aristokratiya va demokratiya
. Bu shakllarning har biri ikki ko‘rinishda:
qonuniy va noqonuniy yoki zo‘rlik ishlatishga asoslangan ko‘rinishlarda amal
qiladi. Platon davlatning qonuniy shaklini ma'qul ko‘radi. Uning fikricha,
davlatni faylasuflar hammadan yaxshiroq boshqara oladilar. Platon o‘zining
«Davlat» asarida bu haqda shunday deb yozadi: «Agar qashshoq va yo‘qsillar
o‘z shaxsiy manfaatlarini qondirishni ko‘zlab, jamiyatni boshqarish
imkoniyatini qo‘lga kiritgan bo‘lsalar, bundan yaxshi ish chiqmaydi: hokimiyat
bellashuv maydoniga aylanadi va bunday ichki urush uning ishtirokchilarini
ham, qolgan fuqarolarni ham halokatga mahkum etadi. Hokimiyat uni
sevguvchi kishilar qo‘liga o‘tishi ham yaramaydi. Aks holda ular bilan bu
sevgida raqiblar bellashadi...»
10
.
Aristotel ham o‘zining «Siyosat» asarida o‘z davlat nazariyasini bayon etgan.
U: «Davlat nima uchun vujudga kelgan va insonni uning jamiyatdagi hayotida
boshqaruvchi hokimiyatning nechta turi bor?», degan savolni o‘rtaga tashlaydi
va o‘zining bu savoliga shunday javob beradi: «Davlat yashash uchun
yaratilmaydi, balki asosan baxtli yashash uchun yaratiladi... Davlat oilalar va
jamoalar o‘rtasida yaxshi hayot kechirish uchun aloqalar o‘rnatilganda, farovon
va o‘ziga to‘q mavjudlik maqsadida vujudga keladi»
11
. Davlat hokimiyati
masalasiga kelsak, Aristotel uning «uch yaxshi» va «uch yomon» shaklini qayd
etadi. Davlat hokimiyatining «yaxshi» shakli deganda u jamiyatga xizmat
qiluvchi hokimiyat shakllari: monarxiya, aristokratiya, «politiya», ya'ni o‘rta
sinf hokimiyatini tushunadi. Davlat hokimiyatining «yomon» shakllari qatoriga
Aristotel tiraniya, sof oligarxiya va ashaddiy demokratiyani kiritadi.
Qadimgi dunyo falsafasi haqidagi so‘zimizga yakun yasar ekanmiz, shuni qayd
etishni istar edikki, u mazkur dunyo madaniyatining o‘zagi hisoblanadi, G‘arb
va Sharq ma'naviy sivilizatsiyasining qiyofasini belgilaydi. Gap shundaki,
falsafa qadimgi dunyoning barcha ma'naviy qadriyatlari: san'at va din, axloq va
estetik tafakkur, huquq va siyosat, pedagogika va fanni qamrab olgan.
Xullas, Sharq ma'naviy sivilizatsiyasi shaxsning borlig‘iga, uning o‘zlikni
anglash tuyg‘usiga va moddiy dunyodan uzoqlashish orqali o‘zini o‘zi kamol
toptirishiga murojaat etish ruhi bilan sug‘orilgan bo‘lib, bu Sharq xalqlarining
turmush tarzida va madaniy qadriyatlarni o‘zlashtirish usullarida o‘z aksini
topgan. G‘arb ma'naviy sivilizatsiyasi o‘zgarishlarga, haqiqatning tagiga yetish
yo‘lidagi izlanishlarga ochiq bo‘lgan. Bu izlanishlar turli, shu jumladan
ateistik, intellektual va amaliy yo‘nalishlarda kechgan.
Umuman olganda qadimgi dunyo falsafasi keyingi davrlardagi falsafiy tafakkur
va madaniyatga, kishilik jamiyatining rivojlanishiga ulkan ta'sir ko‘rsatgan.