Dialektika elementlari Qadimgi Hindiston va Xitoy falsafasida ham mavjud bo‘lgan.
Masalan, daosizm falsafasiga ko‘ra, dunyoda hech narsa doimiy emas. Falsafa tarixida
Qadimgi yunon dialektikasini alohida aytib o‘tmoq zarur.
Geraklitning fikricha, hamma narsa
mavjud va ayni vaqtda mavjud emas: hamma narsa o‘tkinchi, doimo paydo bo‘lish va yo‘q
bo‘lish jarayonida bo‘ladi. Masalan, uning fragmentlaridan birida bunday deyiladi: «Bizdagi
ayni bir narsa – jonli va jonsiz, uyg‘oq va uxloq, yosh va qari. Axir, bu o‘zgargan o‘shadir va
aksincha, o‘sha o‘zgargan budir»
1
. Dialektik qarashlar Arastuda uning modda bilan shakl
o‘rtasidagi nisbatni ularning bir-biriga o‘tish imkoniyati va sharoiti sifatida qilgan tahlilida
mavjuddir. Har bir narsa boshqa narsaga:
marmar haykalga, daraxt stolga aylanishi mumkin va
hakozo.
Hozirgi zamon falsafasida dialektika falsafiy bilimning muhim elementi sifatida
mavjuddir. Falsafada dialektika g‘oyalarini ishlab chiqishda
ekzistensional
dialektika
va
messianlik dialektikasi
kabi bir qator yo‘nalishlarni ko‘rsatish mumkin. Eksistensial dialektika
inson «Men»ining rivojlanish qonuniyatini tushunishga urinadi. Messianlik dialektikasi o‘z
ta’limotiga praktika tushunchasini asos qilib oladi va butun dunyoga sotsiologiya kategoriyalari
nuqtai-nazaridan qaraydi. XX asr dialektik falsafasining ma’lum yo‘nalishlaridan
biri mashhur
Frankfurt maktabining namoyondalaridan biri T.Adornoning negativ dialektikasidir. Bu
maktabning asosiy g‘oyasiga ko‘ra, rivojlanish buzishdir, hammani va hamma narsani inkor
etishdir. T.Adornoning «
negativ dialektikasi
»ga ko‘ra, qarama-qarshiliklar kurashi, miqdorning
sifatga o‘tishi, turli tizimlarning o‘sishi va murakkablashuviga emas,
balki aksincha, uning
parchalanishiga, o‘lishiga yo‘nalgan. Adorno ijtimoiy tizimlarning rivojlanishiga diqqatni jalb
qiladi va rivojlanishning asosi regressiv ijtimoiy o‘zgarishlardir (refleksiyaning o‘lishi, uning
stereotip reaksiyalar, fikrlash shablonlari bilan almashinishi va hakozolardir), deb biladi.
Jamiyatda bu ommaviy madaniyatning rivojlanishi va yoyilishi,
insoniy munosabatlarning
standartlashuvi, o‘ziga xosliklarning yo‘qotilishi orqali ifodalanadi. «Negativ dialektika»da inkor
har qanday tushunchalar tizimidan voz kechish, qandaydir pozitiv model bo‘lmagan utopiyaning
konkret imkoniyatlarini deb har qanday dialektiklikni inkor etish sifatida ko‘rinadi.
Dialektika sohasida fransuz faylasufi G.Bashlyarning
neoratsionalizmi
vujudga keldi. U
bilish jarayonida ratsionalizm bilan empirizmning doimiy (dialektik) o‘zaro ta’sirini ko‘rdi.
Bashlyar
noklassik fan
tushunchasini kiritdi. Unga xos narsa, qandaydir uzil-kesil haqiqatlardan
voz kechish, ochiqlik (eksperimental raddiyaga tayyorlik), yangi empirik ma’lumotlarni
tushunarli umumlashtirishga sintezlashtiruvchi layoqat, bilimning turli shakllari, tuzilmalari va
sohalari o‘rtasidagi yangi aloqalarni topishdir. Aloqalarni, jumladan qarama-qarshiliklar birligini
anglash, bu dialektikaga xos anglashdir. D
ialektika – bu dunyoni shunday tushunishki, va uni
ongli ravishda o‘rganishning shunday usuliki, bunda turli hodisalar, ularning turli-tuman
aloqalari, qarama-qarshi kuchlarning o‘zaro ta’siri, o‘zgarish va rivojlanish jarayoni bilan
birlikda qarab chiqiladi
.
Do'stlaringiz bilan baham: