O’zbekiston Milliy Universiteti Geografiya va tabiiy resurslar fakulteti Quruqlik gidrologiyasi kafedrasi Gidrometeorologiya yo’nalishi

1.4 Atmosfera yog’inlarining tabiatdagi ahamiyati
Atmosferadagi namlikning asosiy manbai­okeanlar va dengizlar yuzasidan bo’ladigan bug’lanishdir. U Yer kurrasi yuzasidan bo’ladigan umumiy bug’lanishning 86,5 foizini tashkil etadi. SHu miqdorning ko’p qismi bevosita yana okeanlar va dengizlar yuzasiga atmosfera yog’ini ko’rini­shida qaytib tushadi. Bu kichik suv aylanishi deb ataladi.Namlikning qolgan qismi materiklar tomon harakat­lanadi va ular Yer yuzasi bilan murakkab aloqada bo’ladi (7­rasm). Okean va quruqlik yuzasidan suvning bug’lanishi, suv bug’ining okeanlar ustidan o’tishi va materiklar ichiga kirib borishi, ularning kondensatsiyalanishi hamda yog’in­ sochin tarzida yer sirtiga tushishi, shuningdek, materik­lardan suvning daryolar ko’rinishida oqib ketishi kabi jarayonlar tabiatning ayrim komponentlari orasida suv almashinishini ta’minlaydi. Bu bir butun jarayon bo’lib, iqlim hosil qiluvchi juda muhim omil hisoblanadi. Dunyo okeani bilan quruqlik o’rtasidagi suv va issiqlik alma­shinuvi, shu jarayon orqali amalga oshadi. Suvning tabiatda aylanishi tufayli materiklarga suv keladi va bu suv bilan tuproq, o’simlik, hayvonot olami­ning ehtiyojlari ta’minlanadi, jilg’alar, soylar, daryolar va ko’llar suvga to’ladi.
Okean yuzasidan bo’lgan bug’lanish, kondensatsiya va okeanga tushadigan yog’indan iborat kichik aylanishdan tash­qari suvning yana ikki xil aylanishi­alohida olingan ma­terik doirasidagi va katta, ya’ni butun Yer kurrasi miqyosidagi aylanma harakati farq qiladi. Suvning materik doirasidagi aylanishi unga chetdan namlik kelishi, yog’in­sochinlar, atmosfera oqimi, ya’ni namlikning chekka hududlardan materik ichkarisiga olib borilishi, bug’lanish va daryo oqimidan tashkil topadi.
Suvning katta aylanishi ham materiklardagi, ham okeanlardagi suvning barcha turdagi aylanishini o’z ichiga oladi. Quruqlikdan daryo oqimi ko’rinishida okeanlarga yoki ular bilan tutash bo’lgan dengizlarga qaytib tushgan suv katta suv aylanishi jarayonini tugallaydi. SHunday qilib, Dunyo okeani, atmosferadagi namlik va quruqlik suvlari yago­na tizim sifatida o’zaro bog’langandir. Yer kurrasi yuzasidagi suvning bir qismi umumiy suv aylanishi jarayonidan chiqib ketishi (masalan, tog’ jinslarini gidratatsiyalashda qatna­shishi), bir qismi esa, aksincha, yer qa’ridan chiqib, aylanma harakat jarayonida qatnasha boshlashi mumkin.
Yer sirtining quruqlik qismida hosil bo’lgan daryo suvlarining bir qismi okeanlar va dengizlarga quyilsa, bir qismi materiklar ichida qoladi. Quruqlik yuzasining katta qismi (78 foizi) Dunyo okeaniga tomon qiya bo’lib, u yerda hosil bo’lgan daryo oqimi okeanlarga kelib tushadi. Quruqlikning bu qismi okeanga tutash yoki chekka oqimli hududlar deb ataladi. Daryolari suvi bevosita okeanga kelib tushmaydigan hududlar ichki oqimli hududlar yoki berk (okeanga nisbatan) hududlar deb nomlanadi.
Yer kurrasida chekka oqimli hududlar 117 mln.km² ni, ichki oqimli (berk) hududlar esa 32 mln.km² ni tashkil eta­di. Eng katta ichki (berk) oqimli hududlarga Orol­Kaspiy havzasi, Afrikadagi Chad ko’li havzasi, Sahroi Kabir, Ara­biston va Markaziy Avstraliya cho’llari misol bo’ladi.
Suvning Yerdagi hayot uchun ahamiyati beqiyosdir. O’zining uzluksiz harakati tufayli suv Yer kurrasida kuzatiladigan barcha tabiiy jarayonlarda ishtirok etadi. Akademik V.I.Vernadskiyning ta’biri bilan aytganda suvning geo­grafik qobiqdagi ishini miqdor jihatdan Quyosh radia­tsiyasi bilan taqqoslasa bo’ladi, sifat jihatdan esa uning o’rnini hech narsa bosa olmaydi. Inson qadim zamonlardan boshlab suvdan turmush eh­tiyojlarini qondirishda eng sodda usullarni qo’llab foy­dalanib kelgan bo’lsa, hozirgi kunga kelib suv maxsus in­shoot va qurilmalar yordamida tinitilib, tabiiy yoki sun’iy ravishda tozalanib, kerak bo’lgan hollarda zararsizlan­tirilib ishlatilmoqda. Qishloq xo’jaligi va sanoatda suvning o’rnini hech narsa bosa olmaydi. Masalan, bug’doydan olinadigan hosil­ning har bir tonnasi uchun 1500 tonna, 1 t sholi uchun 4000 t, 1 t paxta tolasini yetishtirish uchun 10000 tonnagacha suv talab etiladi. Sanoatda 1 t g’isht tayyorlash uchun 1­2 t, 1 t ko’mir qazib chiqarish uchun 3 t, 1 t po’lat yoki qog’oz ishlab chiqarish uchun esa 250-300 t suv zarur bo’ladi. 1 t sintetik tola ishlab chiqarish vaqtida esa 4000 t gacha suv talab eti­ladi. 1 t ip gazlama tayyorlash uchun 10 t suv sarflansa, ba’zi bir sintetik tolalardan 1 t gazlama tayyorlash uchun 3000 t suv talab etiladi.
Suv havzalarining eng arzon transport vositasi ekanligi ham hammaga ma’lum. Suv transportining xalq xo’jaligini rivojlantirishdagi ahamiyati beqiyosdir. SHu maqsadda dunyodagi ko’p daryolar kanallar orqali bir­biri bilan va dengizlar bilan tutashtirilgan. Daryolar juda katta energiya manbaidir. SHu sababli ko’pgina daryolarda eng arzon elektr energiyasi beruvchi GES lar qurilgan va qurilmoqda.
Suv ob’ektlarining mudofaa maqsadlari uchun ham ahamiyati kattadir. Chunki mamlakatlar chegaralarining ko’p qismi daryolar va dengizlar orqali o’tadi. Ularni sergaklik bilan qo’riqlash uchun shu ob’ektlarning gidrografiyasini va suv rejimini yaxshi o’rganish talab qilinadi.