Stylistics of Drama and the (Im)Possiblity of Stylistic Achievement in Translation: The Case of John Millington Synge’s Riders to The Sea

onlardan  bir  tahta  parçası,  en  ufak  bir  işaret  bile  kalmamıştı.  Sonra  Patch, 

teknesi  devrildi  de  boğuldu.  Şurada  Bartley  ile  oturuyordum,  küçücüktü; 

dizlerimin üstünde yatıyordu, baktım iki kadın, üç kadın, dört kadın içeri girdi; 

                                                                                                                                                      

article. Moreover, since the ultimate goal of this paper is to observe the extent that the Turkish translation of 

Riders to the Sea reverberates with the style of the ST, in what follows, Özer‟s version of the play, as well as 

the policy of the Mitos Boyut publishing house will not be debated in detail. Yet, it goes without saying that 

the issue invites special consideration from the perspective of Translation Studies. 

65

  ġehnaz  Tahir-Gürçağlar,  “The  Translation  Bureau  Revisited:  Translation  as  Symbol”,  in  Maria  Calzada 

Pérez (ed.) Apropos of Ideology, Manchester: St Jerome, 2003, p. 119   

66

 Suat Karantay, “„Tercüme Bürosu‟: Normlar ve ĠĢlevler, Metis Çeviri, 16, 1991, p. 96 



 Unless indicated, all translations are my own. 

---

 

67 

istavroz  çıkardılar,  bir  kelime  bile  söylemiyorlardı.  O  zaman  dışarı  baktım, 

gördüm ki arkalarından erkekler geliyor. Kırmızı bezden yarım bir yelkene sarılı 

bir  şey  taşıyorlar.  Bezden  damla  damla  su  akıyordu.  –  O  gün  hava  kuruydu