Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

— Сиз ўтириб туринг, мен ҳозир, — деди шошилиб 
ошхона томон юриб.
— О й гул , ш о ш и л м а н г, м е н и н г қ о р н и м т ў қ р о қ , 
хотиржам олиб келаверинг.
Т олиб И сроил ҳақида ўйларди. И ш қилиб Ойгул 
ҳақидаги гаплари самим и й бўлсин-да, дерди. Лекин ёмон 
нияти борга ўхшамади, шекилли, деб ўзини овутиб ҳам 
қўярди Толиб. У шу хаёллар билан дастурхон ёнида ухлаб 
ҚОЛДИ.
Лекин Толибнинг шубҳалари тўғри эди. Исроил шайтон 
билан битим тузганди. У икки дўстга қарши даҳшатли 
қуролни ишлатмоқчи эди. Толиб ва Санжар учун муқаддас 
бўлган туйғу — дўстликни ўзига қурол қилиб, уларга қарши 
ишлатишни ният қилганди.
* * *
Толиб эрталаб уй ғон и б, ўрнидан турганда Ойгул 
ҳовлини супуриб, сув сепиб нонуштани тайёр қилиб, ўзи 
о ш х о н а д а с ев и к л и ё р и га яхш и к ўр ган т а о м и н и  
пишираётганди.
— Ойгул!
— Лаббай, ҳозир!
— Ёнчмга келинг, бир гапим бор, — деди Толиб.
Ойгул қўлига чой н ак даги сув ва с о ч и қ н и о л и б ,
югурганча Толибнинг ёнига келди. У юз-қўлини ювиб, 
сочиқни Ойгулдан олар экан, унга қараб тикилиб қолди.
— Ойгул, ҳар бир йигит ўзига қандай қиз ёр бўлишини 
орзу қилишини биласизми?
— Кўзларидан меҳр, оқибат, вафо нурлари таралиб 
турган, чеҳрасида севги, муҳаббат акс этган. тилларидан 
бол т о м а д и га н , қалби м еҳр -ш аф қ ат, садоқ атга тўла, 
севгилиси учун юраги талпиниб турадиган, ор-ном усли, 
ифф атли, чечан ва хушчақчақ ёрни ор зу қилади. Ана 
шундай ёри бор эркак ҳаётда энг бахтли инсондир. Ана
150

---

шундай ёр учун бу ёруғ дунёда яшаса бўлади. Ш ундай ёр