Рашод Нури гунтекин оэод обид таржимаси

Ш а р и ф — Мен тўғри тушунган бўлсам, сиз биздан ижара ҳақини шу бугуноқ тўлаб қўйишимизни талаб қиляпсиз. Шундоқми?
ОдилаДуду — Шунақароқ...
Ш а р и ф — Бугун мен сира ҳам тўлолмайман-ку! Ёнимда пулим бўлганда сизни бунақа юргизиб, илтимос қилдириб қўймаган бўлардим. Сиз сўрама- сингиздан ўзим олиб кириб берардим.
ОдилаДуду— (Кулиб) Худо ҳаққи, билмаган нарсамни билмадим дейман. Менинг уйимда тура бошлаганингга ҳадемай бир йил тўлади, мен бўлсам шу пайтга қадар сенинг сариқ чақангни ҳам кўрганим йўқ, болам.
Ш а р и ф — Нима бало, сиз мусулмон эмасмисиз? Менинг аҳволим сизга яҳши маълум-ку! Уч-тўрт кун сабр қилинг.
ОдилаДуду — Сўрама, бир кун кутишга ҳам иложим йўқ.
Ш а р и ф —‘ Вой бекажон-ей. Биз сизга етти ёт бегона эмасмиз-ку! Анави беҳаё Салоҳий юз эллик лира деб, қанақа жанжал кўтарганини эшит- гандирсиз, ҳойнаҳой? Бу гўрсўхта ҳали замон амалдорларни етаклаб келиб қолиши мумкин. У буюмларимйзни хатлаб кетмоқчи.
О д и л а Д у д у — Сен бундан қўрқма! У бунақа ишни қилолмайди. Менинг уйимдан лоақал битта курси олиб чиқиб кетишларига йўл қўймай- ман. Лекин сизлар ижара ҳақини тўламайдиган бўлсанглар, буюмларингизни Мен ўзим хатлаб қўяман.
Р у қ и я — Унда биз нима қиламиз?
ОдилаДуду— Нима қилардинглар, бошқа ердан ижарага жой топасизлар... Лекин билиб қўйинглар — ҳар нарсага ишонаверадиган лақмаси —¹ дунёда биргина мен ўзимман. Бошқа бирон одамни топиб лақиллатсала- ринг, яна тўққиз ой ҳақ тўлмай яшаб ўтарсизлар. Бутун умр бўйи шу аҳвол- да яшасаларинг ҳам, ажаб эмас. (Жақл билан.) Турган-битгани роҳат-ку, бу- нақа турмушнинг! Уй учун солиқ ҳам тўламайсан, таъмирлашга чиқимдор ҳам бўлмайсан. Қорнингни қашиб, шипга қараб, ётаверсанг бўлади. Рост-да! Бекорга хуноб бўлишнинг нима кераги бор? Ана шунақа, болам — Шариф афандим! E, шу бугуноқ ижара ҳақини тўлаб қўясизлар, ёки эртагаёқ уйни бўшатасизлар. Сизлардан ҳақимни ундириб олмагунимча, бу ердан бйронта ҳам бўғчани олиб чиқиб кетишга йўл қўймайман. Хўп, бўпти, яхши қопинг- лар\ (Ғазаб ичида эшик томон юради.)
Ш а р и ф — (Унинг орқасидан югуради.) Бекажон. Онагинам... Азизим, худо ҳақи, қайтинг. Қайтинг дейман... Келинг гаплашайлик. Ажаб эмас, бир тўхтамга келсак. (Одила Дудунинг қўлига ёпишади, уни курсига ўтқазади, сига- рета таклиф қилади.) Худога қасамлар бўлсинким, сиз менинг йккинчи онам қаторисиз. Ўтиниб сўрайман, бир ҳафтагина муҳлат беринг бизга. Бир ҳафта- да нималар рўй бермайди, дейсиз?