Ғалла уюмини муҳрлаш тўғрисида ҳам ҳужжатлар мав­ жуд. Жумладан, 20-ҳужжатда Убайдуллохоннинг 1702

даланилган. Аммо улар маълум пул эвазига озод килини­
ши мумкин эди. Хонликнинг кўп ерларига эга бўлган май­
да деҳқонлар турли хил мажбуриятларни бажаришарди.
Энг кўп тарқалган мажбуриятлардан бири “бегор” бўлиб,
бу Россия крепостной деҳқонлари орасида амалда бўлган
“баршчина”дан \ам оғирроқ мажбурият тури эди. Бундай
ишлаб бериш муддати 12 кундан 50 кунгача чўзилиб, тў-
ғонлар бунёд этиш, ариқлар қазиш, йўллар қуриш ва соз-
лашда, амалдорларга саройлар қуришда кенг қўлланилган.
Ҳар йили бутун аҳоли ана шу ишларга сафарбар қилинган.
Бу ерда асосан, чиғир билан сув чиқариб ва шўрхок
ерларни ўзлаштириб, экин экилиши сабабли деҳқонга
ҳосилнинг 75 фоизигача қолдирилган.
Катгагина давлат бошқарув идораси ва армия солиқлар
эвазига тутиб турилган, асосий давлат солиғи -
хирож 
ёки
солғит, деҳқонлар 
ушр 
- даромаднинг 10 дан 1 қисмини
ундириш, чорвадор аҳолидан 
закот 
- мулк қийматнинг 40
дан 
1 
қисмини давлат фойдасига олиш, 
ўтлоқ ва
яйловларда мол боққанлик учун чўп пули, шунингдек, йил
бошида ёки бир неча йиллик солиқни аввалдан ундириб
олиш -
барот 
каби солиқ турлари бўлган.
XIX асрнинг бошларида Муҳаммад Раҳимхон I ўтказган
солиқ ислоҳоти натижасида солиқлар пул билан ун-
дирилиб, давлат хазинасига топшириладиган бўлди. Солиқ
миқдори деҳқонларнинг ер майдонлари ҳажмига нисбатан
олиниши белгиланди. Жумладан, ер 10 таноб (4 га)дан
ортиқ бўлса, солиқ 3 тилла, 5-10 танобгача - 2 тилла, 5
танобдан кам бўлса, йилига 1 тилла қилиб белгиланди.
Аммо 
ерсиз 
ҳамда давлат ерларида