslik krnunlariga asoslanadi. Materiallar qarshiligi fani ishlab chiqqan usullar, [[meʼyorlar va tavsiyalardan muxandislik amaliyotida elementlar va detallardagi eng katta zoʻriqishlar va siljishlarni aniqlash hamda ularni inshootlar va mashinalardan foydalanish uchun xavfsiz boʻlgan meʼyoriy qiymatlar va standartlar bilan taqqoslash maqsadida foydalaniladi]]. Eksperimental tadqiqotlarda maxsus sinov mashinalari va oʻlchash asboblari koʻllaniladi. Tadqiqotlar natijalari boʻyicha maqsadli "kuchlanish — deformatsiya" diagrammalari tuziladi, materialning mustahkamlik, oquvchanlik chegaralari va qayishqoqlik koʻrsatkichlari belgilanadi. Bular hisoblanayotgan element yoki detalning eng zoʻriqqan joylarini, deformatsiyalanadigan va siljiydigan sohalarini aniqlashga imkon beradi. Loyihalash yoki tekshirish mobaynida maqsadli diagrammalar yordamida zoʻriqishlar va deformatsiyalarning hisobiy qiymatlarini standartlarda yoʻl qoʻyiladigan qiymatlarga taqqoslab, element yoki detalning oʻlchamlari va shakli anikdanadi. Materiallar qarshiligi fanining nazariy xulosalari va amaliy natijalari insho-otlarning ustuvorligi va zilzilabardoshligini taʼminlashda, mashina va mexanizmlarning xizmat muddatini uzaytirishda, kiyim-kechaklarning pishikligini oshirish va sifatini yaxshilashda, ayniqsa, aviatsiya va kosmanavtikada juda muhim ahamiyat kasb etadi.
Inshootlarning elementlari va mashinalarning detallarini hisoblashning empirik (oddiy) qoidalari oʻrniga taxliliy (analitik) usullarini qoʻllash zaruriyatini G. Galiley asoslab bergan. Materiallar qarshiligi fani rivojiga D. Bernulli, R. Guk, Sh. O. Kulon, L. Eyler, A. N. Dinnik, M. V. Ostrogradskiy va boshqa, oʻzbek olimlaridan X. A. Raxmatullin, M. T. Oʻrozboyev, M. A. Hojinova, H. H. Usmonxoʻjayev, T. Rashidov va boshqa katta hissa qoʻshishgan. Oʻzbekistonda Materiallar qarshiligi mu-ammolari bilan Oʻzbekiston FA Mexanika va inshootlarning seysmik mustahkamligi instituti, Toshkent texnika unti, Oʻzbekiston milliy unti, Toshkent arxitektura va qurilish instituti, Toshkent yengil sanoat va toʻqimachilik instituti va boshqa ilmiy muassasalar shugʻullanadi.
3.